Predicting academic procrastination based on utility value and intrinsic value of assignments among 10th grade high school students of Tabriz
Subject Areas : Educational PsychologyDelaram Mohammadi 1 , Eskandar Fathi Azar 2 , Rahim Badri gargari 3 , Omid Ebrahimi 4
1 - Tabriz
2 - Tabriz
3 - Tabriz
4 - Tabriz
Keywords: Academic Procrastination, Assignment, utility value, intrinsic value,
Abstract :
The aim of the present study was to predict academic procrastination based on the utility value and intrinsic value of assignments using a descriptive- correlational method. 350 high school students ( 175 boys and 175 girls) were selected randomly through multistage cluster sampling from among the statistical population of 10thgrade high school students of Tabriz.To collect the data, the researchers used both Takman’s procrastination scale and a validated researcher-made scale for measuring assignment value. The collected data were analyzed through conducting Pearson Product correlation and standard multiple regression analyses.The findings revealed that there was a negative significant relationship between the utility and intrinsic values of assignments and students’ academic procrastination. Moreover, the results of the standard multiple regression showed that intrinsic value was a significant predictor of academic procrastination. These findings can be utilized by teachers, counselors, and parents to enhance students’ learning and provide them with better educational guidance.
ابراهیمی، سارا؛ پاکدامن، شهلا و سپهری، صفورا، (1390). روابط بین اهداف پیشرفت، جو کلاس، توانایی و سودمندی ادراک شده در نوجوانان. مجلهی روانشناسی تحولی، شمارهی 29، 53-44.
الیس، آلبرت و نال، ویلیام جیمز،(1382). روانشناسی اهمالکاری: غلبه بر تعلل ورزیدن،(ترجمه محمد علی فرجاد). تهران : انتشارات رشد.
بدریگرگری، رحیم و حسینی، فریبا، (1389). بررسی رابطه باورهای انگیزشی و راهبردی یادگیری خود تنظیمی با تعللورزی دانشجویان دانشگاه تبریز. مجلهی تازهها و پژوهشهای مشاوره، 9(36)، 126-111.
پالانت، جولی(1389).تحلیل دادههای علوم رفتاری با برنامهSPSS (ترجمه اکبر رضایی). تبریز: انتشارات فروزش.
پنتریچ، پال آر و شانک، دیل اچ،(1390). انگیزش در تعلیم و تربیت: نظریهها تحقیقات و راهکارها(ترجمه مهرناز شهرآرای). تهران: نشر علم.
توکلی، محمد علی، (1392). بررسی شیوع اهمالکاری تحصیلی در بین دانشجویان و ارتباط آن با ویژگیهای جمعیتشناختی، ترجیح زمان مطالعه، و هدف از ورود به دانشگاه. فصلنامه روانشناسی تربیتی، 9(28)، 100-121.
جوکار، بهرام و دلاورپور، محمدآقا، (1386). رابطه تعللورزی آموزشی با اهداف پیشرفت. فصلنامه اندیشههای نوین تربیتی، 3(3و 4)، 61- 80.
حسینی، فخریالسادات؛ طالعپسند، سیاوش؛ بیگدلی، ایمان ا...، (1390). نقش مؤلفههای انتظار-ارزش بر پیشرفت شیمی دانشآموزان. فصلنامه روانشناسی تربیتی، 6(18)، 40-69.
سیمیاریان، کوثر؛ سیمیاریان، قاسم؛ ابراهیمی قوام، صغری، (1390). بررسی اثر بخشی آموزش خودکنترلی بر کاهش سهلانگاری نوجوانان دختر پایه دوم متوسطه شهر تهران. مجلهی پژوهشهای روانشناسی اجتماعی، 1(3)، 19-35.
فیاضی، مرجان و کاوه، منیژه، (1388). تعلل: سندرم فردا. بی جا، شماره 205، 45-48.
