جوانه زنی به عنوان یکی از مهم ترین مراحل رشدی گیاهان تحت تاثیر تنش های محیطی قرار می‌گیرد. تنش های شوری و خشکی از عوامل مهم کاهندة شاخص های جوانه زنی، رشد و عملکرد گیاهان در نواحی خشک و نیمه خشک محسوب می شوند. در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف تنش‌های خشکی (0، 2-، 4-، 6-، 8-، 10-، 12- و 14- بار ناشی از پلی اتیلن گلایکول) و شوری (0، 50، 100، 150، 200، 250، 300 و 350 میلی مولار ناشی از کلرید سدیم)، در قالب دو آزمایش جداگانه بر مبنای طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار بر روی خصوصیات جوانه زنی گیاه دارویی چای ترش در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهان زراعی دانشکده کشاورزی سرایان (دانشگاه بیرجند) بررسی شد. شمارش بذور جوانه زده به صورت روزانه صورت پذیرفت و در پایان روز هشتم که جوانه زنی ثابت شده بود، شاخص های جوانه زنی گیاه مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس حاکی از اثر معنی دار تنش های خشکی و شوری بر تمامی صفات مورد مطالعه در مرحلة آغازین رشد گیاه چای‌ ترش بود. اعمال تنش خشکی باعث کاهش شاخص های جوانه زنی گردید، به طوری که بیشترین مقادیر درصد و سرعت جوانه زنی در تیمار شاهد ( به ترتیب 37/84 درصد و 02/6 روز1-) و کمترین مقادیر آن ها (به ترتیب 37/4 درصد و 19/0 روز1-) در سطح 12- بار بدست آمد. تفاوت بین کمترین مقادیر طول ریشه چه و ساقه چه تحت تأثیر تنش خشکی در مقایسه با تیمار شاهد، 4/99 درصد بود. در ارتباط با تنش شوری نیز تیمار شاهد باعث حصول بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی و نیز طول ساقه چه و ریشه چه گیاه چای ترش ( به ترتیب 25/91 درصد، 68/6 روز1-، 10/45 و 39/31 میلی متر) گردید و درصد و سرعت جوانه زنی در سطح 350 میلی مولار به صفر رسید. در مجموع گیاه چای ترش نسبت به تنش خشکی تا سطح 6- بار و تنش شوری تا سطح 100 میلی مولار مقاومت نسبی نشان داد. Manuscript profile

جوانه زنی به عنوان یکی از مهم ترین مراحل رشدی گیاهان تحت تاثیر تنش های محیطی قرار می‌گیرد. تنش های شوری و خشکی از عوامل مهم کاهندة شاخص های جوانه زنی، رشد و عملکرد گیاهان در نواحی خشک و نیمه خشک محسوب می شوند. در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف تنش‌های خشکی (0، 2-، 4-، 6-، 8-، 10-، 12- و 14- بار ناشی از پلی اتیلن گلایکول) و شوری (0، 50، 100، 150، 200، 250، 300 و 350 میلی مولار ناشی از کلرید سدیم)، در قالب دو آزمایش جداگانه بر مبنای طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار بر روی خصوصیات جوانه زنی گیاه دارویی چای ترش در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهان زراعی دانشکده کشاورزی سرایان (دانشگاه بیرجند) بررسی شد. شمارش بذور جوانه زده به صورت روزانه صورت پذیرفت و در پایان روز هشتم که جوانه زنی ثابت شده بود، شاخص های جوانه زنی گیاه مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس حاکی از اثر معنی دار تنش های خشکی و شوری بر تمامی صفات مورد مطالعه در مرحلة آغازین رشد گیاه چای‌ ترش بود. اعمال تنش خشکی باعث کاهش شاخص های جوانه زنی گردید، به طوری که بیشترین مقادیر درصد و سرعت جوانه زنی در تیمار شاهد ( به ترتیب 37/84 درصد و 02/6 روز1-) و کمترین مقادیر آن ها (به ترتیب 37/4 درصد و 19/0 روز1-) در سطح 12- بار بدست آمد. تفاوت بین کمترین مقادیر طول ریشه چه و ساقه چه تحت تأثیر تنش خشکی در مقایسه با تیمار شاهد، 4/99 درصد بود. در ارتباط با تنش شوری نیز تیمار شاهد باعث حصول بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی و نیز طول ساقه چه و ریشه چه گیاه چای ترش ( به ترتیب 25/91 درصد، 68/6 روز1-، 10/45 و 39/31 میلی متر) گردید و درصد و سرعت جوانه زنی در سطح 350 میلی مولار به صفر رسید. در مجموع گیاه چای ترش نسبت به تنش خشکی تا سطح 6- بار و تنش شوری تا سطح 100 میلی مولار مقاومت نسبی نشان داد. Manuscript profile

به‌منظور بررسی اثر مدیریت آبیاری و تغذیه‌ای بر خصوصیات کیفی گیاه شنبلیله، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 15 تیمار و سه تکرار در مزرعه آموزشی دانشگاه آزاد بیرجند، در بهار سال90-1389 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل دور آبیاری (در سه سطح شامل آبیاری در هر 6، 9 و 12 روز) و کود زیستی (در چهار سطح شامل نیتروکسین، بیوسفر، قارچ‌های میکوریزای G. mosseae و G. intraradices و یک سطح شاهد فاقد کود) بودند. نتایج تجزیه‌های آماری نشان داد تیمار دور آبیاری اثر معنی‌داری بر فاکتورهای فیزیولوژیکی مانند کربوهیدارت، کلروفیل a، خاکستر، پرولین، میزان سدیم و پتاسیم داشت. اثر کود زیستی نیز بر کربوهیدرات، کلروفیل a و میزان خاکستر معنی‌دار بود. نتایج نشان داد با افزایش دور آبیاری به هر 12 روز یکبار، میزان پرولین، کربوهیدرات، سدیم، کلروفیل b در برگ و خاکستر افزایش یافت، اما از میزان پتاسیم و کلروفیل a در برگ شنبلیله کاسته شد. حداکثر مقادیر کربوهیدرات‌های محلول و کلروفیل a در برگ در تیمارهای تغذیه‌ای میکوریزا موسوآ و بیوفسفر و بیشترین مقدار خاکستر در تیمار G.intraradices مشاهده شد. به‌طور‌کلی، نتایج این تحقیق حاکی از آن است که کاربرد کود‌های زیستی بر خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه دارویی شنبلیله، اثر مثبتی داشته و با افزایش دور آبیاری، در گیاه نوعی سازگاری به شرایط تنش خشکی ایجاد گردید. Manuscript profile