Investigating the Effect of Social Capital of Non- Governmental Organizations of Markazi Province on the Political Development

Subject Areas : sociology

Mitra Bayat ¹ , Hassan Kheiry ² , Mohammad Hossein Pouryani ³

1 - PhD Student in Political Sociology, Department of Social Sciences, Naragh Branch, Islamic Azad University, Naragh, Iran
2 - *Associate Professor, Department of Social Sciences, Naragh Branch, Islamic Azad University, Naragh, Iran [e-mail]
3 - Associate Professor, Department of Social Sciences, Naragh Branch, Islamic Azad University, Naragh, Iran

Received: 2020-04-10 Accepted : 2020-10-28 Published : 2021-02-19

Keywords: Social capital, political development, political participation, Political Culture, Institutions of the people,

Abstract :

One of the influential factors in political development is the key factor of social capital. The current study seeks to investigate the effect of social capital of Non- Governmental Organizations of Markazi province on the political development. The desired indicators of social capital are trust and cohesion. Putnam, Coleman and Fukuyama’s theories have been used and has applied a survey method (questionnaire) and documental method and by using Amos and structural equation modeling, confirmatory factor analysis is performed and descriptive statistics were obtained using SPSS. Cronbach's alpha coefficient for 21 items is ./925 and has an acceptable amount of reliability. The statistical population includes the members of NGOs of Markazi province that is 1304 people and a stratified random sampling has been used. The sample size is 384. The finding of the research reveals that social capital of non-governmental organizations has a positive and significant effect on the political development. They play an important role for the manifestation of the socio- cultural aspect of the Revolution and for the synergy of all talents and capacities for organize the political goals of Iran and to fight enemies and to face challenges ahead.

References:

-          ازکیا و دیگران. (1389). نظریه های اجتماعی معاصر با رویکرد توسعه. تهران: نشر علم.

-          الیوت، تامس استرنر. (1369). درباره فرهنگ. ترجمه: حمید، شاهرخ. تهران: نشر مرکز.

-          اینگلهارت، رونالد. (1373). تحول فرهنگی در جامعۀ پیشرفتۀ صنعتی. ترجمه: مریم، وتر. تهران: انتشارات کویر.

-          بتسیل، میشل ام و کُرِل، الیزابت. (1396). دیپلماسی سازمان های مردم نهاد: تأثیر سازمان های
مردم نهاد بر مذاکرات بین المللی زیست محیطی. پژوهش و ترجمه: سبحان، طیبی و رضا، عرب چادگانی.

-          پاتنام، رابرت. (1380). دموکراسی و سنتهای مدنی (تجربه ایتالیا و درسهایی برای کشورهای در حال گذار). ترجمه: محمد تقی، دلفروز. تهران: نشر روزنامه سلام.

-          پای، لوسین و دیگران. (1380). بحرانها و توالی ها در توسعه سیاسی. ترجمه: غلامرضا، خواجه سروی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

-          پای، لوسین. (1374). فرهنگ سیاسی و توسعه سیاسی. ترجمه: مجید، محمدی. نامه فرهنگ، سال دوم، شماره 1 و 2، ص 47-37.

-          تاجبخش، کیان. (1384). سرمایه های اجتماعی: اعتماد، دموکراسی و توسعه. نوشته رابرت پاتنام ... و دیگران. ترجمه: افشین، خاکباز و حسن، پویان. تهران: نشر شیرازه.

-          حسنی، حسین. (1394). سرمایه اجتماعی در توسعه سیاسی ایران. کنفرانس بین المللی علوم انسانی، روانشناسی و علوم اجتماعی، تهران: مرکز همایش های بین المللی صدا و سیما، ص15– 1.

-          خامنه ای، علی، رهبر جمهوری اسلامی ایران. (1386). انسجام اسلامی. بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی سید علی خامنه ای. تدوین: مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی. تهران: مرکز نشر انقلاب اسلامی.

-          خامنه ای، علی، رهبر جمهوری اسلامی ایران. (1390). الگوی اسلامی– ایرانی پیشرفت از منظر رهبر معظم انقلاب اسلامی. به اهتمام امیر سیاهپوش. به کوشش مرکز پژوهش های علوم انسانی صدرا، تهران: انقلاب اسلامی.

-          سیف زاده، سید حسین. (1373). نظریه های مختلف درباره راه های گوناگون نوسازی و دگرگونی سیاسی. تهران: نشر قومس.