کاظمی، مصطفی؛ فیاضی، مرجان؛ کاوه، منیژه، (1389). بررسی میزان شیوع تعلل و عوامل مؤثر بر آن در بین مدیران و کارکنان دانشگاه.پژوهشنامه مدیریت تحول، 2(4).42-54.
گلستانی بخت، طاهره و شکری، مهناز،(1392). رابطه تعللورزی تحصیلی با باورهای فراشناختی.دو فصلنامه علمی- پژوهشی شناخت اجتماعی،2(3)، 89-100.
محمدی، دلآرام(1393). پیشبینی تعللورزی تحصیلی بر اساس مؤلفههای ارزش تکلیف در دانشآموزان پایه دهم شهر تبریز. پایاننامه کارشناسیارشد، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز.
محمودعلیلو، مجید؛ موحدی، یزدان و علیزاده گورادل، جابر، (1392). تعیین رابطهی حالتهای فراشناختی، سودمندی ادراک شده و تاکیدات هدفی والدین با پیشرفت تحصیلی در دانشآموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری،مجلهی ناتوانیهای یادگیری، دوره 3، شمارهی 1، 109-91.
مصطفوی؛ فریده (1389).بررسی نقش جهتگیری هدف پیشرفت (تسلط طلبی، اجتناب از کار، عملکرد گزینی، عملکرد گریزی)، ادراکات خودکارآمدی در خودتنظیمی و ویژگیهای شخصیتی(نوروتیسم و مسئولیتپذیری) در تعللورزی تحصیلی دانشجویان دانشگاه تبریز. پایاننامه کارشناسیارشد. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز.
هاشمی، تورج؛ مصطفوی، فریده؛ ماشینچی عباسی، نعیمه؛ بدری، رحیم، (1391).نقش جهتگیری هدف، خودکارآمدی خودتنظیمگری و شخصیت در تعللورزی.روانشناسی معاصر،1(7)، 73-84.
هلیر، رجینا؛ رابینسون، کارول؛ شرودد، فیلیپس، (1387).مهارتهای مطالعه برای یادگیری مؤثر، (ترجمه منصور بیرامی، تورج هاشمی و فرهاد محمدی). تهران: انتشارات انجمن اولیا و مربیان.
Deci, E. L., & Ryan, R. M. (1985). Intrinsic motivation and self-determination in human behavior. New York: Plenum.
Eccles, J., & Wigfield, A. (1992). The development of achievement task values: A theoretical analysis. Developmental Reviw, 12, 265-310.
Ferrari, J. R., & Tice, D. M. (2000). Procrastination as a self-havdicap for men and women: A task-avoidance strategy in a laboratory setting. Journal of Rescarch in Personality, 34-83.
Orpen, C. (1998).The causes and consequences of academic procrastination: Aresereach not. West Educat. 21, 73-5.
phalet, K., Andriessen, I. & Lens, W. (2004). How future goals enhance motivation and leaening in multicultural classrooms. Educational Psychology Review, 16(1), 59–89.
Pychyl, T. A., Lee, J. M., Timbodeau. R., & Blun A. (2000). Five day of emotion: An experience sampling study of undergraduate student procrastination. J Soc Behav Personal, 5, 239-254.
Renniger, K. A., Hidi, S., & Krapp, A. (1992). The role of interest in learning and development. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Rothblum, E, D. & Solomon, L, J & Murakami, J. (1986). Affective, cognitive and behavioral, differences, between high and low procrastination. Journal of Counseling Psychology, 33(4), 387-394.
Schiefele. U. (1991). Interest, learning, and motivation.Educational Psychologist, 26, 299-323.
Steel, P. (2002). The measurement and nature of procrastination. Dissertation Abstracts International: Section B: The Sciences and Engineering, 63(3-B), 1599.
Steel, P. (2007). The nature of procrastination: A meta-analytic and theoretical Review of Quintessential self- Regulatory Failure. Psychological bulletin, 133(1), 65-94.
Tobias, S. (1994). Interest, prior knowledge, abd learning. Review of educational Research, 64, 37-54.