هدف پژوهش پیش بینی اضطراب رقابتی بر اساس سرسختی روانشناختی، تاب آوری و راهبردهای مقابله با استرس نوجوانان ورزشکار بود. روش پژوهش کّمی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه نوجوانان ورزشکار مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی شهر تهران در سال 1399 بود. حجم نمونه 200 نفر از این افراد بر اساس فرمول پلنت از تاپاکینگ و همکاران(2007) و به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب‌ که به سیاهه اضطراب حالت رقابتی (RCSAI) کاکس و همکاران(2003)، مقیاس سرسختی روانشناختی(PHS) لانگ و همکاران(2003)، مقیاس تاب آوری(RISC) کانر و دیویدسون (2003) و راهبردهای مقابله با استرس(WCQ) لازاروس و فولکمن(1998) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد بین سرسختی روانشناختی، تاب آوری و راهبردهای مقابله مسئله مدار با اضطراب رقابتی رابطه منفی و معناداری وجود دارد(01/0>P). همچنین یافته ها نشان داد که بین راهبردهای مقابله هیجان مدار با اضطراب رقابتی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(01/0>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 68 درصد واریانس اضطراب رقابتی به ‌وسیله ابعاد سرسختی روانشناختی، 7/51 درصد به وسیله تاب آوری و 5/81 درصد به وسیله راهبردهای مقابله با استرس تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که سرسختی روانشناختی، تاب آوری و راهبردهای مقابله با استرس نقش مهمی در پیش بینی اضطراب رقابتی نوجوانان ورزشکار دارند. Manuscript profile