هدف این پژوهش آینده پژوهی مدیریت سازمان های ورزشی ایران در افق 1414 بود. روش این پژوهش آمیخته و طرح آن از نوع همسوسازی بود. در مطالعه کیفی از روش تحلیل مضمون و در مطالعه کمی از روش آینده پژوهی استفاده شد. مشارکت کنندگان این مطالعه را صاحب نظران تشکیل می دادند که براساس روش نمونه گیری هدفمند و بر مبنای اشباع نظری 17 نفر انتخاب شدند. در بخش کیفی از مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی از پرسشنامه استفاده شد. جهت بررسی کیفیت و اعتباربخشی به نتایج کیفی در تحقیق حاضر از معیارهای ارزشیابی لینکلن و گابا استفاده شد و به منظور تأیید اعتبار ابزار اندازه گیری در بخش کمی، از روش روایی صوری و برای محاسبه ضریب قابلیت اعتماد از آلفای کرونباخ استفاده شد. در بخش کیفی جهت تحلیل اطلاعات از کدگذاری و در بخش کمی از تحلیل اثرات متقاطع و تحلیل اثرات متقابل استفاده شد. یافته ها نشان داد آینده مدیریت سازمان های ورزشی متأثر از 36 عامل می باشد و از بین آن ها 7 نیروی پیشران به نام های سازمان های چندوجهی، تیم سازی، تفکر سیستمی، تصمیم گیری سریع، منعطف و پویا، تقسیم کار جدید با الگوی جدید مدیریتی، تغییر چینش سنتی سازمان های ورزشی و مهارت کار گروهی در ابعاد فراسازمانی بدیل های احتمالی آینده مدیریت سازمان های ورزشی هستند که منجر به تولید دو سناریوی گروه اندیشی و گروه زدگی می شوند. بر این مبنا لازم است مدیران ورزش را برای رویایی رویی با این موقعیت آماده کرد. Manuscript profile