سولفات مس یکی از مهم ترین آلاینده های زیست محیطی است که دارای توان تولید رادیکال‌های آزاد و استرس اکسیداتیو می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سولفات مس برروی کیفیت پارامترهای اسپرم، میزان قطعه قطعه شدن DNA و بافت بیضه موش‌های بالغ نژاد ویستار می‌باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی، 30 موش‌های نژاد ویستار بالغ با وزن 250-200 گـرم اسـتفاده شد. موش‌های بالغ تصادفی در 3 گروه کنترل، دریافت کننده سولفات مس با غلظت(mg/kg100) و غلظت(mg/kg200) به مدت زمان 56 روز مورد تیمار قرار گرفتند. در پایان دوره تیمار، وزن بیضه، ثبت و پارامترهای اسپرم بر اساس(WHO2010) بررسی شد.کیفیت کروماتین اسپرم، توسط رنگ آمیزی‌های هسته‌ای آکریدین اورانژ ارزیابی، سطح مالون دی آلدهید اندازه‌گیری و داده‌ها با روش آماریOne-Way ANOVA آنالیز شدند. یافته ها: کیفیت پارامترهای اسپرم در سولفات مس با غلظت mg/kg200 کاهش معنی‌داری داشت(05/0>p ). وزن بیضه در دوز mg/kg200 کاهش معنی‌داری داشت(05/0>p ). قطر لوله‌های منی ساز، سطح هورمون تستوسترون، تعداد سلول های جنسی و میزان تکه‌تکه شدن DNA اسپرم در دوز mg/kg200 کاهش یافت(05/0>p ). غلظت مالون دی آلدهید با دوز mg/kg 200 سولفا ت مس به طور معنی داری افزایش داشت(05/0>p ). نتیجه گیری: این مطالعه نشان می‌دهد که سولفات مس در غلظت بالا باعث ایجاد اثرات مخرب بر روی کیفیت اسپرم و بافت بیضه می‌شود. Manuscript profile

زمینه و هدف:مردان نابارور دارای سطوح بالاتری از گونه های فعال اکسیژن(ROS) نسبت به مردان بارور هستند.سطح بالایROS در اسپرم می تواند باعث اختلال در عملکرد اسپرم، آسیب DNA اسپرم و کاهش توان تولید مثلی در مردان شود. در این مطالعه اثران-استیل سیستئین(NAC) برمیزان کیفیت اسپرم، سلامت کروماتین، سطح استرس اکسیداتیو(ROS)و هم چنین ارتباط بین پارامترهای اسپرم در افرادآستنوتراتوزو اسپرمی بررسی شده است. روش کار: این مطالعه در مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قم، انجام شد. بیماران، شامل 50 مرد نابارور مبتلا به آستنوتراتوزوسپرمی بودند که به مدت 3 ماه به صورت خوراکی(600 میلی گرم در روز)ان - استیل سیستئین دریافت کردند. پس از درمان پارامترهای اسپرم براساس سازمان بهداشت جهانی 2010، سلامت کروماتین به روش TUNL و کرومایسینA3 و میزان استرس اکسیداتیو با رنگ آمیزیH2DCFDA در اسپرم با وضعیت پیش درمان مقایسه شدند. یافته‌ها:بعد از درمانبا ان- استیل سیستئین، پارامتر های اسپرمی یافت(05/0>P).میزان قطعه قطعه شدن DNA و کمبود پروتامین در مقایسه با قبل از درمان، کاهش داشته است(05/0>P). سطح استرس اکسیداتیوبه طور معنا داری نسبت به قبل از درمان کاهش یافت. ارتباط معنی داری بین سطحROS ، تحرک و مورفولوژی غیر طبیعی در اسپرم ها مشاهده شد(05/0>P). نتیجه‌گیری:تجویز ان – استیل سیستئین می تواند پارامترهای اسپرم و وضعیت اکسید کننده / آنتی اکسیدانی را در مردان نابارور بهبود بخشد. Manuscript profile

