هژمونی به نوعی نظم بین المللی یا به وضعیت خاصی از نظم جهانی اشاره دارد که بر مبنای انگیزه ها و رفتار تفوق جویانه و کنترل طلب یک دولت شکل می گیرد و یک کشور در تمامی مقوله های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی در سطحی بسیار برتر از دیگر قدرت ها قرار می گیرد. بر اساس نظریه ثبات هژمونیک، آمریکا به دنبال رهبری بلامنازع جهان و مناطق استراتژیکی نظیر خاورمیانه می باشد. نتایج این پژوهش که با بهره گیری از روش توصیفی – تحلیلی به رشته تحریر درآمده است نشان می دهد که قدرت هژمونیک آمریکا اصلی ترین مانع در تبدیل شدن جمهوری اسلامی ایران به قدرت اول منطقه ای به رغم برخورداری از جمعیت، موقعیت راهبردی، منابع عظیم هیدروکربن، گرایشات ایدئولوژیک و استقلال بالای آن است. Manuscript profile

تحولات جهان عرب پس از جنبش‌های مردمی در تونس، مصر، لیبی، یمن و بحرین، ضرورت توجه به افکار عمومی را در کشورهای شیخ‌نشین برجسته کرده است. آگاهی مردم از تحولات جهانی و تبدیل فرایندهای دموکراتیک به عنوان یک فرم جهانی، حکومت کردن به شیوه استبدادی را پرهزینه‌تر کرده است. حکومت‌های استبدادی زمانی که تحت فشار داخلی و خارجی برای برگزاری دموکراسی قرار می‌گیرند، معمولأ به آن تن نمی‌دهند و تلاش می‌کنند با مهندسی قدرت‌های سیاسی، عناصر خود را مجدد در راس امور کشور بنشانند. از این منظر، منافع امنیتی جمهوری اسلامی اقتضاء می‌کند، اهرم‌های سیاسی، فرهنگی و امنیتی خود را در جهت تحقق آرمان‌های جنبش‌های اسلامی در کشورهای مسلمان از جمله در کشورهای بحرین و یمن به کار بگیرد. با در نظر گرفتن موانع آغازین دولت‌سازی در یمن و بحرین، تقویت پیش‌ران‌های بنیادین در فرایند دولت‌ملت سازی، می‌تواند جنبش‌های اسلامی مردمی در این دو کشور را در بلند مدت به نظام سیاسی کارآمد تبدیل کند. نقش ایجابی و نقش سلبی جنبش‌ها، عناصر به جای مانده از دولت‌های قبل، و مداخلات قدرت‌های خارجی از مهمترین موانع نظام‌سازی در یمن و بحرین به شمار می‌رود. جمهوری اسلامی ایران چگونه می تواند در تثبیت و تداوم نظام های نوپای سیاسی در بحرین و یمن نقش ایفا کند؟ جمهوری اسلامی می‌تواند با ارائه تجربیات دولت‌سازی و نظام‌سازی در سطح داخلی و حمایت از دولت‌های شکل گرفته در سطح منطقه‌ای (فرایند توازن‌سازی و تثبیت سیاسی) به بقای دولت‌های نوین در بحرین و یمن کمک کند. روش تحقیق مطالعه حاضر، توصیفی - تحلیلی است . Manuscript profile