هدف:هدف پژوهش حاضرتعیین برازش الگوی مفهومی پژوهش در پیش بینی پرخاشگری براساس راهبردهای مثبت و منفی تنظیم شناختی هیجان بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم تهران به تعداد 37389 نفر در سال 1394 بود. از میان آن ها به شیوه تصادفی خوشه ای از شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز، پنج دبیرستان و از هر دبیرستان دو کلاس و در نهایت 500 نفر انتخاب شدند و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون (2001)، پرخاشگری ابوالمعالی (1391) را تکمیل کردند. پس ازحذف داده های پرت 3 آزمودنی، داده های 497 نفر با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها: یافته ها رابطه مثبت بین راهبرهای منفی تنظیم شناختی هیجان و پرخاشگری (01/0>P 419/0=β) و رابطه منفی راهبرهای مثبت تنظیم شناختی هیجان و پرخاشگری (01/0>P، 207/0-=β) را نشان داد. نتیجه گیری: از آن جاکه افراد با راهبردهای منفی تنظیم هیجان از پرخاشگری بیش تری استفاده می کنند؛ بنابراین برای این که افراد به ویژه نوجوانان بتوانند راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان را اتخاذکنند، پیشنهاد می شود بالینگرها و مربیان بر آموزش راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان تمرکز کنند. Manuscript profile

هدف از این پژوهش بررسی روایی و پایایی مقیاس انعطاف­پذیری شناختی (Dennis, Vander Wal & Jillon, 2010) در بین کارکنان وظیفه در پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1394 بود. چهارصد و نود شرکت کننده به روش تصادفی چند مرحله­ای انتخاب شدند. نمره­ی 245 نفر از شرکت کنندگان با تحلیل عاملی اکتشافی و نمره­ی 245 نفر دیگر با تحلیل عاملی تأییدی بررسی شد. شرکت کنندگان دو پرسشنامه­ی انعطاف­پذیری شناختی و افسردگی بک را تکمیل کردند. یافته­ها نشان داد که گویه­های پرسشنامه­ی انعطاف­پذیری شناختی (19 گویه) تحت دو عامل قرار گرفتند. این دو عامل تحت عنوان پردازش حل مسئله (با 13 گویه) و ادراک کنترل­پذیری نامگذاری (با 6 گویه) شدند. همسانی درونی نمره­ی کل این پرسشنامه و دو عامل پردازش حل مسئله، و ادراک کنترل­پذیری به ترتیب معادل 893/0 و 779/0 و 81/0 به دست آمد. نمره­ی کل آزمون پرسشنامه انعطاف­پذیری شناختی و دو عامل آن، پردازش حل مسئله و ادراک کنترل­پذیری، رابطه­ی معناداری با نمره کلی آزمون افسردگی بک داشت که به ترتیب معادل 665/-0 ،  577/0- ،  597/0- بود. همچنین، شاخص­های  AGFI , CFI , RMSEAو مجذور کای نرم شده برازش داده­های گردآوری شده را با مدل را نشان دادند. Manuscript profile

مقدمه و هدف: رفتارهای خودشکن، اعمالی هستند که آگاهانه و از روی عمد انجام می‌شوند و با وجود پیامدهای مثبت، در نهایت منجربه شکست می‌شوند. این پژوهش با هدف ساخت، رواسازی و اعتباریابی پرسش‌نامه رفتارخودشکن تحصیلی انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری، شامل دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود و نمونه پژوهش ۱۲۶۵نفر (۵۴۸ پسر و ۷۱۷ دختر) به روش نمونه‌‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. در ساخت پرسش‌نامه از مطالعات پیشین رفتار خودشکن تحصیلی، پرسش‌نامه رفتار خودشکن کانینگهام (54) و بررسی مؤلفه‌های آن بر اساس ادبیات نظری استفاده شد. برای بررسی روایی سازه، داده‌های به دست آمده به دو گروه (۶۳۳ و۶۳۲ نفر) تقسیم شد.داده‌های گروه اول برای تحلیل عامل اکتشافی و داده‌های گروه دوم برای تحلیل عامل تأییدی به کار گرفته شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد ۳۵ گویه بر ۳ عامل شامل«اهمال‌کاری/خود ناتوان‌‌سازی»، «ناتوانی در جهت‌گیری هدف/عملکردی» و«ارزیابی نادرست از خود» بارگذاری شدند که در مجموع توانستند ۳۸/۰ درصد از واریانس آزمون را تبیین کنند. پس از تلفیق گویه­ها تحلیل عاملی تأییدی نشان از برازش خوب مدل با داده‌ها داشت.هم‌چنین، همسانی درونی کل پرسش‌نامه معادل ۸۵/۰ بود. بحث و نتیجه‌گیری:این پرسش‌نامه برای بررسی رفتار خودشکن تحصیلی ساخته شده است و نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که پرسش‌نامهیاد شده از روایی و پایایی مطلوب بر‌خوردار و برای سنجش رفتارخودشکن تحصیلی در کنار ابزارهای تشخیصی دیگر مناسب است. Manuscript profile