مقاله حاضر، گزارش یک پژوهش در زمینه تطورشناسی دانش مدیریت آموزشی در ایران است. رویکرد این پژوهش، تاریخی و از نوع تطورنگاری تفسیری، با معیار بسندگی معنایی بود. جامعه پژوهش، همه کتاب‌های نمایه شده در کتابخانه ملی ایران، طی یک قرن اخیر با کلیدواژه‌های اصلی و مستقیم مدیریت آموزشی، رهبری آموزشی و مدیریت مدرسه بودند. پس از چهار مرحله غربال‌گری هدفمند، 36 کتاب تالیفی و ترجمه‌ای، به‌عنوان نمونه پژوهش تفکیک شدند. سپس بر اساس سنت تطورپژوهی تاریخی، پس از خوانش و فیش‌برداری از کتاب های نمونه و دسته بندی و تحلیل انتقادی داده ها، روندهای اصلی استنتاج شدند. همچنین در هم اندیشی با صاحب نظران، این روندهای استنتاجی، مرتباً اعتبار‌یابی شدند. یافته‌های این پژوهش نشان داد که دوره‌های تطوری دانش مدیریت آموزشی در ایران را می‌توان به شش دوره "ظهور، فترت‌، برون‌نگری آگاهانه، گرایش افراطی به مدیریت‌گرایی، رکود و تکرار، و بازنگری و غنی‌سازی" گونه شناسی کرد. Manuscript profile