پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی با عملکرد و خودکارآمدی شغلی معلمان دوره اول متوسطه منطقه 9 شهر تهران صورت گرفت. این پژوهش کاربردی از نوع توصیفی محسوب می‌شود که به‌روش پیمایشی اجرا گردید. جامعه آماری متشکل از 295 نفر معلمان دوره اول متوسطه منطقه 9 شهر تهران می‌باشد که 167 نفر به‌عنوان نمونه آماری به‌روش تصادفی ساده انتخاب ‌شدند. ابزار پژوهش شامل3 پرسشنامه استاندار رهبری اخلاقی،استاندارد عملکرد و خودکارآمدی شغلی می‌باشد. برای تجزیه‌ و تحلیل اطلاعات از آزمون‌ های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) به‌وسیله نرم‌ افزار spss استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دادند که بین رهبری اخلاقی با عملکرد شغلی و خودکارآمدی معلمان دوره اول متوسطه منطقه 9 شهر تهران، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بررسی مدل تأثیر رهبری اخلاقی سبک‌ های بر مدیریتی عملکرد شغلی و خودکارآمدی شغلی معلمان نیز نشان می‌دهد که 8/18 درصد از کل تغییرات عملکرد شغلی و 9/39 درصد تغییرات خودکارآمدی معلمان به‌ وسیله رهبری اخلاقی تبیین شدند؛ همچنین تأثیر رهبری اخلاقی بر خودکارآمدی معلمان بیش از عملکرد شغلی است. در بین مؤلفه‌ های رهبری اخلاقی، مؤلفه انصاف دارای بیشترین تأثیر و رابطه با بحث عملکرد شغلی و خودکارآمدی شغلی است. Manuscript profile