Analysis of Traditionalism and Thematic and Content Modernism in Monzavi’s Ghazals

Subject Areas : Persian Language & Literature

Seif Addin  Abbarin ¹ (Assistant professor, Department of Persian Language and Literature, Urmia Branch, Islamic Azad University, Urmia, Iran)

Received: 2022-08-25 Accepted : 2023-04-06 Published : 2023-11-11

Keywords: Monzavi, tradition, innnovation, theme and content.,

Abstract :

The contemporary period in Iran's history can be seen in all aspects as a battleground between tradition and modernity. This conflict is also clearly seen in the field of literature. Some have considered tradition as a cause of deterioration and have risen against it, and some have completely adhered to tradition and have not embraced innovation. In the meantime, there have been those who, while adhering to some components of tradition, also considered modernity and novelty as a necessity and have taken steps in this direction. Hossein Manzavi, one of the neoclassical lyricists, has such a view; He has adapted Ghazal to Nima's theories and considers himself one of Nima's "phoenix in bloom". At the same time, he calls his ghazal Hafezvar (like Hafez' poetry) and acknowledges the influence of tradition in his ghazal. This duality can be seen especially in the field of theme and content, which is the subject of the present research. This approach has caused traditional topics and themes to be seen in his poetry alongside contemporary and new topics and individual experiences; Physical love and eroticism, aesthetics different from the beloved, and realism and relying on individual experiences can be considered as aspects of his modernization in the field of theme. In the current research, the dimensions of isolated traditionalism and modernism have been investigated in the subject and theme. The result of the present research shows the integration of modernism and traditionalism in different dimensions of theme, language, and poetic images in isolated poetry.

References:

احمدی‌پور اناری، زهره (1397). دو مضمون از توصیف واقعی معشوق در غزل منزوی، بهبهانی و بهمنی. شعر پژوهی (بوستان ادب). 10 (۱۶)، ۱-۳۶.
انوری، حسن (1379). یک قصه بیش نیست. تهران: عابد.
توللی، فریدون (1346). رها. چاپ سوم. شیراز: کانون تربیت.
حافظ، شمس الدین محمد (1366). دیوان غزلیات. به کوشش خلیل خطیب رهبر. چاپ چهارم. تهران: صفی‌علی‌شاه.
حسن لی، کاووس (1384). تصویر زمان در شعر معاصر. کیهان فرهنگی، 20 (222).
حسن لی، کاووس (1385). نوآوري در غزل. شعر. 13 (46)، 34 - 27 .
حقوقی، محمد (1384). شعر فروغ فرخزاد از آغاز تا امروز (شعرهای برگزیده، تفسیر و تحلیل موفق‌ترین شعرها). چاپ نهم، تهران: نگاه.
حقوقی، محمد (1377). شعر نو از آغاز تا به امروز. چاپ دوم. تهران: نشر ثالث.
حقوقی، محمد (1369). شعر نو از آغاز تا امروز. تهران: انتشارات هدايت -يوشيج.
خالقی مطلق، جلال (1375). زیبایی کمال مطلوب در زن در فرهنگ ایران. ایران‌شناسی. 8 (32)، 703-716.
روزبه، محمدرضا (1379). سیر تحول غزل فارسی. تهران: روزنه.
زرین‌کوب، عبدالحسین (1363). شعر بی دروغ، شعر بی نقاب. چاپ چهارم. تهران: جاویدان.
شاملو، احمد (1384). مجموعه آثار (دفتر یکم، شعرها). تهران: نگاه.
صائب تبریزی، محمدعلی بن عبدالرحیم (1375). دیوان. به کوشش محمد قهرمان. تهران: علمی و فرهنگی.
عطار، محمد بن ابراهیم (1360). تذکره الاولیاء. به تصحیح محمد استعلامی. چاپ سوم. تهران: زوار.
علی‌پور، محمدکاظم (1385). غزل معاصر و زمینه‌های شکل‌گیری آن. شعر. 13 (46)، 61-66.
کاظمی، روح الله (1387). سیب نقره‌ای ماه. چاپ هشتم. تهران: کارنامه.
كرماني، حسين (١٣٨٧). نام من عشق است؛ مي‌شناسيدم آيا. باشگاه هنر. ۱۷ (۹۷)، ٦٠-٥٩.
منزوی، حسین (1387). حنجرۀ زخمی تغزل. تهران: آفرینش.
منزوی، حسین (1395). مجموعه اشعار. به کوشش محمد فتحی. چاپ چهارم. تهران: آفرینش و نگاه.
نیما یوشیج (1368). دربارة شعر و شاعری. گردآوری و تدوین سیروس طاهباز. تهران: دفترهای زمانه.
نیما یوشیج (1385). دربارة هنر شعر و شاعری. به کوشش سیروس طاهباز. تهران: نگاه.
یزدانی، زینب (1381). زن در شعر فارسی دیروز و امروز. تهران: فردوسی.