گسترش وب‌جهان‌گستر و فناوری‌های نوین اطلاعات و ارتباطات در هزاره سوم، شگفتی‌سازترین عصر حیات بشری را در حفظ قلمرو دولت‌ها از منظر تغییرات شکلی و بنیادین رقم زده است؛ چرا که مؤلفه‌های کلیدی دولت، شامل سرزمین، جمعیت، حکومت و حاکمیت متأثر از فضای سایبری، رسانه‌ای شده و کاربری آسان، در دسترس بودن و گستردگی مخاطبین پیام‌رسان‌های همراه، معانی جدیدی در قاموس حکمرانی و سیاست خلق کرده‌اند. در این عصر، مرز به معنای فیزیکی اگر چه همچنان مرسوم است اما کارایی خود را از دست داده و حفظ قلمرو در وهله نخست و گسترش آن در مرحله دوم، موضوع رقابت دولت‌هاست. آنچه که در اینجا می‌تواند و باید به عنوان پلی پیشگام در تعامل با دولت‌ها و فناوری‌های نوین ارتباطی، ایفای نقش کند، سواد‌ رسانه‌ای است. سواد ‌رسانه‌ای توانایی درک، تحلیل و کشف معانی پیام‌های رسانه‌ای سایبری است. سوادی که اَمر دِه و اَمر بَر هر دو به آن نیازمندند؛ اگر چه نیاز و همت دولت‌مردان به آموزش و توسعه عمومی سواد رسانه‌ای برای کسب مشروعیت و مقبولیت در حفظ و گسترش قلمرو سایبری حیاتی‌تر است. اَمربران نیز از آن جهت به سواد رسانه‌ای نیازمندند که در بحبوحه قلب حقیقت و واقعیت، بتوانند در عرصه طبیعی منازعه قلمرو، سره را از ناسِره تشخیص دهند. بدین وصف سواد رسانه‌ای، ضامن حفظ و گسترش قلمرو سایبری بنابر الزاماتی است که بدون توجه به آن، این رفاقت، مؤثر نخواهد بود. آنچه که دغدغه اصلی این مقاله است. Manuscript profile