بیوفیلم به مجموع میکروارگانیسم‌های محصور‌شده در پلی‌ساکارید خارج سلولی متصل به سطح جامد، اطلاق می‌گردد. به دلیل مقاومت بالای بیوفیلم به عوامل ضد‌میکروبی، بیوفیلم‌ها به عنوان اصلی‌ترین مشکل صنعت غذا بالاخص در آلودگی‌های پس از پاستوریزاسیون به‌شمار می‌آیند. به همین دلیل در این پژوهش، بیوفیلم تشکیل‌شده در خط‌ تولید شیر پاستوریزه، جداسازی شده تا باکتری‌های مؤثر در آلودگی پس از پاستوریزاسیون شیر، شناسایی شوند. بدین منظور پس از انجام سیستم شست‌و‌شو در مکان، از 10 نقطه خط‌تولید با 3 تکرار نمونه‌ برداری صورت گرفت و پس از خالص‌سازی باکتری‌ها، شناسایی جنس و گونه احتمالی آن‌ها با انجام آزمون‌های بیوشیمیایی و تطایق آن‌ها با جداول راهنمای برگی صورت پذیرفت. نتایج حاکی از حضور جنس‌های Listeria، Shigella،Staphylococcus ، Pseudomonas، Escherichiai، Corynebacterium، Bacillus، Aeromonas، Klebsiella، Proteus، Lactobacillus و Micrococcusمی‌باشد که در این بین غالب‌ترین جنس باکتریایی، Staphylococcus با 19% از جمعیت کل و غالب‌ترین باکتری براساس جنس و گونه احتمالی، Shigellasonnei با 11% جمعیت کل باکتریایی می‌باشد. Manuscript profile

بسیاری از باکتری ها دارای قابلیت اتصال به سطوح می باشند که از این قابلیت آن ها با مفهومی به نام بیوفیلم یاد می شود. بیوفیلم های متصل به خطوط تولید صنایع غذایی مشکلات عدیده ای را در خط تولید و محصول نهایی ایجاد می کند لذا بررسی روش های کنترل آن ها ضروری می باشد. در این پژوهش ابتدا باکتری های تشکیل دهنده بیوفیلم از خط تولید شیر پاستوریزه کارخانه ای در شهر اصفهان، جداسازی، خالص سازی و شناسایی (به کمک آزمون های بیوشیمیایی) شد. پس از آن بیوسورفکتانت حاصله ازATCC 7469 Lactcobacillus rhamnosus استخراج گردید و سپس بررسی اثر ضد اتصالی بیوسورفکتانت به روش میکروتیترپلیت و خوانش جذب نوری با الیزاریدر صورت گرفت. نهایتاَ داده ها به روش تجزیه واریانس برای آزمون فاکتوریل و مقایسه میانگین به روش LSD در سطح احتمال 5% آنالیز شدند. نتایج نشان می دهد که غالب ترین باکتری های جداسازی شده متعلق به جنس Staphylococcusبا 19% از جمعیت کل می باشد. هم چنین میانگین اثر ضد اتصالی بیوسورفکتانت استفاده شده در این پژوهش، 8/42% می باشد، بیشترین اثر ضد اتصالی بیوسورفکتانت بر Klebsiella pneumoniae با 3/82% کاهش اتصال و کمترین اثر ضد انصالی بر باکتری Staphylococcus aureus با 2/4% کاهش اتصال می باشد. لذا با توجه به مثبت بودن اثر ضد اتصالی بیوسورفکتانت مذکور، استفاده از آن در خط تولید در طی فرآیند CIP توصیه می گردد. Manuscript profile

سابقه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای گروهی از ترکیبات غیر قطبی هستند که به دلیل پایداری در محیط و سمیت بالا از نگرانی‌های عمده سازمان حفاظت از محیط زیست محسوب می گردند. تجزیه زیستی این ترکیبات روشی ارزان و ایمن برای پاک‌سازی محیط می باشد. این پژوهش با هدف، جداسازی و شناسایی مولکولی سویه‌ای از جنس نوکاردیا با توانایی تجزیه آنتراسن در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی با نمونه برداری از خاک آلوده به نفت در محدوده پالایشگاه اصفهان وتعیین برخی از ویژگی‌های شیمیایی نمونه انجام گرفت. برای جداسازی باکتری ها از روش غنی سازی در محیط کشت پایه نمکی حاوی 50 میلی گرم بر لیتر آنتراسن استفاده شد. جدایه ای که مورفولوژی شبیه به نوکاردیا داشت برای ادامه مطالعه انتخاب گردید. آزمون های های بیوشیمیایی و آنالیز توالی ژن 16S rRNA به منظور شناسایی این سویه انجام گرفت. سپس میزان تجزیه زیستی آنتراسن پس از 9 روز توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی (GC) اندازه‌گیری شد. یافته ها: غلظت آنتراسن در نمونه خاک 18/48 میلی‌گرم بر کیلوگرم گزارش شد که بیشتر از حد مجاز می‌باشد. جدایه شناسایی شده به عنوان نوکاردیا سیریاسیجورجیکا سویه ATAI20 با شماره دسترسی KF113844 در پایگاه NCBI به ثبت رسید که 36/60 درصد از آنتراسن (با غلظت 50 میلی گرم بر لیتر) را پس از 9 روز تجزیه کرد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش کفایت نوکاردیا سیریاسیجورجیکا سویه ATAI20 در تجزیه زیستی هیدروکربن های آروماتیک را نشان داد. از این رو انجام پژوهش های بیشتر به منظور استفاده کاربردی از این سویه به منظور حذف زیستی آنتراسن از پساب های آلوده پیشنهاد می گردد. Manuscript profile