هدف این پژوهش, آرایش نانولوله کربنی با نانوذرات TiO2 با استفاده از روش شیمی تر و بررسی پایداری نانوسیال ناشی از نانوذرات 4 TiO2 آن میباشد. بدین منظور، از نانولولههای کربنی چنددیواره و تتراکلرید تیتانیوم (TiCl4) به عنوان پیشساز استفاده گردید. ارزیابی میکروسکوپ الکترونی عبوری جهت اطمینان از آرایش نانولوله با نانوذرات TiO2 انجام گرفت. تاثیر عملیات اسید شویی و آرایش بر ساختار نانولوله نیز با کمک طیف سنجی رامان بررسی گردید. با کمک پتانسیل زتا پایداری سوسپانسیون حاوی نانولوله کربنی خام, اسید شویی شده با و بدون حضور نانوذرات مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج ارزیابی میکروسکوپی بیانگر اتصال نانوذرات TiO2 روی سطح خارجی نانولوله میباشد. طیف سنجی رامان نیز نشان دهنده افزایش میزان عیوب ایجاد شده در ساختار نانولوله اسیدشویی و آرایش یافته با نانوذرات TiO2 میباشد. پایداری سوسپانسیون حاوی نانوذرات TiO2، نانولولههای خام، اسیدشویی و آرایش یافته با نانوذرات TiO2 نیز با اندازهگیری مقدار پتانسیل زتا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که انجام فرایند اسیدشویی و اتصال نانوذرات جهت افزایش مقدار پایداری سیال مفید است.  Manuscript profile