تحقیق حاضر در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در دو سال زراعی 92-1390 اجرا شد. هدف از اجرای این آزمایش ارزیابی اثر محلول پاشی آهن بر رشد، میزان گره زایی و عملکرد کمّی و کیفی نخود زراعی در شرایط آب و هوایی همدان بود. طرح آزمایشی مورد استفاده بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و هفت تیمار (T1: شاهد (عدم محلول پاشی)، T2: محلول پاشی 2 گرم در لیتر نانو کود در مرحله گلدهی، T3: محلول پاشی 4 گرم در لیتر نانو کود در مرحله گلدهی، T4: محلول پاشی 2 گرم در لیتر نانو کود در مرحله غلاف دهی، T5: محلول پاشی 4 گرم در لیتر نانو کود در مرحله غلاف دهی، T6: محلول پاشی 2 گرم در لیتر نانو کود در مراحل گلدهی و غلاف دهی، T7: محلول پاشی 4 گرم در لیتر نانو کود در مراحل گلدهی و غلاف دهی) بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، اثر تیمارهای آزمایشی بر اکثر صفات معنی دار بودند. کمترین تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه، عملکردهای دانه و بیولوژیک و تعداد و وزن خشک گره در ریشه و نیز میزان آهن و درصد پروتئین دانه در تیمار شاهد (عدم محلول پاشی) به دست آمدند. بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک (329 گرم در متر مربع)، عملکرد دانه (152 گرم در متر مربع) درصد پروتئین دانه (85/27 درصد) نیز در تیمار محلول پاشی 4 گرم در لیتر نانو کلات آهن در مراحل گلدهی + غلاف دهی مشاهده شدند. بنابراین، محلول پاشی 4 گرم در لیتر نانو کلات آهن در مراحل گلدهی+ غلاف دهی، توانست بیشترین میزان گره زایی در ریشه، شاخص های زراعی و عملکرد دانه را تولید نماید. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر عصاره آبی اندام های مختلف اُزمک بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ی یولاف زراعی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال های 1393 و 1395 در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عصاره آبی اندام های هوایی و زیرزمینی اُزمک و مخلوط آنها در نسبتی مساوی با هم و در پنج سطح غلظتی 5، 10، 20، 40 و 80 درصد حجمی بود و برای تیمار شاهد نیز از آب مقطر استفاده شد. بر اساس نتایج آزمایش، عصاره آبی اندام‌های مختلف اُزمک در غلظت های متفاوت توانستند خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ای یولاف زراعی را به طور معنی داری (01/0>p) تحت تأثیر قرار دهند به‌طوری که با افزایش غلظت عصاره آبی گیاه اُزمک، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه‌چه، طول ساقه چه و وزن تر ریشه چه و ساقه چه و همچنین تعداد ریشه‌های فرعی یولاف به طور معنی داری کاهش یافتند. در این آزمایش بیشترین میزان صفت‌های مورد بررسی در تیمار شاهد و پس از آن در غلظت پنج درصد عصاره اندام های مختلف اُزمک مشاهده شد و کمترین میزان این صفات نیز در غلظت 80 و 40 درصد عصاره اندام های مختلف اُزمک به دست آمد. غلظت 80 درصد عصاره اندام‌های هوایی، زیر زمینی و مخلوط آنها، توانست میزان تمام صفات مورد بررسی را تقریباً به صفر کاهش دهد. بر اساس نتایج حاصله از معادله لُجستیک سه پارامتره و همچنین بر اساس مقادیر X50، بیشترین تأثیر عصاره آبی به اندام های هوایی گیاه اُزمک متعلق بود و کمترین تأثیر بر صفات مورد مطالعه به عصاره آبی اندام های زیر زمینی متعلق بود. نتایج نشان داد که بقایای گیاهی علف هرز اُزمک می تواند تأثیرات بازدارنده ای بر خصوصیات جوانه زنی و همچنین رشد و نمو گیاهچه یولاف زراعی بگذارد پس باید در شرایط کشت مزرعه‌ای و در زمان تهیه بستر از نظر میزان بقایای گیاهی اُزمک، خاک را بررسی نمود. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر عصاره آبی اندام های مختلف اُزمک بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ی یولاف زراعی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال های 1393 و 1395 در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عصاره آبی اندام های هوایی و زیرزمینی اُزمک و مخلوط آنها در نسبتی مساوی با هم و در پنج سطح غلظتی 5، 10، 20، 40 و 80 درصد حجمی بود و برای تیمار شاهد نیز از آب مقطر استفاده شد. بر اساس نتایج آزمایش، عصاره آبی اندام‌های مختلف اُزمک در غلظت های متفاوت توانستند خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ای یولاف زراعی را به طور معنی داری (01/0>p) تحت تأثیر قرار دهند به‌طوری که با افزایش غلظت عصاره آبی گیاه اُزمک، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه‌چه، طول ساقه چه و وزن تر ریشه چه و ساقه چه و همچنین تعداد ریشه‌های فرعی یولاف به طور معنی داری کاهش یافتند. در این آزمایش بیشترین میزان صفت‌های مورد بررسی در تیمار شاهد و پس از آن در غلظت پنج درصد عصاره اندام های مختلف اُزمک مشاهده شد و کمترین میزان این صفات نیز در غلظت 80 و 40 درصد عصاره اندام های مختلف اُزمک به دست آمد. غلظت 80 درصد عصاره اندام‌های هوایی، زیر زمینی و مخلوط آنها، توانست میزان تمام صفات مورد بررسی را تقریباً به صفر کاهش دهد. بر اساس نتایج حاصله از معادله لُجستیک سه پارامتره و همچنین بر اساس مقادیر X50، بیشترین تأثیر عصاره آبی به اندام های هوایی گیاه اُزمک متعلق بود و کمترین تأثیر بر صفات مورد مطالعه به عصاره آبی اندام های زیر زمینی متعلق بود. نتایج نشان داد که بقایای گیاهی علف هرز اُزمک می تواند تأثیرات بازدارنده ای بر خصوصیات جوانه زنی و همچنین رشد و نمو گیاهچه یولاف زراعی بگذارد پس باید در شرایط کشت مزرعه‌ای و در زمان تهیه بستر از نظر میزان بقایای گیاهی اُزمک، خاک را بررسی نمود. Manuscript profile

