زمینه و هدف: استفاده از آلوئه ورا(Aloe barbadensis Miller) نقش مهمی را در ترمیم زخم ها ایفا می نمایند. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر درمانی ژل تازه آلوئه ورا در ترمیم زخم های باز پوستی در موش بوده است. روش کار: گروه های موش های سوری(با سه تکرار) شامل 1) کنترل کاذب(شم): زخم با تیمار سرم فیزیولوژیکی و 2) زخم با تیمار 2 گرم ژل آلوئه ورا بودند. در پشت هر موش و در دو طرف ستون مهره ها در ناحیه خاجی دو زخم مساوی به قطر 10 میلی متر با برداشت ضخامت کامل پوست ایجاد گردید. در روزهای 8 و 16پس از ایجاد زخم ها نمونه برداری های بافتی از زخم ها به منظور ارزیابی بیان ژن رسپتور فاکتور رشد فیبروبلاستی(FGF-R) به کمک RT-PCR به عمل آمد. در همین روزها نمونه های ادرار جهت سنجش غلظت هیدروکسی پرولین(HP) به عنوان شاخص چرخه سنتز و تغییر کلاژن توسط کیت مربوطه به انجام رسید. یافته ها: نتایج ما نشان داد که کاربرد ژل تازه آلوئه ورا موجب افزایش بیان ژن FGF-R در مقایسه با دو گروه دیگر یعنی کنترل منفی و شم گردیده است(05/0 < P). هم چنین، غلظت HP ادرار در مقایسه با دو دیگر افزایش معنی داری را نشان داد(05/0 < P). نتیجه گیری: ژل تازه آلوئه ورا قادر به ترمیم زخم ها از طریق افزایش فعالیت چرخه سنتز و تغییر کلاژن بوده و می توان این ژل را به عنوان یک کاندید خوب برای ترمیم زخم ها در حیوانات و انسان در نظر گرفت. Manuscript profile

زمینه و هدف: فرآیند ترمیم زخم شامل مجموعه‌ای از روندهای برنامه‌ریزی شده مولکولی و سلولی است. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی توان ترمیم‌کنندگی عصاره آبی- الکلی کرم‌‌های خاکی (EBE) در بهبودی زخم تجربی در پوست ماهیان طلایی (Carassius auratus gibelio) بوده است. مواد و روش‌ها: ماهیان طلایی (با سه تکرار مستقل و 14 قطعه در هر گروه) برای یک دوره 14روزه˓ به 5 گروه تقسیم-بندی شدند: 1) شاهد منفی (بدون زخم)٬ 2) شاهد کاذب (شم): زخم با تیمار حلال EBE: مخلوط روغن کرچک و وازلین سفید٬ 3) شاهد مثبت: زخم با تیمار پماد فنی‌تویین سدیم 1 درصد˓ 4) زخم با تیمار پماد حاوی 1 میلی‌گرم از EBE٬ 5) زخم با تیمار پماد حاوی 10 میلی‌گرم از EBE. در ادامه˓ ارزیابی‌های ماکروسکوپی و میکروسکوپی˓ سنجش میزان کلاژن (محتوی هیدروکسی‌پرولین) در پوست˓ همراه با تعیین فعالیت لیزوزیمی در سرم خون ماهیان به انجام رسید.نتایج: بررسی نتایج نشان داد که تیمار 1 میلی‌گرم از EBE˓ موجب افزایش قابل ملاحظه‌‌ای در قطر اپیدرم٬ سنتز و آرایش رشته‌های کلاژن˓ کاهش التهاب در درم˓ و نیز در میزان هیدروکسی‌پرولین پوست و فعالیت لیزوزیمی سرم خون نسبت به سایر گروه‌ها شده است.نتیجه‌گیری: نتایج ما نشان داد که کاربرد EBE با دوز 1 میلی‌گرم در گرم می‌تواند به عنوان یک ترکیب دارویی موثر در ترمیم زخم پوستی در جانوران به ویژه آبزیان مورد استفاده قرار گیرد. Manuscript profile

The analysis of blood provides a minimally invasive way to gain an insight into the health status of an organism. Organisms that have become closely associated to human housing are at greatest risk of being affected by anthropogenic pollutants. The purpose of this study was to determine the alterations in blood markers of domestic pigeon (Columba livia) after oral administration of zinc oxide nanoparticles (n-ZnO). The birds were acclimatized to standard conditions with a photoperiod of 12:12 hr at 20±2ºC for 14 days. Birds were randomly assigned to one control and three experimental groups (in triplicate). The experimental groups orally received 30, 50, and 75 mg kg-1 b.w. of n-ZnO (1 ml/bird, daily) through oral gavage for 7 and 14 consecutive days. The oxidative stress (OS) biomarkers namely LPO/MDA level and CAT activity in the blood plasma samples with the activity of LDH were increased in a concentration-dependent manner. Meanwhile, total antioxidant capacity (TAC) of blood plasma and blood δ-ALAD activity were found to be lowered. Collectively, n-ZnO could affect the blood markers of pigeons, where oxidative damages may be the potential mechanism underlying this intoxication. Manuscript profile

Nanotechnology, the main technology in the twenty-first century, is the perception and control of matter at the dimensions 1-100 nanometers which revolutionized many aspects of modern life. Birds have not been used as commonly animal models in experimental toxicology but have proven useful in monitoring of environmental quality. This study aimed to evaluate zinc oxide nanoparticle (nano-ZnO) toxicity on kidneys in the homing pigeons (Columba livia f. urbana). The experimental groups orally received doses of 0, 30, 50, and 75 mg kg-1 b.w. of nano-ZnO (1 ml per bird, everyday) for time periods of 7 and 14 days. The lipid peroxidation (MDA/LPO) content, catalase (CAT) activity, and carbonyl protein (CP) content were increased and the total antioxidant capacity (TAC) level was lowered in kidney samples. The plasma levels of uric acid, urea, and creatinine were also slightly elevated (p>0.05). Histopathological examinations showed glomerular nanoparticle aggregation and tubular necrosis lines in the kidney parenchyma. In brief, nano-ZnO affected kidney function and structure in homing pigeons through the induction of oxidative stress. Manuscript profile