مقدمه و هدف پژوهش: با توجه به ضرورت توجه به رویکرد گردشگری به عنوان راهی برای جذب توریست و برطرف شدن بخشی از نیازهای مالی شهر و همچنین توجه به موضوع افزایش اجتماع پذیری انسان ها به منظور تعاملات اجتماعی بین ساکنین شهر با دیگر شهر ها و کشور ها که در قرن حاضر و سال‌های آتی کمتر به آن توجه شده است، در این مقاله به بررسی آن می‌پردازیم. بر این اساس این تحقیق با هدف بررسی تاثیر مولفه‌های اجتماع پذیری بر توسعه گردشگری در فضاهای باز شهری، شهر قزوین را به عنوان نمونه انتخاب کرده است. روش پژوهش: این پژوهش که بر اساس هدف از نوع کاربردی و بر اساس روش و ماهیت، توصیفی-تحلیلی و با روش پیمایشی صورت گرفته است. یافته‌ها: با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه384 نفری را در فضای باز شهر قزوین انتخاب نموده و با استفاده از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام، تاثیر مولفه‌های مختلف اجتماع پذیری را در پیش بینی و تبیین احساس توسعه گردشگری در فضاهای باز شهری مورد تحلیل قرار داده است. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق حاکی از تاثیر مولفه‌های اجتماعی، امنیت، هویت و استفاده از فضاهای بازمناسب بر توسعه گردشگری در فضاهای شهری می‌باشد؛ بر این اساس مطالب گفته شده می‌توان بیان داشت که ارزش‌های واحد می‌تواند منبعی برای افزایش اجتماع پذیری در موضوعات توسعه گردشگری شهر گردد و تعاملات اجتماعی مردم در فضاهای باز شهری در شهر قزوین را بهبود بخشد. Manuscript profile