سولفور موستارد یا گاز خردل یک عامل تاول زا می باشد که به عنوان سلاح جنگی مورد استفاده قرار گرفته است. جانبازان شیمیایی افرادی با آسیب های متعدد در اندام های مختلف به خصوص، پوست می باشند. مطالعات نشان داده است که عوارض گاز خردل در نتیجه آلکیلاسیون با DNA، RNA و پروتئین و لیپیدها می باشد که منجر به تغییرات متابولیکی و ژنتیکی می شود. دستگاه تنفس و پوست هدف اصلی آلکیلاسیون گاز خردل می باشند. microRNAها، RNAهای کوچک غیر کدگذار و تک رشته ای هستند که در تنظیم فضایی و مکانی سنتز پروتیین و پایداری RNAی پیام رسان نقش دارند. اختلال در بیان هر ژن miRNA، برابر خواهد بود با اختلال در بیان چندین ژن کد کننده پروتئین که هر کدام می توانند نقشی اساسی در بیولوژی سلول ایفا نمایند. لذا هدف این مطالعه، بررسی تغییرات بیان microRNA، miR-20a در پوست مصدومین شیمیایی می باشد. در این مطالعه در مجموع 30 نمونه از بیوپسی پوست که شامل 10 نمونه بیمار با SM متوسط، 10 نمونه بیمار با SM شدید و 10 نمونه کنترل جمع آوری شد. استخراج RNA و سنتزcDNA صورت گرفت. بررسی بیان ژن miR-20a با استفاده از روشReal-time PCR انجام شد. ژن5s rRNA به عنوان کنترل داخلی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار GraphPad Prism 6.07 استفاده شد. جهت بررسی ارزش بیومارکری ژن miR-20a از منحنی Roc استفاده شد. در این مطالعه با توجه به نتایج منحنی Roc ژن miR-20a در پوست دارای ارزش بیومارکری است اما نیاز به مطالعه بیشتری دارد. Manuscript profile

سولفور موستارد یا گاز خردل (SM) یک عامل تاول زا است و دارای اثرات مخربی بر روی ریه، چشم‌ها و پوست می باشد. microRNA ها مولکول‌هایRNA ی غیرکدکننده ای هستند که بسیاری از مسیرهای مهم سلولی را تنظیم می نمایند. ارتباط مشخص تغییرات بیانی microRNAها در طیف وسیعی از بیماری ها و رهگیری آنها در اندام های مختلف بدن از جمله در پوست آنها را به بیومارکر مناسبی تبدیل نموده است.هدف این مطالعه بررسی تغییرات بیان ژن miR-21 در جانبازان شیمیایی آلوده با SM می باشد. در این مطالعه نمونه های بیوپسی پوست شامل 10 فرد جانباز در معرض SM با عوارض متوسط، 10 فرد جانباز در معرض SM با عوارض شدید و 10 نمونه کنترل جمع آوری و سپس RNA تام استخراج شد. سنتزcDNA صورت گرفت. بررسی بیان ژن miR-21 با استفاده از روشReal-time PCR انجام شد. از ژن5s rRNA به عنوان کنترل داخلی استفاده شد. از نرم افزار GraphPad Prism نسخه6.07 جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها استفاده شد. منحنی Roc جهت بررسی ارزش بیومارکری ژن miR-21 استفاده شد. افزایش بیان ژن miR-21 در نمونه های جانبازان در معرض SM نسبت به نمونه نرمال مشاهده شد. بیان ژن miR-21 در نمونه های پوست جانبازان در معرض SM با عوارض متوسط و جانبازان در معرض SM با عوارض شدید در مقایسه با نمونه های پوست کنترل اختلاف معنادار از نظر آماری وجود داشت (0001/0˂ p). بیان ژن miR-21 در نمونه های پوست جانبازان در معرض SM با عوارض شدید و جانبازان در معرض SM با عوارض متوسط در سن با نمونه کنترل ارتباط معناداری مشاهده نشد (8049/0 =p ، 3802/0 = p ). در این مطالعه ما نشان دادیم که بیان نسبی miR-21 می تواند نشانگر زیستی بالقوه ای در تشخیص جانبازان در معرض SM از افراد سالم باشد اما نیاز به مطالعه بیشتری دارد. Manuscript profile

چاپ سه‌بعدی داربست‌‌ها در دمای پایین نویدبخش زیادی برای ساخت جایگزین‌‌های مصنوعی پیوند استخوان با عملکرد بیشتر نسبت به تکنیک‌‌های سنتی است. یکی از امیدوارکننده‌‌ترین استراتژی‌‌ها در مهندسی بافت استخوان روی توسعه داربست‌‌های biomimetic متمرکز شده است. داربست‌‌ها با پایه سرامیک با توانایی استئوژنیک و خواص مکانیکی، کاندیدای امیدوارکننده‌‌ای برای ترمیم استخوان هستند. هدف از این مطالعه متناسب‌‌سازی انعطاف‌‌پذیری و خاصیت القای استخوان داربست سه‌بعدی پلی‌‌کاپرولاکتون (PCL) تهیه شده با روش مدل رسوب ذوب شده (FDM)، با استفاده از تلفیق کلاژن (COL) به عنوان پلیمر طبیعی همراه با پلیمر مصنوعی و بررسی رفتار سلول‌‌های MG63بر روی آن بود. بعد از تهیه داربست، از آزمون‌‌های میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف سنجی پراش انرژی ایکس (EDX) و طیف‌‌سنجی ATR-FTIR استفاده شد. پس از گذشت 1،7،14 روز، بررسی روند استخوان‌‌سازی سلول‌‌های در تیمارهای مختلف، با استفاده از رنگ‌آمیزی آلیزارین‌‌رد و فعالیت آلکالین فسفاتاز (ALP) صورت گرفت. همچنین عدم سمیت داربست‌‌ها برای اطمینان از تکثیر سلول‌‌ها توسط آزمون MTT مورد بررسی قرار گرفت. از مشاهده زیر میکروسکوپ، مشخص شد که داربست‌‌های مهندسی بافت منافذ مربعی شکل را به طور یکنواخت توزیع و بهم متصل کرده‌‌اند. داربست COL/PCL تفاوت معنی‌‌داری را از لحاظ قابلیت بقا نسبت به داربست PCL تنها در محیط تمایزی نشان داد (P ≤ 0.0001). نتایج ارزیابی فعالیت ALP در داربست PCL/COL به طور معنی‌‌داری بالاتر از داربست PCL بدون پوشش و کنترل بود (P ≤ 0.0001). نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد استفاده از داربست PCL به همراه COL می‌تواند به عنوان محیط مناسبی به منظور تکثیر و تمایز سلول‌‌های MG63 در نظر گرفته شود. بنابراین، داربست‌‌ کامپوزیت PCL/COL که توسط چاپگر FDM تهیه شده‌اند، بدلیل بقای سلولی بواسطه COL است، می‌تواند کاربرد وسیع‌‌تری در مهندسی بافت استخوان داشته باشد. Manuscript profile