One of the issues of youth in Iranian society and Tehran city is drug use. Drug use is influenced by various factors (environmental and individual). In Bandura's cognitive-social learning theory, the process of integrating the individual and social factors on each other has been emphasized. Therefore, this research is shaped by this theory. The purpose of this article is to develop a model of drug use is based on individual and environmental determinants (locus of control, academic procrastination, academic burnout, positive attitude to drug use, parental monitoring, family conflict, drug use in the family, peers and local or place of resident) in young people. This research is multivariate correlation. To test the hypotheses related to the conceptual model, multiple regression and path analysis have been used. The sample size in this study was 460 (54 female, 406 male). The research tools were: RAPI, RLCS, MBI, APS questionnaires, and drug use situation questionnaire. According to the research, 21.3% of students did not use any drug use, and 62.2% used soft drug use and 16.5% of hard drug use. Regarding multiple regression, it can be seen that peer variables, drug use in the family, local, academic procrastination, academic burnout, positive attitude to drug use have a direct effect on explaining the variance of drug use in this model. The variables of family monitoring, family conflict and locus of control does not directly play a role in the model. According to the results of the research, the most effective variables on the drug use in the order are: individual attitude towards drug use, vulnerable local, academic procrastination, deviant peers, family conflict and family monitoring. Academic burnout variables also have no role in this model, which, unlike many theories, is due to the important role of other variables in the study of drug use in Tehran. Also, negative effects on drug use have been shown through the variables of drug use in the family and the locus of control. Manuscript profile

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر پیوند با مدرسه بر قلدری با میانجی گری شیوه های فرزندپروری بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر سنندج به تعداد 7618 نفر که در نیمسال اول تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند، جامعه آماری پژوهش را تشکیل می دادند. از این بین 366 دانش آموز به صورت تصادفی چندمرحله ای وارد نمونه شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های قلدری (Espelage & Holt, 2001)، پیوند با مدرسه (Springer et al, 2009) و شیوه های فرزندپروری (Bumrind, 1971) بود. روش آماری مورد استفاده تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر بود. براساس یافته ها اثر مستقیم پیوند با مدرسه بر قربانی بودن، قلدربودن، شیوه فرزندپروری مقتدر و شیوه فرزندپروری مستبد (01/0P<) معنی دار بود. اثر غیرمستقیم پیوند با مدرسه بر قربانی بودن با واسطه گری شیوه فرزندپروری مستبد (05/0P<) معنی دار بود. اثر غیرمستقیم پیوند با مدرسه بر قلدر بودن با واسطه گری شیوه فرزندپروری مستبد و مقتدر (05/0P<) معنی دار بود. نتایج نشان دهنده اهمیت مدرسه و شیوه های فرزندپروری در کنترل رفتارهای منفعلانه و فعالانه در پدیده قلدری است. Manuscript profile

هدف: بررسی اثربخشی آموزش ایماگوتراپی بر انعطاف پذیری شناختی و تنیدگی والدگری زوجین دارای فرزندان ۱۲-۷ سال ناشنوای شهر خرم آباد بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زوجین دارای فرزند ناشنوای 7 تا 12 سال که دارای پرونده در مرکز بهزیستی شهر خرم‌آباد در سال ۱۴۰۰ بودند، تشکیل داد. از بین جامعه آماری تعداد ۳۰ نفر به‌صورت در دسترس انتخاب و در ادامه این تعداد آزمودنی به ‌صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنای و ونادروال (۲۰۱۰) و پرسشنامه تنیدگی والدین بری و جونز (19۹۵) جمع‌‌آوری شد. گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۲ ساعته تحت آموزش ایماگوتراپی قرار گرفتند. داده‌ها با تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تک‌متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده-های پژوهش نشان داد که آموزش ایماگوتراپی در افزایش انعطاف‌پذیری شناختی و کاهش تنیدگی والدگری زوجین موثر بوده است (۰۱/۰P<). نتایج این پژوهش حاکی از کاربرد مفید رویکرد آموزش ایماگوتراپی در بهبود انعطاف پذیری شناختی و کاهش تنیدگی والدگری زوجین دارای فرزندان ناشنوا بود. Manuscript profile

هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر نگرش به خلاقیت و نشاط ذهنی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان انجام شده است. روش: روش ‌پژوهش نیمه‌آزمایشی در قالب طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علوم پزشکی لرستان در سال تحصیلی 97-1396 بود. نمونه پژوهش 40 نفر از دانشجویان مذکور بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل هر گروه 20 نفر جایگزین شدند. قبل و بعد از اجرای آموزش تفکر انتقادی برای سنجش نگرش به خلاقیت، از آزمون نگرش به خلاقیت شیفرن (2003) و برای سنجش نشاط ذهنی، از پرسشنامه نشاط ذهنی ریان و فردریک (1997) استفاده شد. آموزش تفکر انتقادی برای گروه آزمایش به طور جداگانه، 10 جلسه 90 دقیقه‌ای اجرا گردید و از دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد. در این مدت برای گروه کنترل هیچ آموزشی اعمال نشد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک‌متغیره استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش تفکر انتقادی باعث افزایش نگرش به خلاقیت و نشاط ذهنی دانشجویان شد (97/6=F، 003/0>P). نتیجه‌گیری: توجه به آموزش تفکر انتقادی در افزایش نگرش به خلاقیت و نشاط ذهنی در دانشجویان یکی از ضرورت‌های پژوهش محسوب می‌‌شود و برگزاری دوره‌هایی در این زمینه در مراکز آموزشی توصیه می‌‌شود. Manuscript profile

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر آموزش مهارت‌های وسعت‌بخشی تفکر و را‌هبردهای یادگیری خودتنظیمی بر خلاقیت(سیالی، ابتکار، انعطاف‌پذیری، بسط) دانش‌آموزان انجام گرفت. روش: روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه دوم شهر خرم‌آباد در سال تحصیلی 97-1396 به تعداد 1353 نفر بود که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای حجم نمونه برابر با 45 نفر انتخاب گردید و در دو گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه 15 نفر ) به صورت تصادفی جایگزین شد. پس از آن، دانش‌آموزان گروه آزمایش اول تحت آموزش را-هبردهای یادگیری خودتنظیمی و دانش‌آموزان گروه آزمایش دوم تحت آموزش مهارت‌های وسعت‌بخشی تفکر قرار گرفتند، در این زمان دانش‌آموزان گروه گواه هیچ‌گونه آموزشی دریافت نکردند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه خلاقیت تورنس(1966) استفاده شد. در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند‌متغیره با استفاده از نرم‌افزار Spss استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که هم در مرحله پس‌آزمون و هم در مرحله پیگیری، آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی توانست بر خلاقیت به‌طور کلی تأثیر معناداری بگذارد و در مرحله پس‌آزمون برای سه خرده‌مولفه سیالی، انعطاف‌پذیری و بسط تأثیر معناداری داشته و در مرحله پیگیری تنها برای خرده‌مولفه بسط تأثیر معناداری داشت؛ همچنین نتایج نشان داد که آموزش مهارت-های وسعت‌بخشی تفکر توانست در مرحله پس‌آزمون بر خرده‌مؤلفه‌های انعطاف‌پذیری و بسط تأثیر معنادار داشته باشد اما این تأثیر در مرحله پیگیری پایدار نشد. از طرفی هم، نتایج نشانگر آن بود که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در مقایسه با آموزش مهارت‌های وسعت‌بخشی تفکر، تأثیر بیش‌تری بر خلاقیت به‌طور کلی و خرده‌مؤلفه بسط داشت(P<0/05). نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان گفت که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و مهارت‌های وسعت‌بخشی تفکر می‌تواند باعث افزایش میزان خلاقیت دانش‌آموزان شود. Manuscript profile

هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی کیفیت زندگی درمانی در تغییر سطح تاب آوری روان شناختی و خود - تعیینی دانش آموزان دختر افسرده شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صـورت شـبه تجربـی بـود کـه در آن از طـرح پـیش آزمـون - پـس‌آزمـون بـا گـروه کنتـرل اسـتفاده شـد. نمونـه پـژوهش 40 آزمـودنی بـود کـه از میـان دانـش آمـوزان دختـر دبیرسـتانی دارای افسردگی شـهر خرم آباد انتخـاب و بـه صـورت تصـادفی در گـروه هـای آزمـایش (کیفیت زندگی درمانی) و گواه گمارده شـدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش زندگی درمانی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تجدید نظر شده خود تعیینی و پرسش نامه تاب آوری روانشناختی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره(مانکووا) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه نشان داد (01/0p<). یافته ها حاکی از آن بود که کیفیت زندگی درمانی در افزایش خود - تعیینی و تاب‌آوری روانشناختی اثربخش است. Manuscript profile

هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی کیفیت زندگی درمانی در تغییر سطح تاب آوری روان شناختی و خودتعیینی دانش آموزان دختر افسرده شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صـورت شـبه تجربـی بـود کـه در آن از طـرح پـیش آزمـون - پـس‌آزمـون بـا گـروه کنتـرل اسـتفاده شـد. نمونـه پـژوهش 40 آزمـودنی بـود کـه از میـان دانـش آمـوزان دختـر دبیرسـتانی دارای افسردگی شـهر خرم آباد انتخـاب و بـه صـورت تصـادفی در گـروه هـای آزمـایش (کیفیت زندگی درمانی) و گواه گمارده شـدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش زندگی درمانی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تجدید نظر شده خودتعیینی و پرسش نامه تاب آوری روانشناختی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکووا) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه نشان داد (01/0p<). یافته ها حاکی از آن بود که کیفیت زندگی درمانی در افزایش خودتعیینی و تاب‌آوری روانشناختی اثربخش است. Manuscript profile

در بین آسیب‌های اجتماعی، رفتارهای پرخطر و به‌ویژه گرایش به مصرف دخانیات و مواد، از جمله ضرورت ویژه‌ای برای توجه و برنامه‌ریزی برای پیشگیری برخوردار است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. حجم نمونه 150 نفر زن معتادان مراجعه‌کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر خرم‌آباد بودند که با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه‌های گرایش به مواد مخدر گلپرور (1380)، خودکنترلی تانگی و همکاران (2004)، تحمل‌ آشفتگی سیمونز و گاهر (2005) و احساس تنهایی راسل (1993) استفاده شد. نتایج نشان داد رابطه خودکنترلی با گرایش به مواد مخدر منفی و معنی‌دار (001/0 > p) و رابطه احساس تنهایی با گرایش به مواد مخدر مثبت و معنی‌دار بود (02/0 > p) بنابراین این دو سازه توانسته‌اند تاحدودی میزان گرایش به مواد مخدر را پیش‌بینی نمایند. ولی رابطه تحمل آشفتگی با گرایش به مواد مخدر هر چند به صورت منفی به‌دست آمد ولی این رابطه معنی‌دار نبود. یافته‌ها حاکی از آن است که قوی‌ترین پیش‌بین برای گرایش به مواد مخدر متغیر خودکنترلی بود (39/0= β و 28/5=t). این نتایج کاربردهای مهمی در آسیب‌شناسی گرایش به مواد مخدر دارد. بر این اساس، می‌توان با آموزش و ارائه مشاوره‌های مناسب، خودکنترلی و تحمل آشفتگی را بهبود بخشیده و با انجام اقداماتی در جهت کاهش احساس تنهایی، از گرایش افراد به اعتیاد پیشگیری کرد و حتی می‌توان درمان مؤثر و متناسب با شرایط افراد وابسته به مواد را انتخاب نمود. Manuscript profile

