این پژوهش به منظور بررسی اثرات محلول‌پاشی ‌اسیدسالیسیلیک در شرایط شوری بر رشد و برخی صفات مورفولوژیک، فیزیولوژیک گیاه نعناع فلفلی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با نه تیمار، سه تکرار و هر تکرار حاوی پنج گیاه، در مجموع 135 گیاه انجام شد. کلرید سدیم با دو غلظت 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر و ‌اسیدسالیسیلیک در سه سطح 50، 100 و 150 میلی‌گرم در لیتر، بکار رفت. در این آزمایش، گیاهان محلول‌پاشی شده با آب مقطر نیز به عنوان شاهد استفاده گردید.‌ محلول‌پاشی با ‌اسیدسالیسیلیک و آبیاری خاکی با محلول کلرید سدیم (200 میلی‌لیتر به ازای هر گلدان) از مرحله چهار تا شش برگی به مدت سه هفته متوالی و دو مرتبه در هفته انجام شد. صفات مورفولوژیک، فیزیولوژیکگیاه مانند وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه، میزان کلروفیل کل برگ، میزان پرولین، میزان پروتئین، فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که بیشترین میزان وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، کلروفیل کل برگ، میزان پروتئین و فعالیت آنزیم‌ها در تیمار شاهد و کمترین در تیمار کلرید سدیم 100 میلی‌گرم در لیتر بود. همچنین بیشترین میزان پرولین در تیمار کلرید سدیم 100 میلی‌گرم در لیتر و کمترین تیمار شاهدبود. همبستگی بین صفات ارزیابی شده نیز نشان داد که بین میزان پرولین با وزن تر اندام هوایی و ریشه، وزن خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه، میزان پروتئین، فعالیت آنزیم‌های سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز، همبستگی منفی معنی‌دار در سطح 1% و با میزان کلروفیل کل برگ، همبستگی منفی و معنی‌دار در سطح 5% وجود دارد. همچنین ارتفاع گیاه با میزان پروتئین و کلروفیل کل برگ با فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز و آنزیم پراکسیداز همبستگی مثبت و معنی‌دار در سطح 5% نشان داد. بین سایر صفات مورد ارزیابی نیز با هم همبستگی مثبت و معنی‌دار در سطح 1% مشاهده شد. Manuscript profile

این پژوهش جهت بررسی اثر بسترهای مختلف کشت بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی، رشد و گلدهی گیاه داوودی (Chrysanthemum)، به صورت طرح آماری کاملاً تصادفی با هفت تیمار، سه تکرار و هر تکرار حاوی سه قلمه، در مجموع 63 قلمه، در گلخانه‌ای مجهز و آزمایشگاه تخصصی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل بسترهای ماسه، پرلایت، کوکوییت و ترکیب آنها با یکدیگر بود. حدود سه ماه پس از زمان کاشت قلمه ها در بستر، جوانه‌های گل تشکیل و نمونه‌برداری و ارزیابی صفات مورد نظر انجام شد. صفات فیزیکوشیمیایی و آنزیمی گیاه مانند وزن تر اندام هوایی، وزن تر ریشه، وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، درصد شکوفایی گل‌ها، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل برگ، میزان پروتئین، فعالیت آنزیم‌ سوپراکسید دیسموتاز و ماندگاری گل روی بوته ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که تیمار Coco+Sand+Per بیشترین تأثیر را بهبود صفاتی مانند وزن تر اندام هوایی، وزن تر ریشه، وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه و ماندگاری گل روی بوته و تیمار Per+Coco بیشترین تأثیر را در بهبود درصد شکوفایی گل‌ها، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل برگ، میزان پروتئین و فعالیت آنزیم‌ سوپراکسید دیسموتاز داشت. تیمار Coco+Sand+Per با 2/8 روز، بیشترین و تیمار Sand با 8/4 روز، کمترین ماندگاری گل روی بوته را داشتند. همچنین بین صفات مورد ارزیابی مانند درصد شکوفایی گل‌ها با آنتوسیانین گلبرگ و کلروفیل کل برگ، همبستگی مثبت و معنی‌دار در سطح 5% دارد و بین سایر صفات مورد ارزیابی نیز همبستگی مثبت و معنی‌دار در سطح 1%، مشاهده شد. Manuscript profile