-          عزتی، یونس. (1386). سرمایه اجتماعی و نقش آن در مشارکت سیاسی مردم شهر ایلام در سال 1386. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک.

-          عزیزیان، امید. (1395). نقش سرمایه اجتماعی در پیشبرد توسعه سیاسی (مطالعه موردی: استان کردستان ایران بعد از انقلاب اسلامی1357). پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه رازی.

-          عیوضی، محمد رحیم. (1385). مشارکت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران. تهران: انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی. چاپ اول.

-          غفاری، غلامرضا. (1390). سرمایه اجتماعی و امنیت نظامی. {برای} سازمان تحقیقات و مطالعات ناجا، تهران: انتشارات جامعه شناسان.

-          فتح آبادی، غلامرضا و دیگران. (1394). سازمان های مردم نهاد استان مرکزی. اراک: دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری، خانه سازمان های مردم نهاد استان مرکزی.

-          فوکویاما، فرانسیس. (1379). پایان نظم، سرمایه اجتماعی و حفظ آن. ترجمه: غلامعباس، توسلی. تهران: اطلس.

-          قدیمی، مهدی. (1386). بررسی میزان اعتماد اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن در بین دانشجویان دانشگاههای زنجان، پژوهشنامه علوم انسانی. شماره 53، ص92-61.

-          قوام، عبدالعلی. (1371). توسعه سیاسی و تحول اداری. تهران: نشر قومس.

-          کلمن، جیمز. (1377). بنیادهای نظریه اجتماعی. ترجمه: منوچهر، صبوری. تهران: نشر نی.

-          معماریان، امید. (1383). مهارت های ارتباطی و سازمان های غیردولتی. تهران: برگ زیتون.

-          ملکی زاده، اکبر. (1374). بررسی نقش اعتماد متقابل مردم به حکومت در توسعه سیاسی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه امام صادق.

-          یو، دال سیونگ. (1381). فرهنگ سیاسی و توسعه سیاسی مطالعه تطبیقی کره و ایران. تهران: خانه سبز.

 

منابع انگلیسی                                       

-          Blair, Harry. (1997). Donors, Democratization and Civil Society: Relating Theory to Practice. States and Donors, New York, Martins Press.

-          Butcher, Jim. (2007). Ecotourism, NGOs and Development. Routledge. 2 Park Square, Milton Park, Abingdon: Oxon OX 14 4RN.

-          Field, John. (2003). Social Capital. Routledge. 2 Park Square, Milton Park, Abingdon: Oxon OX 14 4RN.

-          Gerber, A. S. & Rogers, T. (2009). Descriptive Social Norms and Motivation to Vote: Everybody’s Voting and so Should You. The Journal of Politics, 71(1), P.p: 178-191.

-          Hyungjun, Suh. (2001). Correlation between Social Capital and Political Participation: Considering National Economic, Political Development and Economic Inequality. University of Arizona.

-          Jackman, Robert W. & Miller, Ross A. (1998). Social Capital and Politics. Annu. Rev. Polit. Sci. 1: P.p: 47-73.

-          Johnston, L. D., Bachman. J.G. & P.O. Malley.  (1993). Monitoring The Future: Questionnaire Responses from The Nation’s High School Seniors 1991. Ann Arbor, MI: Institute for social research.

-          Kotler-Berkowitz, L. (2005). Friends and Politics: Linking Diverse Friendship Networks to Political Participation. The Social Logic of Politics: Personal Networks as Contexts for Political Behavior, P.p: 152-170.

-          Leighninger, Matthew. (2006). The Next Form of  Democracy: How Expert Rule is Giving Way to Shared Governance- and Why Politics will Never be the Same. Vanderbilt University Press.

-          Misztal, Barbara A. (1997). Trust in Modern Societies. Oxford: Blackwell.

-          Rice, Tom W. & Ling, Jeffrey. (2002). Democracy, Economic Wealth and Social Capital: Sorting out the Causal Connection, Space and Polity. Vol. 6. No, 3. P.p: 307-325.

-          Saegert, S. & Winkel, G. (2004). Crime, Social Capital and Community Participation. American Journal of Community Psychology, 34, P.p: 219–233.

-          Teney, Celine & Hanquinet, Laurie. (2012). High Political Participation, High Social Capital? A relational analysis of youth social capital and political participation. Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung and the University of York.