زنجیره‌های پرسش- تقلا- پاسخ- بازخورد و تاثیر ضد‌آموزشی آن

Subject Areas : آموزش زبان انگلیسی

امیر مرزبان ¹ , باقر یعقوبی ² , مجتبی قلندری ³

1 - Qaemshahr Branch, Islamic Azad University, Qaemshahr, Iran
2 - University of Mazandaran
3 -

Received: 2016-06-20 Accepted : 2016-06-20 Published : 2010-11-22

Keywords: گفتگوکاوی, تعامل کلاسی, زنجیره‌ی پرسش- پاسخ- بازخورد, زنجیره‌ی پرسش-تقلا- پاسخ- بازخورد,

Abstract :

زنجیره های پرسش- پاسخ- بازخورد رایج ترین شبکه تعاملی در بافت کلاسی است. این زنجیره ها به صورت گسترده در مطالعات پیشین بررسی شده­اند و تاثیر منفی آنها در مشارکت کلاسی دانش آموزان مکرراً گزارش شده است (کاسپر2006، کزدن2001، الیس1994). در تمامی این مطالعات زنجیره­های پرسش- پاسخ- بازخورد عمدتاً به عنوان الگوهای تعاملی ثابت و غیرقابل انعطاف در نظر گرفته شده­اند. بر اساس داده های به دست آمده از ضبط ویدئویی از ده کلاس آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی که در قالب گفتگوکاوی تجزیه و تحلیل شده­اند ، این پژوهش گونه تغییر شکل یافته ای از این زنجیره تعاملی را مشاهده نمود که زنجیره پرسش- تقلا- پاسخ- بازخورد نام­گذاری شده است . در این مطالعه نشان می­دهیم که زنجیره­های پرسش-تقلا- پاسخ- بازخورد حتی فرصت­های محدود زنجیره­های پرسش- پاسخ- بازخورد را از بین می­برند. این کار پژوهشی به مدرسان زبان توصیه می­کند که از استعمال زنجیره­های پرسش-تقلا- پاسخ- بازخورد در کلاس های خود  خودداری  کنند.

References:

Barnes, D. (1969). Language in the secondary classroom.In D. Barnes, J. Britton & H. Roses (Eds.), Language, the learner, and the school (pp. 11-77).Harmondsworth, UK: Penguin.

Barnes, D. (1992). From communication to curriculum. Portsmouth, NH: Boynton/Cook.

Barnes, D. (2008).Exploratory Talk for Learning. Retrieved from: http://www.corwin.com/upm-data/23512_01_Mercer_Ch_01.pdf

Cazden, C. B. (1986). Classroom discourse.  In Handbook of research on teaching (3^rd  ed., pp. 432–463). New York: Macmillan.

Cazden, C.B.(1988). Classroom discourse.The language of teaching and learning. Portsmouth, NH: Heinemann.      

Cazden, C. (2001). Classroom discourse (2^nd  ed.). Portsmouth, NH: Heinemann.

Dinsmore, D. (1985). Waiting for Godot in the EFL classroom.ELT Journal, 3: 225-234.

Donato, R. (2000). Sociocultural contributions to understanding the foreign and second language classroom. In J. P. Lantolf (Ed.), Sociocultural theory and second language learning (pp. 27–50). New York: Oxford University Press.

Ellis, R. (1994). The Study of Second Language Acquisition. Oxford, England: Oxford University Press.

Gutierrez, K. (1994). How talk, context, and script shape contexts for learning: a cross case comparison of journal sharing .Linguistics and Education. 5, 335-365.

Hawkins, B. (2007). Open-endedness, the instructional conversation and the activity system: How might they come together? In R. Alanen& S. Poyhonen (Eds.), Language in action: Vygotsky and Leontievian legacy today (pp. 245–279).  Cambridge: Cambridge Scholars Publishing

Hellermann, J, 2003. The interactive work of prosody in the IRF exchange: teacher repetition in  feedback moves. Language in Society. 32, 79–104.

Kasper, G. (2006). Beyond repair: Conversation analysis as an approach to SLA.AILA Review, 19, 83–99.                                                                                        

Lin, A. (1999). Doing-English-Lessons in the reproduction or transformation of social worlds?TESOL Quarterly. 33(3): 393-412

Lemke, J. L. 1990.Talking science: Language, Learning and Values.Norwood, NJ: Ablex.

Mehan, H. (1979).Learning Lessons: social organisation in the classroom.Cambridge, MA: Harvard University Press.

Nassaji, H. & Wells, G. (2000). What’s the use of ‘triadic dialogue’? An investigation of  teacher-learner interaction. Applied Linguistics, 21, 376– 406.

Nystrand, M. (1997). Dialogic instruction: When recitation becomes conversation. In M. Nystrand, A. Gamoran, R. Kachur, & C. Prendergast (Eds.), Opening dialogue: Understanding the dynamics of language and learning in the English classroom (pp. 1–29). New York: Teachers College Press.

Schegloff, E. A., & Sacks, H. (1974).Opening up closings.In R. Turner (Ed.) Ethnomethodology (pp. 233–264).Harmondsworth, UK: Penguin.                    

Seedhouse, P. (2004). The interactional architecture of the language classroom: A conversation analysis perspective. Malden, MA: Blackwell.

Sinclair, J. M., &Coulthard, M. (1975).Towards an analysis of discourse: The English used by teachers and pupils. London: Oxford University Press.

Ten Have, P. (1999). Doing Conversation Analysis: A practical Guide. London: SAGE Publications.

Waring, H. Z. (2008).Using explicit positive assessment in the language classroom: IRF, feedback, and learning opportunities.Modern Language Journal, 92, 577–594.

Waring, H. Z. (2009).Moving out of IRF: A single case analysis. Language Learning, 59(4), 796-824.

Wood, D., Bruner, J., & Ross, G. (1976).The Role of Tutoring In Problem Solving.Journal of Child Psychology and Psychiatry, 17: 89-100.