تحقیق حاضر جهت بررسی اثر عصاره جلبک دریایی Ecklonia maxima بر خصوصیات کمی، کیفی و عمر پس از براشت گل لیلیوم(Lilium spp.) رقم Brunello، به صورت طرح آماری کاملاً تصادفی با ۵ تیمار، ۳ تکرار و هر تکرار حاوی ۵ شاخه گل، در مجموع ۷۵ شاخه گل بریده لیلیوم اجرا شد. تیمارها شامل محلول‌پاشی عصاره جلبک دریایی با غلظت ۲، ۴، ۶ و ۸ میلی‌گرم در لیتر و آب مقطر بعنوان تیمار شاهد بود. صفات مورد ارزیابی شامل تعداد غنچه، تعداد گل، طول غنچه، طول ساقه، قطر ساقه، تعداد برگ، ازت، پتاسیم، فسفر، آهن، کلسیم، منیزیم و عمر پس از برداشت گل‌ها بود. نتایج نشان داد که تیمار محلول‌پاشی عصاره جلبک دریایی ۸ میلی‌گرم در لیتر بیشترین تأثیر را بهبود صفات مورد ارزیابی مانند تعداد غنچه، طول غنچه، طول ساقه، قطر ساقه، تعداد برگ، میزان ازت، پتاسیم، آهن، منیزیم برگ و عمر پس از برداشت گل‌ها داشت و تیمار محلول‌پاشی عصاره جلبک دریایی ۶ میلی‌گرم در لیتر بیشترین تأثیر را بهبود صفاتی مانند میزان فسفر و کلسیم برگ داشت. تعداد گل نیز در سه غلظت ۴، ۶ و ۸ میلی‌گرم در لیتر بیشترین بود. بیشترین عمر پس از برداشت گل‌ها با 0/16 روز در محلول‌پاشی عصاره جلبک دریایی ۸ میلی‌گرم در لیتر و کمترین با 3/5 روز در تیمار شاهد بود. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر EC آب آبیاری بر برخی خصوصیات مورفوفیزیولژیک و میزان عناصر گل رز(Rosa hybrid) رقم Dolce Vita در کشت هیدروپونیک، آزمایشی به صورت طرح آماری کاملاً تصادفی با 4 تیمار شامل سه سطح کلرید سدیم 5/0، 5/1 و 5/2 دسی‌زیمنس بر متر در 3 تکرار انجام گردید. گلدان بدون آبیاری با کلرید سدیم به عنوان شاهد استفاده شد. برای انجام آزمایش، ابتدا قلمه‌های گل رز، تهیه و در گلدان‌های 5 کیلویی حاوی بستر ضدعفونی شامل 70% کوکوپیت و 30% پرلایت کشت گردید. آبیاری در ابتدای تحقیق با آب غیرشور(آب ورودی به گلخانه) روزی دو مرتبه انجام شد و پس از روز سوم آبیاری با اعمال تیمارهای شوری در همه تیمارها و به صورت یکسان (با نسبت حجم مساوی) صورت پذیرفت. صفات کمی و کیفی گیاه مانند وزن تر و خشک اندام هوایی، تعداد گل، قطر غنچه، قطر ساقه، طول ساقه، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل برگ، میزان پتاسیم و کلسیم و ماندگاری گل رز روی بوته ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که اعمال تمام سطوح شوری ناشی از نمک کلرید سدیم موجب کاهش میزان تمام صفات مورد ارزیابی نسبت به شاهد گردید. همچنین جدول تجزیه واریانس صفات مورد ارزیابی نشان داد که اثر تیمار بر تمام صفات از نظر آماری در سطح 1 درصد معنی‌دار شد و بین تمام صفات مورد نیز همبستگی مثبت و معنی‌دار در سطح 1 و 5% وجود داشت. Manuscript profile

