چکیده
مقدمه و هدف: این پژوهش به هدف طراحی الگوی هویت‌سازی برندهای پوشاک برای بانوان انجام شد.
مواد و روش ها: روش پژوهش این مطالعه، از منظر هدف؛ کاربردی، از نظر ماهیت؛ اکتشافی-تحلیلی، از منظر روش‌شناسی گردآوری اطلاعات نیز شیوه کیفی با استفاده از رویکرد تحلیل محتوای کیفی از نوع قراردادی و فن مصاحبه عمیق (بدون طرح پرسش های تعقیبی) بود که در سال 1399 بین تعداد 8 نفر مشارکت‌کننده؛ با حداکثر تنوع حرفه (4 حرفه مرتبط با صنعت پوشاک)، در قالب نمونه گیری هدفمند، با رضایت آگاهانه و تا رسیدن به مرز اشباع داده‌های نظری انجام شد. مدت‌زمان مصاحبه‌ها بین 40 تا 60 دقیقه بود و جهت تحلیل داده ها از نرم افزارAtlas.ti  نسخه 7 و جهت ارزیابی و صحت داده‌ها (پایایی)؛ از چهار معیار مقبولیت، قابلیت اطمینان، قابلیت انتقال و قابلیت تائیدی پیشنهادیGuba  بهره گرفته شد.
یافته ها: پس از پیاده‌سازی مصاحبه‌ها، 248 کد اولیه تعیین شد و با استفاده از فرایند بازبینی مقوله‌ها و زیر مقوله‌ها، همچنین تغییرات مکرر در عنوان مقولات و ارتباط مقوله‌ها با زیرمجموعه مقوله‌ها، مضامین محتوایی شناسایی شدند. 4 مقوله، به همراه 8 زیر مجموعه مرتبط، شامل معرفی فرهنگ بومی ،حمایت‌های دولتی از تولید پوشاک متناسب با فرهنگ ایرانی، توجه به ارزش‌های پوششی در تبلیغات و طراحی برگرفته از البسه قومیت‌های ایرانی، به‌عنوان  مضامین محتوایی در امر طراحی یک الگوی مناسب هویت‌سازی برندهای پوشاک برای بانوان تدوین شدند.
بحث و نتیجه گیری: نتایج مشخص کرد که بها دادن به سنت‌های اصیل بومی ایرانی و حمایتی دولتی از تولیدکنندگان از طریق اعطای مشوق‌های مالی به تولیدکنندگان پوشاک اصیل ملی و بومی ایرانی که با ارزش‌های مذهبی و ملی ایرانی سازگار است، می‌تواند مسیر موفقی در راستای شکل‌گیری هویت برندهای پوشاک برای بانوان ایجاد نماید. Manuscript profile