به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کود نیتروژن و تراکم بوته بر عملکرد و اجزا عملکرد گندم آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا در سال زراعی 91-1390 انجام گرفت. فاکتورهای آزمایشی شامل سطوح کودی (40، 80، 120 و 160 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) و تراکم-های بوته (150، 300 و 450 در متر مربع) بودند. بر اساس تجزیه داده‌ها، اثر کود و تراکم بر کلیه صفات به‌جز شاخص برداشت معنی‌دار شد. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که با افزایش کود نیتروژن ارتفاع بوته، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص کلروفیل و درصد پروتئین افزایش یافتتند، اما با افزایش تراکم بوته، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، شاخص کلروفیل و درصد پروتئین کاهش یافتند. صفاتی همانند تعداد سنبله در متر مربع، عملکرد دانه و عملکرد پروتئین به‌‌طور معنی‌داری تحت‌تأثیر اثر متقابل کود در تراکم قرار گرفتند. بیشترین عملکرد دانه و عملکرد پروتئین (به‌ترتیب 500 و 50/68 گرم در متر مربع) در تیمار 160 کیلوگرم کود نیتروژن تراکم در 300 بوته در متر مربع به دست آمد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به‌نظر می‌رسد تراکم 300 بوته در مترمربع و مصرف 120 کیلوگرم نیتروژن در هکتار برای دستیابی به بیشترین عملکرد دانه و عملکرد پروتئین گندم مناسب است. Manuscript profile

به‌ منظور بررسی اثر کشت انتظاری بر ویژگی‌های رشد و عملکرد سه رقم نخود در شرایط دیم یک آزمایش اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک ‌های کامل تصادفی در دو سال زراعی 90-1389 و 91-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا همدان به اجرا در آمد. تاریخ کاشت در چهار زمان مختلف شامل 20 دی، 20 بهمن، 20 اسفند و20 فروردین هر دو سال به ‌عنوان سطوح فاکتور اصلی و سه رقم نخود شامل هاشم، آرمان و آزاد نیز سطوح فاکتور فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر سال بر ویژگی‌ های آزمایشی نخود معنی ‌دار نبود اما، تمام صفات مورد ارزیابی به جز درصد بقاء بوته ها تحت تأثیر تاریخ کاشت قرار گرفتند. بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه (به‌ ترتیب 26/761 و 16/236 گرم در متر مربع) در تیمار تاریخ کاشت اول (20 دی) و رقم هاشم مشاهده شد. همچنین، کمترین مقدار عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه (به ‌ترتیب 18/301 و 91/75 گرم در متر مربع) به تیمار تاریخ کشت آخر (20 فروردین) و رقم آزاد تعلق گرفت. بیشترین مقدار صفات ارتفاع بوته، طول ریشه، تعداد شاخه فرعی، وزن هزار دانه و تعداد دانه در بوته نیز در تاریخ کاشت اول به دست آمد که این مقادیر به طور معنی‌ داری بیشتر از سایر تاریخ‌ های کاشت بودند. در مجموع و با توجه به این یافته‌ ها کشت انتظاری سودمندی بسیار بالایی در میزان ویژگی های رشد، عملکرد و اجزای عملکرد نخود داشت. Manuscript profile

این آزمایش جهت ارزیابی اثر عصاره آبی اندام‌های هوایی، زیرزمینی و مخلوط علف‌هرز موچه بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه‌های جو زراعی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار در سال‌های 1393 و 1395 در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل عصاره آبی اندام‌های هوایی و زیرزمینی موچه و مخلوط آن‌ها در نسبتی مساوی با هم و در پنج غلظت 5، 10، 20، 40 و 80 درصد حجمی بود و برای تیمار شاهد نیز از آب مقطر استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، عصاره آبی اندام‌های مختلف موچه در سطوح مختلف کاربرد تأثیر معنی‌داری بر خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه‌ای جو زراعی در مقایسه با شاهد داشتند (01/0>p). با افزایش سطح غلظت عصاره آبی مورد کاربرد گیاه موچه، درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه و وزن‌تر ریشه‌چه و ساقه‌چه و همچنین تعداد ریشه‌های فرعی به‌طور معنی‌داری کاهش یافتند. بیشترین میزان صفت‌های مورد بررسی در این آزمایش در تیمار شاهد و سپس در کاربرد غلظت پنج درصد عصاره اندام‌های مختلف موچه مشاهده شد و کمترین میزان صفات مذکور در غلظت 80 و 40 درصد عصاره اندام‌های مختلف موچه حاصل شد. کاربرد غلظت‌ 80 درصد حجمی از عصاره... Manuscript profile