در این تحقیق از یک چمن ورزشی که آمیخته‌ای از گونه چاوی (Lolium perenne)شامل ارقام Fancy(%25) و Esquire(%20)، گونه فریژکنتاکی (Poa pratensis) شامل ارقام Brooklawn(%10) و Liberator(%10) و گونه چمانواش بلند (Festuca arundinacea) شامل ارقام Borneo(%20) و Greystone (%15) استفاده شده است. تیمارها شامل پاکلوبوترازول با غلظت های (mg/L-1120، 80، 40) که 4 لیتر از این محلول ها در متر مربع به درون خاک تزریق شد، مالئیک‌هیدرازید با غلظت های (mg/L-11500،1000،500) که 5/0 لیتر از این محلول‌ها در متر مربع به صورت محلول‌پاشی به کار رفت، پاکلوبوترازول + مالئیک‌هیدرازید نیز با سه غلظت mg/L-140 پاکلوبوترازول +mg/L-1500 مالئیک‌هیدرازید، mg/L-180 پاکلوبوترازول + mg/L-11000 مالئیک‌هیدرازید،mg/L-1120 پاکلوبوترازول + mg/L-11500 مالئیک‌هیدرازید بکار رفت و تیمار شاهد. در مجموع آزمایش با 10 تیمار در 4 تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. تجزیه آماری داده ها با نرم‌افزار SPSS انجام و میانگین آن‌ها با استفاده از آزمون چند دامنه دانکن در سطح 1% مورد مقایسه قرارگرفت. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش، ماده ی مالئیک هیدرازید سریع تر از پاکلوبوترازول و حتی ترکیب این دو ماده موجب کاهش رشد می شود. Manuscript profile

Manuscript profile

Manuscript profile

Manuscript profile

گل‌های شاخه بریده مریم و ژربرا از مهم‌ترین گل‌های شاخه بریده در بازار جهانی می‌باشند. در این پژوهش، آزمایشی بصورت طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار به منظور بررسی اثرات کاربرد پس از برداشت اتانول و ساکارز روی خصوصیات کیفی و عمر گلجای گل‌های شاخه بریده مریم و ژربرا انجام شد. گل‌های شاخه بریده مریم و ژربرا پس از برداشت درون محلول‌های نگهدارنده حاوی ساکارز 4 درصد، اتانول 5/2 درصد و اتانول به همراه ساکارز 4 درصد قرارداده شدند. نتایج نشان داد که استفاده از اتانول به همراه ساکارز موجب افزایش ماندگاری گل‌های بریده ژربرا و مریم شد. تیمار ترکیب اتانول به همراه ساکارز خصوصیات کمی و کیفی و ماندگاری را نسبت به شاهد در سطح احتمال 1 درصد بطور معنی‌داری افزایش داد. همچنین گل‌های شاخه بریده ژربرا و مریم در نگهداری به تنهایی ماندگاری بالاتری نسبت به نگهداری همزمان نشان دادند. Manuscript profile

تحقیقات زیادی در زمینه مهار تنش شوری در گیاهان صورت گرفته است. در این پژوهش به منظور بررسی اثرات محلول‌پاشی ‌اسیدسالیسیلیک در مهار تنش شوری در رشد و عملکرد گیاه ریحان، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار، 3 تکرار و هر تکرار حاوی 5 گیاه، انجام شد. کلرید سدیم با دو غلظت 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر و همچنین اسید‌سالیسیلیک در دو سطح 1 و 2 میلی‌‌مولار بکاررفت. آب مقطر نیز به عنوان شاهد استفاده گردید.‌ محلول‌پاشی با اسید‌سالیسیلیک و آبیاری خاکی با محلول کلرید پتاسیم(200 میلی‌لیتر به ازای هر گلدان) به مدت یک هفته هر دو روز یک‌بار انجام شد. صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه مانند وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، کلروفیل کل برگ، ویتامین ث، پرولین و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که تیمار اسید‌سالیسیلیک 2 میلی‌‌مولار بیشترین تأثیر را در بهبود صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی داشت و نتایج در سطح 1 درصد معنی‌دار شدند. Manuscript profile