هدف پژوهش حاضر، بررسی شاخص های روان سنجی مقیاس جو مدارس متوسطه با تأکید بر امنیت، تعهد و محیط مدرسه بود. بدین منظور 429 نفر دانش آموز (245 پسر و 187 دختر) از دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان میبد به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه جو مدرسه برادشو و همکاران(2014) پاسخ دادند. داده ها با روش تحلیل عاملی تأییدی و نرم افزار AMOS 24 و SPSS 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که مدل سه بعدی مناسبی برای جو مدرسه وجود دارد که شامل سه بعد امنیت، تعهد و محیط مدرسه در 13 خرده مقیاس است که بعد امنیت شامل خرده مقیاس ادراک امنیت، قلدری / زورگویی و سوء مصرف مواد؛ بعد تعهد شامل خرده مقیاس های ارتباط معلم- دانش آموز، ارتباط دانش آموزان، درگیری تحصیلی، ارتباط با کل مدرسه، انصاف و برابری، درگیری والدین و بعد محیط مدرسه شامل خرده مقیاس های وظایف و نقش ها، پاکیزگی محیط مدرسه، حمایت عاطفی، اختلال و بی نظمی در مدرسه است. یافته های حاصل از تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که این مدل از برازش مناسبی برخوردار است. همچنین ضرایب پایایی این 13 خرده مقیاس در حد 68/0 و 87/0 بدست آمد که این نشان دهنده پایایی قابل قبول و مناسب این مقیاس است. با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان گفت که پرسشنامه جو مدرسه با تمرکز بر سه بعد امنیت، تعهد و محیط در جامعه ایرانی از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است. Manuscript profile

هدف پژوهش حاضر، بررسی تعیین آموزش بازسازی شناختی بر تصویر بدنی، اضطراب اجتماعی و ایده‌پردازی خودکشی در دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم دارای تصویر بدن منفی شهر خرم‌آباد است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم مشغول به تحصیل در دبیرستان‌های واقع در شهر خرم‌آباد می‌باشد که تعداد 30 نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای از جامعه مورد نظر انتخاب شدند. داده‌ها از طریق پرسشنامه روابط چندبعدی خود-بدن (MBSRQ)، پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور و همکاران و پرسشنامه ایده‌پردازی خودکشی بک جمع‌آوری شد و با استفاده از روش‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش بازسازی شناختی باعث کاهش اختلال تصویر بدنی (80.57=F، 001.0p < )، اضطراب اجتماعی (02.98=F،001.0p < ) و ایده‌پردازی خودکشی (99.27=F،001.0p < ) در دانش‌آموزان دختر دارای تصویر بدن منفی می‌شود. بنابراین، این مطالعه شواهدی برای تأثیر آموزش بازسازی شناختی بر تصویر بدنی، اضطراب اجتماعی و ایده‌پردازی خودکشی در دانش‌آموزان دارای تصویر بدن منفی ارائه نموده است. درمان شناختی رفتاری به نوجوانان کمک می‌کند تا با سطوح مختلف افکار خود آشنا شوند Manuscript profile

محققان علاقه دیرینه ای به درک بهتر این موضوع دارند که چرا برخی از دانش‌آموزان از تکالیف درسی چالش برانگیز بودن اجتناب می کنند، در حالی که برخی دیگر مایل به پیگیری این نوع چالش‌ها هستند. پژوهش حاضر با هدف تأثیر آموزش سخت رویی بر نشانگان وانمودگرایی و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان انجام گرفت. روش تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش‌آزمون &ndash; پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری نیز شامل کلیه دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول شهرستان میبد در سال تحصیلی 400-1399 بود که از میان آن ها تعداد 48 نفر به روش نمونه گیری تصادفی، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (24 نفر) و گواه (24 نفر) گمارش شدند. هر دو گروه در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون، به پرسشنامه های نشانگان وانمودگرایی و سرزندگی تحصیلی پاسخ دادند. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیری با کمک نرم افزار spss22 استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش سخت رویی به طور معناداری (001/0) نشانگان وانمودگرایی دانش‌آموزان را کاهش می دهد. همچنین نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش سخت رویی به طور معناداری (001/0) سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان را افزایش می دهد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که شرکت در جلسات آموزش سرسختی می تواند در کاهش وانمود سازی و افزایش سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان تأثیرگذار باشد. Manuscript profile

