An investigation of major thoughts in Divan of Molla Zolfali Bakhtiari

Subject Areas : ...

Hamzeh Mohammadi Dehcheshme ¹ , Farzad Mohammadi ²

1 - Ph.D Candidate of Language and Literatur in Kashan University,Kashan, Iran.
2 - Ph.D Candidate of Persian Language and Literature, Shahrekord Branch, Islamic Azad University, Shahrekord, Iran.

Received: 2019-03-08 Accepted : 2019-09-27 Published : 2019-12-22

Keywords: Shahnameh, bakhtiari, Divan of Poetry, Molla Zolfaali, Joke and Appeal,

Abstract :

During the Mashroteh era and thereafter, many poets in the land of Bakhtiari have participated in the field of poetry and literature, many of them have mastered Persian language and literature and they have written works in the Persian dialect and they have also presented the works in the Bakhtiari dialect. Meanwhile, a number of Bakhtiari poets have particularly devoted their poems to the Bakhtiari dialect. One of the most prominent forerunners of Bakhtiari poetry in this era is Molla Zolfali Bakhtiari, whose work marks the beginning of a major revolution in contemporary Bakhtiari dialectic poetry. Molla Zolfali Bakhtiari is one of the pioneers of Bakhtiari dialect poetry before DarabAfsar. His poems in the original words of Bakhtiari indicate he was proficient in the Bakhtiari dialect. Molla Zolfali has two important works and some scattered poems - "Mearajnameh" and "Hadith of Kasa" which show the poet's authority and ability in the Bakhtiari dialect. He has written "Mearajnameh" in ascension of Prophet Muhammad (PBUH) and in favor of Bakhtiari’s Lore people and "Hadith of Kasa" in praise and greatness of the Prophet's family and Imams. Considering Molla's important role in writing poetry (Bakhtiari) and showing his position in this field, this article introduces the poet and it deals with the poet's opinions and his major thoughts on poetry. This research is descriptive-analytical and it is based on library resources.

References:

کتاب‌ها

- قرآن مجید.

- نهج البلاغه، (1381)، ترجمه و شرح محمّد دشتی، قم: انتشارات مؤسّسه تحقیقاتی امیرالمؤمنین.

- آسمند، علی،(1380)، تاریخ ادبیّات در قوم بختیاری، اصفهان: نشر شهسواری.

- افسربختیاری، داراب، (1389)، دیوان، به کوشش حسین افسر، مقدّمه عبدالحسین سپنتا، شهرکرد: انتشارات جهان‌بین. 

- امان‌اللهی بهاروند، سکندر، (1391)، قوم لُر، تهران: انتشارات آگاه.

- امینی، حمید، (1381)، راهنمای جهانگردی استان چهارمحال و بختیاری، سازمان ایرانگردی و جهانگردی.

- اوژن‌بختیاری، ابوالفتح، (1332)، تاریخچۀ دو قرن اخیر شعرا و عرفای چهارمحال و بختیاری، تهران: اساطیر.  

- بختیاری، ملّا زُلفعلی، (1379)،  دیوان ملّا زُلفعلی‌بختیاری، به کوشش مرید محمّدی، شهرکرد: انتشارات مرید. 

- بختیاری، ملّا زُلفعلی، (1376)، دیوان، به کوشش محسن دهقان، اصفهان: انتشارات مشعل.

- بهار، مهرداد، (1382)، پژوهشی در اساطیر ایران، تهران: آگاه.

- بهرامی، علی­محمّد، (1384)، شعر و عرفان در سرزمین بختیاری، تهران: انتشارات پازیتیگر.

- چگنی، فرهاد، (1378)، ایل سَگوند؛ نام و تاریخ آن‌ها، کیهان فرهنگی، شماره 67 و 66.

- حائری، جمال­الدّین، (1383)، زنان شاهنامه؛ پژوهش و نقالی از آذرگشسب تا همای، تهران: انتشارات پیوند نو.

