زمینه: صاحب‌نظران، مرکزثقلحرکاتنویندرآیندهرا خلاقیتومیزانبهره‌گیریازتفکرخلاق می‌دانند. لذا پژوهش حاضر به‌منظور تعیین ویژگی‌های شخصیتی اثرگذار بر خلاقیت انجام شد. هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی خلاقیت بر اساس ویژگی های شخصیتی در یک نمونه دانشجویی بود و تعداد 400 نفر (200 دختر و 200 پسر) از دانشجویان رشته‌های گوناگون تحصیلی دانشگاه علامه طباطبائی در این پژوهش شرکت کردند. ابزار پژوهش: برای سنجش خلاقیت دانشجویان از پرسش‌نامه خلاقیت عابدی و برای سنجش ویژگی‌های شخصیتی دانشجویان، از فرم کامل 240 سؤالی پرسش‌نامه شخصیتی تجدیدنظر شده NEO موسوم به NEOPI-R بهره گرفته شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون t استفاده گردید. یافته ها: یافته‌های آزمون t دو گروه مستقل نشان داد که در نمره خلاقیت، تفاوتی بین دانشجویان دختر و پسر وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که از بین 30 ویژگی شخصیتی مورد بررسی، هفت ویژگی شامل انعطاف پذیری در عقاید، قاطعیت، کفایت، تخیل، زیبا‌پسندی،‌ انعطاف‌پذیری در اعمال و خویشتن‌داریبا خلاقیت رابطه مثبت معنی‌دار و دو ویژگی پرخاشگری و تواضع با خلاقیت رابطه منفی معنی‌دار دارند و در مجموع 57 درصد از واریانس خلاقیت را تبیین می‌کنند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق پیشنهاد می‌شود افراد و سازمان‌های متولی خلاقیت،‌ با تقویت ویژگی‌های شخصیتی تسهیل‌کننده خلاقیت و اصلاح ویژگی‌های شخصیتی مانع بروز و ظهور خلاقیت، زمینه لازم را برای تجلی هر چه بیشتر ابتکار و خلاقیت فراهم آورند تا از این طریق شاهد رشد و پیشرفت چشمگیر علمی در عرصه‌های گوناگون باشیم. Manuscript profile

هدف از پژوهش حاضر، پیش‌بینی رضایت تحصیلی بر اساس نیازهای روان‌شناختی با نقش میانجی هیجان‌های کلاس درس و طرحواره‌های ناسازگار اولیه بود. در این مطالعه توصیفی همبستگی، با روش خوشه‌ای تصادفی، 741 دانش آموز 13 تا 14 ساله منطقه پانزده شهر تهران در سال1400 به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه نیازهای بنیادی روان‌شناختی دسی(2000)، پرسشنامه تصویری طرحواره کودک دوسلدروف (DISC) لوئز، مایر و پتروسکی(2018)، مقیاس هیجان‌های کلاس درس، برگرفته از پرسشنامه هیجان‌های تحصیلی (AEQ) پکران، گوئتز و پری(2005) و خرده مقیاس رضایت تحصیلی، برگرفته از مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی (هیوبنر، 2001) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار کمترین مربعات جزیی (PLS) تحلیل شدند. نتایج نشان داد متغیر نیازهای روان‌شناختی با میانجی‌گری هیجان‌های مثبت و منفی تحصیلی و طرحواره‌های ناسازگار اولیه تأثیر معنی‌داری در تبیین رضایت تحصیلی دارد و اثر کل این متغیر بر رضایت تحصیلی نیز معنی‌دار می‌باشد. بنابراین می‌توان گفت ارضاء نیازهای بنیادی روان‌شناختی باعث افزایش هیجان‌های مثبت کلاس درس کاهش هیجان‌های منفی کلاس درس و کاهش طرحواره‌های ناسازگار اولیه شده و از این طریق باعث ارتقاء رضایت تحصیلی می‌شود. لذا بر اساس نتایج حاصله، روان‌شناسان تربیتی می‌توانند با توجه کافی به نیازهای اساسی روان‌شناختی به طور هم‌زمان نقش مهمی در بهبود هیجان‌های کلاس درس و طرحواره‌های ناسازگار اولیه و ارتقاء رضایت تحصیلی ایفاء نمایند و از این طریق عواملی که منجر به دلزدگی آنان از درس و تحصیل می‌شود را از میان بردارند. Manuscript profile

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی برنامه تحول مثبت نوجوانی بر شاخص‎های تحول مثبت بود. بدین منظور در یک طرح شبه‌تجربی با روش پیش‌آزمون‌ـ پس‌آزمون با گروه گواه و همراه با پیگیری، 48 دانش‎آموز دختر به‌صورت نمونه‎برداری تصادفی چندمرحله‎ای در دو گروه آزمایش (23 نفر) و گواه (25 نفر) از دانش‌آموزان دختر مشغول به تحصیل در پایه نهم دبیرستان‎های دوره اول متوسطه دولتی شهر اراک در سال تحصیلی 97-1396 انتخاب شدند. برنامه آموزشی تحول مثبت نوجوانی طی 24 جلسه یک‌ساعته برای گروه آزمایش اجرا شد. سپس هر دو گروه قبل و بعد از آموزش، همچنین دو ماه پس از پایان برنامه، به‌منظور پیگیری به پرسشنامه تحول مثبت نوجوانی (آرنولد، نات و مینهولد، 2014) پاسخ دادند. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که در کوتاه‌مدت و بلندمدت، برنامه تحول مثبت نوجوانی بر شاخص‎های تحول مثبت (صلاحیت، اطمینان، ارتباط، منش، مراقبت و همکاری) در دانش‎آموزان مؤثر است. نتایج پژوهش نشان داد برنامه تحول مثبت نوجوانی می‎تواند برنامه عملی مناسبی برای افزایش شاخص‎های تحول مثبت و ورود نوجوانان به بزرگسالی مطلوب باشد. Manuscript profile