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش مبتنی بر مدل هویت تحصیلی موفق بر استرس تحصیلی و سازگاری تحصیلی انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و مرحله پیگیری (دو ماهه) به همراه گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهرستان قم که در سال تحصیلی 1401- 1400 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می دادند. از بین جامعه آماری تعداد 60 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و در دو گروه آزمایشی و کنترل به صورت تصادفی گماشته شدند. ابتدا از هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه استرس تحصیلی و سازگاری تحصیلی پیش آزمون گرفته شد، سپس دانش آموزان (طی 7 جلسه)، والدین آنها (طی 7 جلسه) و کارکنان مدارس و انجمن اولیاء مدارس مربوطه (طی 6 جلسه)، قسمت های مربوط به خود از بسته آموزشی هویت تحصیلی موفق را دریافت کردند. در انتها نیز از هر دو گروه پس آزمون و آزمون مرحله پیگیری (دوماهه) گرفته شد. داده ها با روش تحلیل عاملی با اندازه گیری های مکرر و با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری SPSS22 انجام گرفت. یافته ها نشان داد آموزش مبتنی بر مدل هویت تحصیلی موفق بر کاهش استرس تحصیلی (482/84F= و 000/0P=). و افزایش سازگاری تحصیلی (843/57 F= و 000/0P=) مؤثر است. بنابراین نتیجه گرفته می شود، آموزش مبتنی بر مدل هویت تحصیلی موفق بر دانش آموزان در دوره متوسطه اول، جدای از ترغیب آنها به کسب هویت تحصیلی موفق در دوره هویت یابی، استرس تحصیلی آنها را کاهش داده و سازگاری تحصیلی شان را افزایش می دهد. Manuscript profile

پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه علّی بین درگیری تحصیلی، منبع کنترل و تاب آوری تحصیلی صورت گرفت. شرکت کنندگان شامل 400 نفر از دانشجویان دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 97-1396 بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش، از پرسشنامه‌های تاب آوری تحصیلی، منبع کنترل و درگیری تحصیلی استفاده شد. برای ارزیابی مدل پیشنهادی از نرم افزار آموس و روش تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ها نشان داد که، با توجه به مقادیر شاخص های بدست آمده، داده ها با مدل تحقیق برازش دارد؛ منبع کنترل بیرونی، متغیرهای درگیری تحصیلی، مسأله محور و مثبت نگر بودن، مهارت‌های ارتباطی و جهت گیری آینده را به صورت مثبت پیش بینی می کند؛ متغیر درگیری تحصیلی قادر است مسأله محور و مثبت نگر بودن، مهارت‌های ارتباطی و جهت گیری آینده را به صورت مثبت و معنادار پیش بینی کند؛ منبع کنترل بیرونی از طریق درگیری تحصیلی، تمامی ابعاد تاب آوری تحصیلی را به صورت معناداری پیش بینی کند. بنابراین و با توجه به نتایج بدست آمده بدیهی است که افزایش گرایش به منبع کنترل بیرونی و به تبع آن افزایش میزان درگیری تحصیلی باعث ارتقای سطح مسأله محور و مثبت نگر بودن، مهارت‌های ارتباطی و جهت گیری آینده در دانشجوان می شود Manuscript profile

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش بسته فراشناختی (تفکر انتقادی، حل مسئله و فراشناخت) بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه دوم شهر خرم آباد بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه دوم مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 94-1393 در شهر خرم آباد بود که از میان آنان دو کلاس با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله‌ای، به‌عنوان گروه آزمایش و گواه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس انگیزش تحصیلی هارتر (1981) بود و به‌منظور سنجش پیشرفت تحصیلی از معدل دانش آموزان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آزمون های آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چند متغیره) استفاده گردید. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش، آموزش بسته فراشناختی باعث افزایش انگیزش درونی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می شود؛ لذا با ایجاد شرایط مناسب در مدارس و تأکید بر فراشناخت، حل مسئله و تفکر انتقادی در آموزش می توان انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را افزایش داد. Manuscript profile