Explaining the Relationship between Cultural Investment and Development of Tourism Attractions in Tehran

Subject Areas :

Abdolrahim rahimi ¹ , MITRA tavassoli ²

1 - AS
2 - ST PHD

Received: 2019-12-12 Accepted : 2020-01-27 Published : 2020-02-20

Keywords: Tourism, Cultural Investment, natural attraction, cultural attraction, human attraction,

Abstract :

The purpose of this study is to explain the relationship between cultural investment and tourism development in Tehran. This research is a descriptive-survey method. The statistical population of the study includes all managers, deputies and experts of Tehran Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization who served in one of the affiliated centers of Tehran in 1995-96. Be. The statistical population of the study consisted of 234 managers, deputies and experts of Tehran Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization. The findings of the study indicate that the variables of natural attraction, cultural attraction, man-made attraction and cultural investment with cultural investment variable are significant and positive (99%) in all cases. Also regression analysis for interpreting the prediction rate of development of natural, manmade and cultural attractions by cultural investment showed that cultural investment was 0.285, 0.226 and 0.394 respectively of changes in development of natural manmade attractions, respectively. And anticipates a culture

References:

1. ابراهیم زاده، ع، کاظمی، ش،اسکندری ثانی، م ( 1391)، برنامه ریزی استراتزیک توسعه گردشگری، با تاکید بر گردشگری مذهبی ( مطالعه موردی: شهر قم)، پژوهش جغرافیای انسانی، شماره 76، 115- 141.


2. پاپلی یزدی، م ح، سقایی، م (1385)، گردشگری (ماهیت و مفاهیم)، تهران: انتشارات سمت.


3. پذیرایی‌جهرمی، ف (1389)، تاثیر توانهای محیطی جزیره هرمز در ارتقاء صنعت گردشگری، دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکزی. دانشکده ادبیات و علوم انسانی. گروه جغرافیا.


4. تیمورپور،ع(1395)، برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری با تاکید بر اکوتوریسم پایدار(مورد مطالعه: منطقه گردشکری لاله زار،پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید باهنر کرمان.


5. رضوانی، ع( 1389).‌ جغرافیا و صنعت توریسم ، انتشارات پیام نور، تهران.


6. زمانی کاسمانی،ع(1394)، بررسی نقش غذای محلی در توسعه گردشگری با تمرکز بر بازاریابی و توسعه اقتصادی،پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه سمنان ، دانشکده گردشگری.


7. ساعی، ع ، ( 1389)، ارتباط بین تبلیغات و جذب گردشگر فرهنگی در ایران (مطالعه موردی گردشگران خارجی فرهنگی اصفهان)، دانشنامه علوم اجتماعی، دوره 1، شماره 4، 69-94.


8. فاریابی، م، تجویدی، ر، تجویدی، م (1390)، بررسی رابطه بازارمحوری و مزیت رقابتی در گروه صنایع تراکتورسازی ایران، فراسوی مدیریت، 5 (17): 160.


9. لطفی،خاچکی،ب (1387)،گردشگری به مثابه یک صنعت،مجله راهبرد، سال اول، شماره دوم، 206-171


10. Chaffy, D, (2004), E-business and W-commerce management: Strategy, Implementation and Practice, UK, prentice Hall.


11. Chaminuka, P., Groeneveld R.A., Selomane. A.O., & van Ierland. E.C. (2012),Tourist preferences for ecotourism in rural communities adjacent to Kruger National Park: A choice experiment approach. Tourism Management, Volume 33.


12. Coratza, P. (2008), “Management of geomorphosites in high tourist vocation area: An example of geo-hiking maps in the Alpe Di Fanes (Natural Park of Fanes-Senes-Braies, Italian Dolomites)”, Geo Journal of Tourism and Geosites, Year 1, No.2, Vol.2.


13. De Vita, G., & Kyaw, K. S. (2016). Tourism development and growth. Annals of Tourism Research, 60, 23-26.


14. Duffy, L. N., Cardenas, D. A., Chancellor, H. C., & Byrd, E. T. (2016). Examining barriers, motivations, and perceptions of women working in the tourism industry: Case study of Ayampe, Ecuador.


15. Hobbs, J. (2016). A conversation about cultural investment. Artichoke, (54), 12.