Assessment and Zoning of Ecotourism Potential with Fuzzy Multi-Criteria Analysis Approach (Case Study: Meshghinshahr County)
Subject Areas :
Mortaza
Gharachorlu
1
(PhD Student of Geomorphology, Mohaghegh Ardebili University)
Fariba
Esfandyary
2
(Associate Professor of Natural Geography Department, Mohaghegh Ardebili University)
Elhameh
Ebadi
3
(M.A Student of Geomorphology, Mohaghegh Ardebili University)
Keywords: fuzzy logic, Ecotourism, Multi-Criteria analysis, Ecotourism Capability, Meshginshahr,
Abstract :
The study addressed Mshginshahr County for ecotourism assessment, because of having ‎natural potentials, aimed to ecotourism zoning using fuzzy multi-criteria analysis in the ‎area. In this regard, data and information of 9 environmental criteria including climate, ‎slope, aspect, elevation, distance from streams, density of vegetation, soil, lithology and ‎distance to faults was collected according to different library documents. Preparation, ‎management and analysis of data were performed by geographic information system ‎‎(GIS), finalized by zonal mapping of ecotourism potential in the area. Results of the ‎zoning map showed that there is good potential for ecotourism in the area. Also, the ‎map has a suitable agreement with environmental properties of the area. According to ‎ecotourism potential zoning map, about 17 percent of the county had high ecotourism ‎capability and 72 percent of it had low ecotourism capability. Spatial concentration‏ ‏of ‎ecotourism suitable extents in the south, occupied by good ranges and forests, persuades ‎us to prioritize the development of ecotourism in the zone. In contrast, domination the ‎unfavorable climate and consequently poor vegetation cover in northern half of the ‎county have decreased the ecotourism potential in this zone, so that apart from a few ‎scattered locations in the north, most of the northern half of the county has low ‎ecotourism potential.‎
1- برزویی، ن.، ملکنیا، ر.، و زینیوند، ح. (1393): استفاده از روش ارزیابی چندمعیاره برای بررسی توان تفرج متمرکز سامان عرفی تاف، اولین کنفرانس ملی جغرافیا، گردشگری، منابع طبیعی و توسعه پایدار، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2- پیرمحمدی، ز.، فقهی، ج.، زاهدی امیری، ق.، و شریفی، م. (1389): ارزیابی توان زیستمحیطی متناسب با رویکرد طبیعتگردی (اکوتوریسم) در جنگلهای زاگرس (مطالع موردی: سامان عرفی چمحاجی جنگل کاکارضا، لرستان)، تحقیقات جنگل و صنوبر ایران، 18 (2)، 241- 230.
3- جعفری، ض.، میکائلی تبریزی، ع.، محمدزاده، م.، و عبدی، ا. (1390): ارزیابی توان طبیعتگردی پارک ملی گلستان با استفاده از روش ارزیابی چند معیاره، تحقیقات منابع طبیعی تجدیدشونده، 6، صص 37-25.
4- حسینی، ه.، کرم، ا.، صفاری، ا.، قنواتی، ع.ا.، و بهشتی جاوید، ا. (1390): ارزیابی و مکانیابی جهات توسعه فیزیکی شهر با استفاده از مدل منطق فازی مطالعه موردی: شهر دیواندره. تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 23، صص 83-63.
5- حسینی توسلی، م.، کهندل، ا.، مرتضایی فریزهندی، ق.، و ارجمند راد، م. (1389): تعیین سایت طبیعتگردی در مرتع با استفاده از GIS و تلفیق بهینه معیارها، کاربرد سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی در برنامهریزی، 1 (2)، صص 96- 85..
6- رخشانینسب، ح.م.، و ضرابی، ا. (1388): چالشها و فرصتهای توسعه اکوتوریسم در ایران، فضای جغرافیایی، 28، صص 55- 41.
7- زارع مهرجردی، م.ر.، و ضیاءآبادی، م. (1392): ارزش طبیعتگردی حفاظت از منطقه تفریحی- گردشگری شیرکوه یزد، علوم و تکنولوژی محیط زیست، 16 (1)، صص 131-123.
8- سبحانی، ب. (1379): شناسایی آبهای گرم استان اردبیل و جایگاه آن در توسعه صنعت توریسم، سپهر، 9 (35)، صص 44- 38.
