سابقه و هدف: انگورهای آلوده به آسپرژیلوس می‌توانند موجب تولید اوخراتوکسین A در فراوری نوشیدنی‌هایی مانند شراب یا آب انگور شوند. هدف از این پژوهش ارزیابی توانایی زیستی ضد قارچی دو جدایه بومی مخمری با میزان تخمیر کم (A01 و G01) و سه سویه استاندارد ساکارومیسس سرویزیه، کاندیدا گیلرموندی، مچنیکوویا آگاوس علیه آسپرژیلوس نایجر و توانایی آن در حذف اوخراتوکسین A در انگور و محصولات آن بدون تولید الکل در حین فرایند بود.مواد و روش‌ها: دو جدایه مخمری(A01 و G01) بومی به ترتیب از سیب‌ها و انگورهای بومی منطقه جداسازی شدند و بر روی محیط PDA کشت داده شدند. جدایه‌های بومی با روش تعیین توالی نواحی D1 و D2 و همچنین ITS1 و ITS2 ازDNA ریبوزومی شناسایی شدند.یافته‌ها: نتایج حاصل از تعیین توالی ژنوم مربوط به دو جدایه بومی نشان داد که هر دو توالی مربوط به ساکارومیسس می‌باشند. تمامی سویه‌ها توانایی قابل توجهی در ممانعت از رشد آسپرژیلوس نایجر بر روی دانه‌های انگور و نیز محیط کشت از خود نشان دادند. از طرف دیگر میزان تولید الکل مخمرها نیز بسیار ناچیز بود. نتیجه گیری: کنترل زیستی آسپرژیلوس نایجر و گندزدایی اوخراتوکسین A با استفاده از مخمرهای کم تخمیر پیشنهاد دهنده روشی مطابق موازین اسلامی و نوشیدنی‌های حلال می‌باشد. Manuscript profile