چکیده هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان فرزندپروری پیشتاز بر مشکلات درونی و بیرونی دانش آموزان دبستانی دارای مشکلات رفتاری بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماري اين تحقيق شامل تمامی دانش آموزان دبستانی شهر شیراز به همراه والدین آنها بود که برای مشکلات روانشناختی به کلنیکهای مشاوره شهر شیراز در سه ماه پاییز 1399 مراجعه کرده بودند. 30 نفر از مادران به همراه فرزندانشان به‌‌صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به‌‌طور تصادفی جایگزین شدند. مداخله آموزش فرزندپروری پیشتاز در 8 جلسه به‌‌صورت هفتگی و به مدت 90 دقیقه انجام شد. جهت جمع‌‌آوری داده‌‌ها از فهرست نشانه مرضی کودک اسپرلفکین و گادو و پرسشنامه مشکلات رفتاری کانرز فرم کوتاه ویژه والدین کیت کانرز استفاده شد. به‌‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌‌ها از آزمون‌‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیل کوواریانس تک متغیره با نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان فرزندپروری پیشتاز بر مشکلات درونی و بیرونی دانش آموزان دبستانی دارای مشکلات رفتاری تاثیر معناداری داشت (001/0P<). مجذور اتا نشان داد درمان فرزندپروری پیشتاز 61 درصد از تغییرات مشکلات درونی و 65 درصد مشکلات بیرونی دانش آموزان دبستانی دارای مشکلات رفتاری را تبیین می‌‌کند. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، می‌‌توان استفاده از درمان فرزندپروری پیشتاز در کاهش مشکلات درونی و بیرونی دانش‌‌آموزان دبستانی دارای مشکلات رفتاری را پیشنهاد نمود. کلید‌‌واژه‌‌ها: فرزندپروری پیشتاز، دانش آموزان، مشکلات درونی، مشکلات بیرونی. Manuscript profile

هدف: این پژوهش در پی تبیین نقش واسطه­ای صمیمیت در رابطه بین الگو­های ارتباطی و کیفیت زندگی زناشویی است. روش: اینپژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی معلمان متاهل شهرستان مرودشت بود که 303 نفر ( 162زن و 141مرد) از آن ها به شیوه خوشه­ای تک مرحله­ای انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1998)، الگو­های ارتباطی کریستین – سالاوی (1984) و صمیمیت زوجین ووندون بروک و هانس برتمن (1995) استفاده شد. داده ها در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ماتریس همبستگی، تحلیل رگرسیون، و تحلیل مسیر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­ها: نشان دادند که الگوی ارتباطی اجتنابی نتوانست کیفیت (874/0p<) و صمیمیت زناشویی(135/0p<) را متاثر کند. هم چنین، توقع زن و توقع مرد با صمیمیت (314/0-) و کیفیت زناشویی (208/0-) رابطه منفی داشت. الگوی توقع زن تاثیری در صمیمیت زوجین (904/0p<) نداشت، اما تاثیر منفی بر کیفیت رابطه زناشویی (046/0p<) به گونه مستقیم داشت و اما توقع مرد به صورت مستقیم بر صمیمیت (022/0p<) اثر داشت و به صورت غیر­مستقیم و با واسطه صمیمیت در کیفیت رابطه زناشویی (058/0-) تاثیر منفی داشت. در نهایت، الگوی سازنده متقابل توانست صمیمیت (001/0p<) را به گونه مستقیم و کیفیت زندگی زناشویی را با واسطه صمیمیت (234/0) به گونه غیر­مستقیم متاثر کند. نتیجه­گیری: نتایج حاکی از آن بود که کیفیت زندگی زوجین تحت تاثیر مستقیم و غیر­مستقیم الگو­های ارتباطی زوجین از راه واسطه­گری صمیمیت است. گفتنی است با افزایش صمیمیت در میان زوجین تاثیر الگو­های مخرب توقع زن و مرد بر کیفیت روابط زناشویی کم تر شده و تاثیر الگوی سازنده ارتباط بیش تر می­شود و بر عکس. Manuscript profile