هدف تحقیق حاضر بررسی ترکیب‌های شیمیایی اسانس زرشک وحشی (Berberis integerrima) در دو منطقه اولنگ وشاهکوه می‌باشد. پژوهش حاضر، مطالعه پژوهشی- کاربردی می‌باشد. ترکیبات فنلی؛ فلاونوئیدی؛ آنتی اکسیدانی؛ آلکالوئیدی و قند از طریق دستگاه اسپکتروفتومتر جداسازی و تعیین غلظت شد. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار صورت گرفت. مقایسه میانگین با آزمون دانکن در سطح احتمال 5 درصد تعیین شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و رسم شکل‌ها نیز با استفاده از 2010Excel انجام شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان ترکیبات مؤثره (فنلی؛ فلاونوئیدی؛ آنتی اکسیدانی؛ آلکالوئیدی و قند) در اندام‌های مختلف گیاه زرشک وحشی Berberis integerrima با یکدیگر تفاوت داشته است. بطوریکه بیشترین میزان ترکیبات مؤثره در میوه و کمترین میزان در ساقه مشاهده است. همچنین بررسی‌های مقایسه‌ای بین دو منطقه حاکی از آن بود که کلیه ترکیبات مؤثره گیاه زرشک وحشیBerberisintegerrima در منطقه شاهکوه بیشتر از منطقه اولنگ بوده است. Manuscript profile

In this study, the effect of vermicompost and mycorrhizal fungi was investigated on growth, yield, chlorophyll pigments, leaf antioxidant enzymes, and seed silibinin content of Silybum marianum, milk thistle. The seeds were inoculated by two species of mycorrhiza fungi, Glomus mosseae and G. intraradices, and plants were irrigated and treated with 0, 25, 50, and 75% vermicompost after culturing. The treated plants were then compared to control plants in a greenhouse experiment. The results showed that growth parameters including leaf area, and plant height and yield significantly increased in mycorrhiza fungi treated plants especially along with 75 % vermicompost treatment. The effects of symbiotic relationship between milk thistle and G. intraradices were more pronounced than G. mosseae. Moreover, combination of mycorrhiza and vermicompost increased the photosynthetic pigments chlorophyll (a), chlorophyll (b), total chlorophyll, and carotenoid. Also, a significant decrease was observed in activities of peroxidase, superoxide dismutase, and catalase after vermicompost and mycorrhiza treatment. The results showed that silibinin decreased significantly in vermicompost application. Manuscript profile

Drought stress is one of the most important abiotic stresses that seriously reduces the production of ornamental plants such as pot marigold. Proline is one of the active amino acids in the osmotic regulation phenomenon and it has an effective role in reducing cell damage and improving drought tolerance. A pot experiment as factorial arrangement in a completely randomized design with three replications was performed in order to study the effect of foliar application of proline (0, 50 and 100mg L-1) on some morpho- physiological characteristics of pot marigold under drought stress (normal irrigation, 25, 50 and 75 % field capacity). The results showed that the highest fresh and dry weight of aerial organ, longevity of the flower on the plant, carotenoid and total chlorophyll were observed in normal irrigation+ proline 100 mg L-1. The highest fresh and dry root weight, root length and total antioxidant activity (DPPH) were for 75 % FC + proline 100 mg L-1. The highest plant height and number of flowers were in normal irrigation+ proline 50 mg L-1. The highest proline content was belonged to 25 % FC+ proline 100 mg L-1. In general, the results of this experiment showed that application of proline can partially compensate for the adverse effects of dehydration and on the other hand, despite the fact that the pot marigold plant is always able to survive in drought stress, it is recommended to irrigate 75% FC in order to increase pot marigold performance. Manuscript profile