Investigating the development of tourism in recreation the basic culture (Case study: Historical context of Minodari city)

Subject Areas :

Amir  Alimohamadi ¹ (Department of urban planning, International Campus, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran)
hassan  sattarisarebangholi ² (Department of Architecture and urban planning, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran (Corresponding Author) [e-mail])
Mahsa  Faramarzi asl ³ (Department of Architecture and urban planning, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran)
Mohammad reza  Mohammad reza pakdelfard ⁴ (Department of Architecture and urban planning, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran)

Received: 2021-02-01 Accepted : 2021-05-05 Published : 2021-05-22

Keywords: Tourism, recreation, Historical context, Minodar,

Abstract :

One of the best ways to save cities from social and economic problems is to develop urban tourism in historical contexts with the approach of recreating the culture. In the reconstruction of the base culture, the culture factor is presented as a very important development strategy on a local and global scale.There is a great connection between culture and the development of urban tourism. The development of tourism as a cultural phenomenon expands the opportunities for cultural exchange between the tourist and the host community.The city of Minodar is one of the cities that is considered in terms of valuable historical monuments in its ancient context, with rich architecture and unique features in the country and the world. In this research, with a survey approach to urban tourism development planning with emphasis on recreating the basic culture. The research method is descriptive and analytical, and relies on reviewing the research background on the one hand, examining documents related to historical context and field studies on the other hand, analyzes the problem.Findings show that the way out of the problems and revitalization of valuable historical contexts depends on the implementation of programs based on strategies and interactive policies between physical regeneration and urban cultural tourism and ensure a direct relationship between real and urban urban life.

References:

1. ابلقی، علیرضا، ( 1380 )، بافت تاریخی- حفاظت مرمت، بهسازی یا نوسازی، مجله هفت شهر سال دوم، شماره 4.


2. امین زاده، بهناز، دادرس، راحله،(1391)، ارائه اصول و راهکارهای طراحی مرکزی شهر قزوین، تهران.


3. پور احمد،احمد و علی شماعی، ( 1389 )،بررسی رویکرد حاکم در ساماندهی بافتهای قدیم شهری ایران انجمن جغرافیای ایران.


4. تقوایی، محمد، اکبری، (1387)، مقدمه‌ای بر برنامه‌ریزی و مدیریت گردشگری شهری، اصفهان، پیام علوی.


5. رهنما، محمد رضا، ( 1388 )، اثرات اجرای طرحهای بهسازی و نوسازی مرکز شهر مشهد بر محله پایین خیابان، جغرافیا و توسعه، شماره ششم، پیاپی 11، زاهدان.


6. زارع اشکذری، محمد، سقایی، محسن،موسوی، میر نجف،مختاری، رضا،(1394)، عوامل موثر بر توسعه گردشگری فرهنگی با رویکرد جذب گردشگران خارجی،دانشگاه اورمیه، انتشارات جهاد دانشگاهی.


7. شبانی،امیرحسین و محمد سعید ایزدی، (1393)، رویکردی نوین به بازآفرینی شهر خلاق، نقش جهان مطالعات نظری و فناوری‌های نوین معماری و شهرسازی،دوره 4، شماره2، صفحه 54-63.


8. فدایی نژاد، سمیه، حناچی، پیروز، (1391)، تدوین چارچوب مفهومی حفاظت و بازآفرینی یکپارچه در بافت فرهنگی- تاریخی، نشریه هنرهای زیبا شماره


9. فرجی ملائی، امین، (1389)، انواع روش‌های مداخله در بهسازی و نوسازی شهری، محورهای اصلی بهسازی نوسازی بافت فرسوده، دورۀ 1، شمارۀ 55، صص 10-17.


10. لطفی، سهند، (1390)، بازآفرینی شهری فرهنگ مبنا : تأملی بر بن‌مایه‌های فرهنگی و کُنش بازآفرینی، نشریۀ هنرهای زیبا، معماری و شهرسازی، دورۀ 3، شمارۀ 45، صص 49-62.


11. مهندسین مشاور نقش محیط، (1384)، طرح جامعۀ شهرقزوین.


12. مهندسین مشاور طرح محیط پایدار، (1384)، طرح راهبردی تفصیلی ویژه و طراحی شهری بافت فرسوده (مسئله‌دار)، شهر قزوین، تهران : مهندسین مشاور طرح محیط پایدار.


13. نیک نیا، محمد، ( 1390 )، بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری راهبردی به سوی دستیابی به ابعاد کالبدی توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده کوی سجادیه)، فصلنامه آمایش محیط، شماره 15.


14. ولیامز، ریموند،(1396)، جامعه شناسی فرهنگ، ترجمه: حسن چاوشیان،پژوهشکده فرهنگ و هنر ارتباطات.

 

15. Amin, A., Massey, D., and Thrift, N., 2000, Cities for the Many not the Few, Bristol: The Policy Press.


16. Amin, A., and Thrift, N., 2002, Cities: Re-imagining the Urban, Cambridge: The Polity Press.


17. Ashworth, G. J. ,Tunbridge, J. E. , (2000), The Tourist , Historic City Respect & Prospect of managing the heritage city, Pergamon, RYAN & PAGE, Oxford.


18. Bird, J. ,Curtis, B. ,Putnam, T. , Robertson, G. andTickner,. L (eds) (1993), Making the Futures: Local Cultures, Global Changes, London and New York: Routledge.


19. Bianchini, F. and Parkinson, M. (1993), Cultural Policy and Urban Regeneration: The WesternEuropean Experience, Manchester: Manchester University Press.


20. Burgel, G. (2000), Lavilleaunjourd›huri, paris: Hachette, Pluriel.


21. Couch,cfraser.(1993)urban regeneration and sustainable.


22. Kearns, G. and Philo, C. (eds) (1993), Selling Places: The Pastas Cultural Capital Past and Present. Oxford: Pergamon Press.


23. Lichfield, D.,(2000) The Context of Urban Regeneration,in Urban Regeneration. Sage Publications Ltd.


24. Landry,Ch. (1995), The Art of Regeneration: Urban Renewal Through Cultural Activity, Demos.


25. Middleton,C. and Freestone, P. (2008), The Impact of Culture , led Regeneration on Regional Identity in North East England, Prague, Czech Repuplic.


26. Montagomery, J. (1998), Making a City: Urbanity, Vitality and Urban Design, Journal of UrbanDesign,3, pp. 93 116-.


27. Pearce, G. D, (2001), An Intergrative frame Work for Urban Research, Annals of Tourism Research, vol:28, No. 4, pp. 926 948),, Pergamone, Britan.


28. Roberts, Peter W. & Huge skyes, (2003), Urban Regeneration: handbook, London, sage.


29. Smith, M. (2007), Tourism, Culture and Regeneration, UK, Oxford, Cabi Press.