این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه‌ای حمایت اجتماعی ادراک‌شده در تأثیر بخشودگی بین‌فردی بر سلامت اجتماعی انجام گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعة آماری این پژوهش شامل همة دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور مرکز تالش که در نیمسال دوم سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل می‌باشند، بود که از میان آن‌ها، بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان، نمونه‌ای شامل 327 دانشجو به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز (2004)، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک‌شده زیمت و همکاران (1988) و مقیاس بخشودگی بین‌فردی احتشام‌زاده و همکاران (1389) را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های توصیفی و روش‌های آماری و روش تحلیل مسیر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که به ترتیب متغیر حمایت ادراک‌شده از سوی دیگران، حمایت دوستان و حمایت خانواده تأثیر مستقیم بر سلامت اجتماعی دانشجویان داشتند (P<0/01). درک واقع‌بینانه دارای بیشترین اثر غیرمستقیم بر سلامت اجتماعی بوده (P<0/05)، پس از آن متغیر کنترل رنجش بر سلامت اجتماعی دانشجویان مؤثر است (P<0/01). بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که حمایت اجتماعی و بخشودگی در سلامت اجتماعی دانشجویان نقش دارند. Manuscript profile

بیماری سرطان بر جنبه های مختلف کیفیت زندگی بیمار از جمله وضعیت روحی، روانی، اجتماعی و اقتصادی تاثیر دارد. هدف این پژوهش ارزیابی مدل تاثیر خودمهارگری بر بهزیستی هیجانی با میانجی گری شفقت خود و تنظیم هیجان در بیماران سرطانی بود. روش اجرای این پژوهش توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه پژوهش شامل تمامی بیماران سرطانی در سال 1399می باشد. نمونه پژوهش شامل 200 نفر(زن و مرد) از بیماران سرطانی در بیمارستان امام حسین(ع) شهر تهران بود که به شکل نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده از مقیاس خودمهارگریet al, 2004) (Tangney,، فرم کوتاه مقیاس شفقت خود (Raes et al, 2011)، پرسشنامه تنظیم هیجان Gross & John, 2003)) و مقیاس بهزیستی ذهنی (Keyes, & Magyar-Moe, 2003)استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS26 و AMOS24 صورت گرفت. جهت تحلیل روابط واسطه ای نیز از روش بوت استرپ در برنامه MACRO پریچر و هایز (2008) استفاده شد. نتایج نشان داد خودمهارگری بر بهزیستی هیجانی اثر مستقیم و معنی دار دارد(p<0/008). همچنین، اثر مستقیم خودمهارگری بر شفقت خود معنادار بود(p<0/001)، اما اثر مستقیم خودمهارگری بر تنظیم هیجان معنادار نبود(p>0/05). اثرغیرمستقیم خودمهارگری بر بهزیستی هیجانی به واسطه شفقت خود معنی دار بود(p<0/001)، اما اثرغیرمستقیم خودمهارگری بر بهزیستی هیجانی به واسطه تنظیم هیجان معنی دار نبود(p>0/05). نتایج پژوهش برای متخصصان و روانشناسان حوزه سلامت تلویحات کاربردی داشته و می توان نتیجه گرفت که خودمهارگری به واسطه شفقت خود بر بهزیستی هیجانی بیماران سرطانی اثر دارد. Manuscript profile