- خسروی، عبدالعلی، (1375)، فرهنگ و ادبیّات بختیاری، اصفهان: انتشارات ایل و غزل.

- داوری، بهرام، (1343)، ضرب‌المثل‌های بختیاری (مقدّمه و شعر بختیاری از پژمان)، تهران: کتابخانه طهوری.

- دیاکونف، ایگور میخائیلو‌ویچ، (1345)،  تاریخ ماد، ترجمۀ کریم کشاورز، تهران: امیرکبیر.

- سرداراسعد، علیقلی خان، (1383)، تاریخ بختیاری، تهران: انتشارات اساطیر.

- سردار اسعد، ع و لسان­ السّلطنه سپهر «ملک ­المورّخین»، ع،(1386)، تاریخ بختیاری، به اهتمام جمشید کیانفر، تهران: اساطیر.

- سرلک، رضا، (1383)، گویش بختیاری چهارلنگ، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

- سعدی، شیخ مصلح ­الدّین، (1378)، بوستان سعدی، تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: آگاه.

- شایان، علیرحم، (1382)، پارسی سرایان بام ایران (چهارمحال و بختیاری)، جلد دوم، شهرکرد: انتشارات جهان‌بین.

- شفیعی‌کدکنی، محمّدرضا، (1387)، ادوار شعر فارسی از مشروطیّت تا سقوط سلطنت، چاپ پنجم، تهران: سخن.

- صدوق، محمّد بن علی، (1414ق)، الاعتقادات، بیروت: دارالمفید.

- صفی‌نژاد، جواد، (1381)، لُرهای ایران، تهران: نشر آتیه.

- قمی، علی بن ابراهیم، (1404 ق)، تفسیر القمی، ج2، تهران: مؤسّسه علمی مطبوعات.

- قیصری، ابراهیم، (1357)، «مجموعه سخنرانی‌های ششمین کنگره تحقیقات ایرانی»، انتشارات دانشگاه آذرپادگان.

- کرزن، لُرد، (1367)، ایران و قضیه ایران، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

- گارثویت، جن راف، (1373)، تاریخ سیاسی اجتماعی بختیاری، ترجمه مهراب امیری، تهران: آنزان.

- گیرشمن، ی، (1249)،  ایران از آغاز تا اسلام، ترجمة محمّد معین، تهران: فروغی.

- مکبن‌رز، الیزابت، (1373)، با من به سرزمین بختیاری بیاید، ترجمه و حواشی از مهراب امیری، تهران: آنزان.

- مینورسکی، ولادمیر، (1362)، رساله لُرها و لرستان، ترجمه سکندر امان‌اللهی بهاروند و لیلی بختیاری، تهران: آگاه.

- ناتل­خانلری، پرویز، (1378)، تاریخ زبان فارسی (زبان­ها و گویش ­های ایران)، تهران: سمت.

‌- هِنری‌لایارد، استاک، مادام‌بیشوب، ویلسون، (1371)، سیری در قلمرو بختیاری، تهران: فرهنگ‌سرا.

- یاحقی، محمّدجعفر، (1369)، فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیّات فارسی، تهران: سروش.

- یوسفی، جعفر، (1389)، قوم لُر، چاپ اوّل. تهران: امیرکبیر.

مجلات

- ایزدی، غلامعلی، (1396)، «نوستالژی در شعر گویشی بختیاری»، فصلنامۀ مطالعات ایلات و عشایر، سال هفتم، ش 2، صص 64-51.

- دهقان‌فارسانی، محسن،(1376)، «یاستّارالعیوب، مُلازُلفعلی بختیاری شاعرِ بومی‌سرود»، مجلّۀ شعر، سال چهارم، ش۲۰، صص 67-64.

- موسوی­ نژاد، ابراهیم،(1383)، «شاهنامه و شاهنامه­ خوانی در عشایر لُر»، فصلنامۀ مطالعات ملّی، سال پنجم، ش 1، صص 130-105.