مقدمه: بیماری آلزایمر شایع ترین بیماری وابسته به سن می باشد شاخصه اصلی این بیماری شامل تشکیل پلاک ها آمیلوئیدی بتا (Aβ) در خارج از سلول و رشته های در هم تنیده داخل نورونی متشکل از رشته های حاوی فرم فسفریله ی پروتئین میکروتوبولی تائو (Tau) می باشد. عوامل نروتروفیک به طور گسترده ای در مغز بیان می شود، اما به میزان قابل توجهی در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر کاهش می یابد. لذا هدف مطالعه تحقیق بررسی تمرینات ورزشی در عملکرد نوروتروفین ها، اختلالات روانشناختی و کاهش عوامل خطر زای بیماری آلزایمر بود.روش‌ها: به این منظور در تمامی بانک های اطلاعاتی بخصوص Web of Science، Pubmed ، Google scholar، SID.IR، Mageiran با کلید واژه های Exercise training، Memory، Alzhimer risk factors و غیره، بدون محدودیت سال جستجو انجام گرفت. سپس مقالات بر اساس فعالیت ورزشی بر حافظه و یادگیری و همچنین عوامل خطر زای بیماری آلزایمر دسته بندی شدند.یافته‌ها: از بین مطالعات بدست آمده مطالعات انجام شده بر تاثیر فعالیت های ورزشی بر عوامل خطر زا، نروتروفین ها، حافظه و یادگیری بررسی گردیدند. که نتایج آنها نشان داد تمرینات ورزشی وابسته به نوع و شدت با بهبود نروتروفین ها، افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام منجر به بهبود عملکرد شناختی در بیماری آلزایمر می گردد.نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تمرینات ورزشی در طولانی مدت و منظم اثر مطلوبی بر مکانیسم های نروتروفینی، بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی، حافظه و یادگیری در بیماری آلزایمر دارند؛ با این حال این اثرات وابسته به شدت و طول دوره تمرین است و مکانیسم تمرینات ورزشی بر استرس اکسیداتیو در بافت مغز هنوز به خوبی مشخص نشده است. Manuscript profile

مقدمه: تمرینات تناوبی شدید (HIT) رویکرد مؤثری در بهبود آمادگی در کوتاه مدت است اثر این گونه تمرینات بر سازگاری های عملکردی فیزیولوژیکی در ورزشکاران نخبه هنوز نامشخص است بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر چهار هفته اجرای HIT بر برخی متغیرهای عملکردی و فیزیولوژیکی انجام گرفت روش‌ها: بدین منظور ۱۴ نفر از بازیکنان داوطلب تیم ملی زنان بسکتبال ایران (با میانگین سن 24/3 ± 0/23 سال، وزن 50/8 ± 6/63 کیلوگرم و شاخص توده بدنی= 15/3 ± 8/21 کیلوگرم بر متر مربع) انتخاب و به گونۀ تصادفی به دو گروه تجربی (n=7) و کنترل (n=7) تقسیم شدند. پیش و پس از تمرینات آزمودنیها ۱ آزمون فزاینده همراه با تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی برای تعیین برخی از متغیرهای فیزیولوژیکی و یک وهله آزمون وینگیت را برای تعیین حداکثر توان (PPO) و میانگین توان (MPO) اجرا کردند. هر دو گروه برنامه تمرین بسکتبال مشابهی را به مدت چهار هفته دنبال کردند در حالی که گروه تجربی در کنار برنامه تمرین بسکتبال، پروتکل دویدن سرعتی بی هوازی (RAST) را به عنوان یک پروتکل HIT دو جلسه در هفته اجرا کردند. نتایج: آزمون ANCOVA نشان داد گروه تجربی افزایش معناداری در VO2max (001/0=p)، vLT (011/0=p)، VO2max (001/0=p) و حداکثر نبض اکسیژن (001/0=p) داشتند. اجرای HIT نیز موجب افزایش معنادار حداکثر توان (03/0 = p) و میانگین توان (02/0=p) شد. نتیجه‌گیری: یافته های حاضر نشان داد برنامه تمرینات تناوبی شدید با دوره های استراحت کوتاه میتواند موجب افزایش اجرای هوازی و بی هوازی در کوتاه مدت شود. Manuscript profile

مقدمه و هدف: دیابت نوعی بیماری متابولیکی است که علاوه بر آسیب های جسمی موجب اختلالات شناختی نیز می گردد، نقش فعالیت بدنی و گیاهان دارویی در بهبود حافظه و عملکرد جسمانی گزارش شده است، اما اثر تعاملی تمرین در دماهای مختلف همراه با مصرف دارچین هنوز شناخته نشده است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تمرین شنا (S) در آب 5 درجه سانتی گراد (S5C) و 35 درجه سانتی گراد (S35C) همراه با مصرف دارچین (Cin) بر حافظه احترازی، حافظه فضایی و توان هوازی موش های صحرایی مبتلا به دیابت انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی تعداد 48 سر موش صحرایی دیابتی (mg/kg 55 استروپتوزتوسین) به گروه های (1) کنترل دیابتی (CD)، (2) S5C، (3) S5C+Cin، (4) S35C، (5) S35C+Cin و (6) Cin تقسیم شدند. تعداد 8 سر موش صحرایی جهت بررسی اثرات القای دیابت بر متغیر های تحقیق در گروه کنترل سالم (HC) قرار گرفتند. تمرین شنا در آب با دمای 2 ± 5 درجه سانتی گراد و 2 ± 36 درجه سانتی گراد برای هشت هفته، 3 روز در هفته و 2-4 دقیقه در هر جلسه انجام شد. مصرف عصاره آبی دارچین mg/kg/day 200حل در آب آشامیدنی بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین متغیرهای تحقیق ارزیابی گردید. یافته ها: S5C و S35C موجب افزایش معنی دار تاخیر در ورود به خانه تاریک (STL)، درصد تناوب های غیر تکراری (PA) و توانهوازی، کاهش زمان ماندن در خانه تاریک (TDC)و تعداد ورود به خانه تاریک (RDE) گردید (0/05≥P). Cin موجب افزایش PA، توان هوازی، کاهش TDC گردید (0/05≥P). همچنین تعامل S5C+Cin و S35C+Cinموجب افزایشSTL، PA، کاهشTDCدر موش های صحرایی مبتلا به دیابت گردید (0/05≥P). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین شنا در دماهای مختلف و مصرف دارچین اثرات مطلوبی بر حافظه و یادگیری موش های صحرایی دیابتی دارد، ولی با توجه به اینکه دارچین اثرات تمرین را تعدیل نمود، انجام مطالعات بیشتر در سطح سلولی مولکولی پیشنهاد می گردد. Manuscript profile