زمینه و هدف: میواینوزیتول که یکی از اجزای تشکیل دهنده غشای سلول می‌باشد با خاصیت قوی آنتی‌اکسیدانتی خود پتانسیل بالایی در خنثی‌سازی آسیب‌های ناشی از انجماد دارد. هدف ازاین مطالعه بررسی اثر آنتی اکسیدان میواینوزیتول همراه با محیط فریز اسپرم بر پارامترهای اسپرمی می‌باشد. روش کار: نمونه های 20 فرد مبتلا به آستنو تراتوز اسپرمی مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قم در سه گروه: کنترل، اتجمادی، انجمادی+میواینوزیتول mg/mL 2 مورد ارزیابی قرار گرفت. پارامترهای اسپرمی از قبیل: میزان تحرک، مورفولوژی و قابلیت حیات به ترتیب با استفاده از اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی(WHO)، تکنیک‌ رنگ آمیزی پاپانیکولا و ائوزین-نکروزین استفاده شد، برای بررسی تمامیت غشای پلاسمایی از تکنیک‌تHOST و هم چنین برای ارزیابی میزان شکستDNA از تکنیک هالو اسپرم در هر سه گروه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که انکوباسیون میواینوزیتول با محیط فریز اسپرم(انجماد+میواینوزیتول) موجب افزایش میزان تحرک و قابلیت حیات اسپرم ها می شود(0.05>P). هم چنین، افزایش معنی داری در میزان حرکت پیشرونده اسپرم پس از انکوباسیون میواینوزیتول با نمونه اسپرم(انجماد+میواینوزیتول)حاصل گردید(0.05>P). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که انکوباسیون میواینوزیتول با محیط فریز اسپرم موجب کاهش معنی دار میزان آسیب DNA می گردد(0.05>P). تمامیت غشای پلاسمایی و پتانسیل غشای میتوکندری اسپرم نیز افزایش معنی داری در گروه انجماد+میواینوزیتول داشت(0.05>P). این درحالی است که مورفولوژی اسپرم ها تفاوت معنی داری را نشان نداد(0.05<P). نتیجه گیری: نتایج ما نشان می‌دهد که میواینوزیتول می‌تواند اثرات مخرب ناشی از فرآیند انجماد-ذوب را کاهش دهد. Manuscript profile

مقدمه: : MiRNA ها نقش مهمی فرایندهای مختلف پاتوفیزیولوژیک در سلولها و کنترل فرایند آپوپتوز در اسپرم دارند. هدف این پژوهش بررسی ارتباط بیان miR34cو miR15b های ، کیفیت پارامترهای اسپرمی و میزان شکست DNA اسپرم در افراد نابارور اولیگو استنو تراتوزواسپرمی می باشد.روش کار: این مطالعه بر روی 25 بیمار دارای اولیگو آستنو تراتوزواسپرمی که به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قم مراجعه کرده بودند انجام شد. 25 نفر از افراد بارور هم به عنوان گروه کنترل انتخاب شده اند. بعد از جمع آوری نمونه های اسپرمی ، پارامترهای اسپرمی بر اساس سازمان بهداشت جهانی ( WHO2010) آنالیز شدند. میزان شکست DNA اسپرم با استفاده از تکنیک SCD)) بررسی شد. میزان بیان miR34cو miR15b با استفاده از تکنیک Rael-time PCR اندازه گیری شد.نتایج: طبق نتایج به دست آمده پارامترهای اسپرمی از جمله غلظت ، تحرک و مورفولوژی اسپرم در افراد نابارور اولیگو آستنو تراتوزواسپرمی نسبت به افراد بارور کاهش معنی داری را نشان می دهد (P<0.05) و میزان شکست DNA اسپرم در افراد اولیگو آستنو تراتوزواسپرمی افزایش معنی داری داشت(P<0.05). آزمون همبستگی مشخص کرد که بین متغیرهای اسپرم شامل غلظت، تحرک ، مورفولوژی نرمال، میزان شکست DNA اسپرم و میزان بیان miR34c و miR15b همبستگی معنی داری وجود دارد .نتیجه گیری: یافته های ما نشان داد که بین بیان miR34c ، miR15b ، پارامترهای اسپرمی و سلامت DNA اسپرم ارتباط معنی داری وجود دارد. در واقع این نتایج می تواند بینش جدیدی برای تشخیص ناباروری مردان در سطح مولکولی ارائه کند. Manuscript profile