سابقه و هدف: انگورهای آلوده به آسپرژیلوس می‌توانند موجب تولید اوخراتوکسین A در فراوری نوشیدنی‌هایی مانند شراب یا آب انگور شوند. هدف از این پژوهش ارزیابی توانایی زیستی ضد قارچی دو جدایه بومی مخمری با میزان تخمیر کم (A01 و G01) و سه سویه استاندارد ساکارومیسس سرویزیه، کاندیدا گیلرموندی، مچنیکوویا آگاوس علیه آسپرژیلوس نایجر و توانایی آن در حذف اوخراتوکسین A در انگور و محصولات آن بدون تولید الکل در حین فرایند بود.مواد و روش‌ها: دو جدایه مخمری(A01 و G01) بومی به ترتیب از سیب‌ها و انگورهای بومی منطقه جداسازی شدند و بر روی محیط PDA کشت داده شدند. جدایه‌های بومی با روش تعیین توالی نواحی D1 و D2 و همچنین ITS1 و ITS2 ازDNA ریبوزومی شناسایی شدند.یافته‌ها: نتایج حاصل از تعیین توالی ژنوم مربوط به دو جدایه بومی نشان داد که هر دو توالی مربوط به ساکارومیسس می‌باشند. تمامی سویه‌ها توانایی قابل توجهی در ممانعت از رشد آسپرژیلوس نایجر بر روی دانه‌های انگور و نیز محیط کشت از خود نشان دادند. از طرف دیگر میزان تولید الکل مخمرها نیز بسیار ناچیز بود. نتیجه گیری: کنترل زیستی آسپرژیلوس نایجر و گندزدایی اوخراتوکسین A با استفاده از مخمرهای کم تخمیر پیشنهاد دهنده روشی مطابق موازین اسلامی و نوشیدنی‌های حلال می‌باشد. Manuscript profile

سابقه و هدف: آلژینات، یکی از مهمترین عوامل بیماری زایی سودوموناس آئروجینوسا است. این مطالعه با هدف سنجش اثر هم افزایی آلژینات لیاز نوترکیب باکتریایی و آنتی بیوتیک های رایج در درمان عفونت های سودوموناسی بر رشد سلول های پلانکتونی سودوموناس آئروجینوسا انجام شد.مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضر سودوموناس آئروجینوسا TAG48 از نمونه بالینی جدا سازی و شناسایی شد. به منظور تخلیص آنزیم آلژینات لیاز و اثر آن بر سلول های پلانکتونی، ژن آلژینات لیاز (algL) جداسازی، همسانه سازی، تعیین توالی و بیان شد و با استفاده از ستون کروماتوگرافی تمایلی تخلیص گردید. اثر آنزیم خالص شده و آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین، توبرامایسین و سفکسیم بر سلول های پلانکتونی سودوموناس آئروجینوسا بررسی شد و آزمون های حداقل غلظت مهاری، حداقل غلظت کشندگی و همچنین بررسی اثر توام آنتی بیوتیک ها و آنزیم بر سلول های یاد شده ارزیابی شد.یافته‌ها: بررسی آنتی بیوتیک ها و آنزیم نشان دادند که MIC مربوط به سیپروفلوکساسین، توبرامایسین، سفکسیم و آنزیم آلژینات لیاز در باکتریTAG48 به ترتیب 4، 16، 128 و 9.37 میکروگرم بر میلی لیتر می باشد. میزان MBC نیز برابر با MIC محاسبه گردید. همچنین نتایج نشان داد که آلژینات لیاز با توبرامایسین و سفکسیم بر رشد سلول های پلانکتونی سودوموناس آئروجینوسا TAG48 اثرهم افزایی مهاری دارند، اما این اثر هم افزایی با سیپروفلوکساسین دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت آلژینات در بیماری زایی سودوموناس آئروجینوسا، تخریب آن می تواند در کاهش بیماری زایی موثر باشد. شناسایی ژن های جدید algL در جوامع میکروبی می تواند رویکرد جدیدی برای مطالعه و تحقیق آلژینات لیاز هایی با فعالیت های ویژه علیه آلژینات های باکتریایی در نمونه های میکروبی بالینی باشد. Manuscript profile