هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط میان راهبرد‌های یادگیری خودتنظیم و انگیزش پیشرفت دانش‌آموزان است. جامعه آماری این پژوهش شامل 4895 نفر ازدانش آموزان دختر و پسر دوره دبیرستان ناحیه یک شهر ساری سال تحصیلی 90 ـ 89 می‌شود که تعداد 324 نفر از آنان با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان با آلفای 5% به عنوان نمونه با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به تفکیک جنسیت انتخاب شده، مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. از این تعداد 151 نفر پسر و 173نفر دختر بودند. روش پژوهش از نوع توصیفی ـ پیمایشی و ابزار جمع‌آوری داده‌ها برای سنجش خود تنظیمی دانش‌آموزان، پرسشنامه خود تنظیمی ام اس ال کیو. پینتریچ ودی گروت بود. زیمر من و مارتینز پونز (، (Zimmerman andpons, 1986) ضریب پایایی پرسشنامه را با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 89/0 برآورد کردند. جهت سنجش انگیزش پیشرفت، پایایی پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس 1970)،Hermanc) را 73/0 تخمین زدند. با استفاده از روش آماری ضرایب همبستگی ،آزمون‌ T گروه‌های مستقل، تحلیل واریانس چند متغیری (مانووا) و رگرسیون چند متغیری دادها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده پژوهش نشان داد که بین راهبردهای یادگیری خودتنظیم و انگیزش پیشرفت دانش‌آموزان رابطه معناداری وجود دارد . همچنین میان جنسیت وراهبردهای یادگیری خودتنظیم دانش‌آموزان تفاوت معنادار وجود داشت و بین جنسیت و انگیزش پیشرفت دانش‌آموزان تفاوت معنادار وجود نداشت. تحلیل رگرسون چندگانه بیان کرد که از میان خرده مقیاس‌های راهبردهای یادگیری خود تنظیم، تنها راهبردهای مدیریت منابع می‌تواند پیش بینی کننده مطلوبی از انگیزش پیشرفت دانش‌آموزان به عمل آورد . Manuscript profile

چکیده هدف پژوهش حاضر، مدل ساختاری اهمال کاری تحصیلی بر اساس راهبردهای یادگیری و سبک های اسنادی با میانجی گری انگیزش پیشرفت در بین دانش آموزان بود. روش پژوهش توصیفی – همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر ساری در سال تحصیلی 96 – 1395 بوده است که از این تعداد 375 دانش آموز با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان با آلفای 05/ 0 به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای وارد مطالعه شدند. از این تعداد 160 نفر پسر و 215 نفر دختر بودند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی (سواری، 2011)، پرسشنامه راهبردهای یادگیری (وین شتاین و مایر، 1984)، پرسشنامه سبک های اسنادی (ASQ) (پترسون و همکاران،1983) و پرسشنامه انگیزه پیشرفت (هرمنس،1970) بود. داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق تاثیر مستقیم را بین راهبردهای یادگیری و اهمال کاری تحصیلی با انگیزش پیشرفت نشان داد و سبک های اسنادی و اهمال کاری تحصیلی با هم انگیزش پیشرفت را تبیین کردند. همچنین راهبردهای یادگیری شناختی بیشترین سهم را در پیش بینی متغیر اهمال کاری تحصیلی داشت. Manuscript profile

چکیده هدف پژوهش حاضرمطالعه بررسی رابطه بین راهبرد‌های خودتنظیمی در یادگیری و انگیزه پیشرفت با عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان بود. به همین منظور، تعداد 324 نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر دوره متوسطه ناحیه 1 شهرساری با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. از این تعداد، 151پسر و 173 دختر بودند. ابزار مورد پژوهش جهت سنجش خودتنظیمی دانش‌آموزان، پرسشنامه خودتنظیمی (MSLQ) زیمرمن و مارتینز پونز، جهت سنجش انگیزش پیشرفت، پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس و از معدل سال گذشته به‌عنوان عملکرد تحصیلی استفاده شد. سپس به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضرایب همبستگی و آزمون های تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA)، و برای مقایسه گروه ها از تی مستقل و رگرسیون چندمتغیری استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد، بین راهبردهای خودتنظیمی در یادگیری دانش‌آموزان دختر و پسر تفاوت معنادار وجود دارد و بین راهبردهای یادگیری خود تنظیمی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنادار وجود دارد و بین راهبردهای یادگیری خود تنظیم و عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد، اما بین جنسیت و انگیزش پیشرفت دانش آموزان تفاوت معنادار وجود ندارد. اما بین جنسیت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان تفاوت معنادار وجود دارد. به علاوه، از بین خرده ‌مقیاس‌های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی فقط راهبردهای مدیریت منابع می‌تواند پیش‌بینی مناسبی از انگیزه‌پیشرفت در دانش‌‌آموزان به عمل آورد. Manuscript profile