9- سلطانی، ز.، کیانی، ص.، و تقدیسی، ا. (1392): نقش اکوتوریسم در فرصتهای شغلی و افزایش درآمد (نمونه موردی: شهرستان خوانسار)، تحقیقات جغرافیایی، 111، صص 152- 137.
10- شایان، س. و پارسایی، ا. (1386): امکانسنجی نواحی مستعد اکوتوریسم در استان کهگیلویه و بویراحمد، مدرس علوم انسانی (ویژه جغرافیا)، 53، صص 181-153.
11- عشوری، پ.، و فریادی، شهرزاد. (1389): ارزیابی توانایی مناطق طبیعتگردی با استفاده از روشهای تجزیه و تحلیل چندمعیاره، محیطشناسی، 55، صص 12- 1.
12- مافی غلامی، د.، و یارعلی، ن. ا. (1391): ارزیابی توان زیستمحیطی جهت تعیین نواحی مناسب توسعه طبیعتگردی در استان چهارمحال و بختیاری، تحقیقات منابع طبیعی تجدیدشونده، 8، صص 40-31.
13- ماهینی، ع.س.، ریاضی، ب.، نعیمی، ب.، بابایی کفاکی، س.، و جوادی لاریجانی، ع. (1388): ارزیابی توان طبیعتگردی شهرستان بهشهر بر مبنای روش ارزیابی چندمعیاره با استفاده از GIS، علوم و تکنولوژی محیط زیست، 11 (1)، صص 198- 187.
14- محمودی، ب.ا.، و دانهکار، ا. (1388): تحلیل معیارها و عوامل محیطی ـ اکولوژیک مؤثر بر توان تفرجی سامان عرفی منج در جنگلهای شهرستان لردگان از طریق ارزیابی چندمعیاره، آمایش سرزمین، 1 (1)، صص 69- 55.
15- موحد، ع.، و زادهدباغ، ن. (1389): ارزیابی توان اکولوژیک محدوده رودخانه دز حد فاصل سد تنظیمی تا بند قیر برای طبیعت گردی، محیطشناسی، 55، صص 24-13.
16- مهدوی، ع.، کرمی، ا.، و میرزایی، ج. (1390): ارزیابی توان طبیعتگردی منطقه بدره در استان ایلام با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)، اکوسیستمهای طبیعی ایران، 2 (2)، صص 74- 63.
17- نیکنژاد، م.، مهدوی، ع.، و کرمی، ا. (1394): تعیین مناطق مستعد توسعه اکوتوریسم با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه ای (ANP) موردشناسی: شهرستان خرمآباد، جغرافیا و آمایش شهری – منطقهای، 14، صص 214- 195.
18- Banerjee, U., Kumari, S.P. and Sundhakar, B. (2000): Remote Sensing and GIS Based Ecotourism Planning: A Case Study for Western Midnapore, West Bengal and India. Tourism Management, 32, pp 321-334.
19- Bender, M.Y. (2008): Development of Criteria and Indicators for Evaluating Forest-Based Ecotourism Detinations: A Delphi Study, M.Sc. Thesis of West Virginia University.
20- Lin, L-Z., & Lu, C-F. (2013) ): Fuzzy Group Decision-Making in the Measurement of Ecotourism Sustainability Potential, Group Decision and Negotiation, 22, pp 1051–1079
21- Nyaupane, G.P., & Thapa, B. (2004): Evaluation of Ecotourism: A Comparative Assessment in the Annapurna Conservation Area Project, Nepal, Ecotourism, 3 (1), pp 20-45.
22 - Ştefan, P., Gheorghe S., & Cutaş, C. (2014): New Approaches Concerning the Development of the Ecotourism in Romania, Scientific Papers, Series "Management, Economic Engineering in Agriculture and rural development", 14 (2), pp 297-302.
23- Stefanica, M., & Valvian-Gomez, M. (2010): Ecotourism-Model of Sustainable Tourist Development, Studies and Scientific Researches-Economic Edition, 15, pp 480-486.
24- Yilmaz, O. (2011): Analysis of the Potential for Ecotourism in Gölhisar District, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 19, pp 240–249.
_||_