The Study of the Effectiveness of Theater Pedagogy in Improving Emotional Intelligence of 7-12 Year-Old Children Living in Tehran
Subject Areas : Psychological creativity-logyHelia Tayefeh mehdikhan 1 , Hassan Ahadi 2 , Masoud Delkhah 3 , Hadi Bahrami 4 , Fariborz Bagheri 5
1 - Clinic activities
2 - Professor
3 - Tarbiarmodares university/Art department
4 - استاد گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
5 - Associate Professor of Department of Clinical and General Psychology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
Keywords: Emotional intelligence, Children, Theater pedagogy,
Abstract :
Purpose: The purpose of the present research is to investigate the effectiveness of pedagogic theater on the promotion of emotional intelligence in the 7-12 year-old children in Tehran. Methods: This study was an empirical research using two-group pretest-posttest design. Control-group pretest-posttest included an experiment group and a control group. The studied population included 7-12 year-old children living in 22 districts of Tehran. The samples included 40 children (20 boys and 20 girls) who were selected by random sampling and evaluated by the measurement instrument. The measurement instrument was the Schutte Emotional intelligence Scale for children; validity and reliability of this scale was confirmed in numerous studies. Data were analyzed by ANCOVA. Findings: Statistical analysis showed that theatre pedagogy (effect size=0.62) increases emotional intelligence of children. Conclusion: therefore, it is recommended to consider role playing for children to reflect important characters of elementary school children. Keywords: Theatre pedagogy, Emotional intelligence, Children.
باقری، مهلقا. (1389). اثر پداگوژی در آموزش و پرورش ایران پروژه عملی: کارگردانی نمایش آهسته با گل سرخ ، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته کارگردانی، دانشگاه تربیت مدرس.
جعفری، مریم (1389). تأثیر نمایش خلاق بر رفتار کودکان پیش‌دبستانی.فصلنامهابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. 1(1)، 99-111.
جنگی، شهلا. شیرآبادی، علی اکبر. جانی، ستاره. اسمعلی، اصغر پور.(1394). اثربخشی هنر‌درمانی بر پایه نقاشی درمانی در کاهش اضطراب کودکان دچار لکنت زبان، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ۲۳(2)، 53-60.
دارابی پور، الهام. (1391). تبیین مبانی فلسفی تئاتر پداگوژی و ارائه راهکارهایی برای آموزش و پرورش ایران. پایان نامه دوره کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه تربیت مدرس.
ذکریایی، منیژه؛ سیف نراقی، مریم؛ شریعتمداری، علی؛ نادری، عزت الله.(1387). بررسی اثر اجرای برنامه درسی با بهره گیری از قصه گویی و نمایش خلاق بر خلاقیت و یادگیری دانش آموزان دختر پایه چهارم مقطع ابتدایی منطقه 5 شهر تهران. پژوهشنامه تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد،4(16)، 19-52.
شهنی، منیژه؛ اژهای، جواد. (1392). بررسیرابطهکیفیتدلبستگیوهوشهیجانی -دردانشآموزانتیزهوشوعادی.مجلۀروانشناسی. 2(30)، 175-184.
عبدی قشلاق، فتانه؛ پویامنش، جعفر.(1394). بررسی اثربخشی نمایش خلاق بر خلاقیت کودکان پیش دبستانی. کنفرانمس بین المللی علوم انسانی، روانشناسی و علوم اجتماعی، تهران، موسسه مدیران ایده پرداز پایتخت ایلیا.
عسگری، محمد؛ طهور، احمدی؛ سلطانی، محسن؛ یلفانی، ناهید.(1393). اثربخشی آموزش نمایش خلاق بر خلاقیت دانش آموزان پیش دبستانی شهر همدان.فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 3(4)، 35-54.
عطاری، بهناز؛ شفیع آبادی، عبداله؛ سلیمی، حسین.(1390). اثربخشی آموزش هنر نقاشی بر کاهش میزان اضطراب دانش آموزان پسر ابتدایی. فرهنگ مشاوره، 2(8)، 64-74.
فخری، افسانه. (1392). نمایش درمانی و تاثیر آن بر کودکان و نوجوانان. تهران: آزمون نوین.
قاسم تبار، سیدنبی اله؛ الهویردی یانی، خلیل؛ حاجی تبار، محسن؛ محمدجانی، هیوا؛ خسروی، فرزاد.(1391). تاثیر نمایش خلاق بر تحول اجتماعی کودکان پیش دبستانی. روانشناسی تحولی(روانشناسان ایرانی)، 8(3)، 405-413.
گلمن، دانیل. (1395). هوش هیجانی.ترجمه نسرین پارسا (1395).تهران: رشد .
محمودعلیلو، مجید. هاشمی نصرت آباد، تورج. فرشباف مانی صفت ، فرناز.(1394). اثربخشی بازی درمانی بر اساس رویکرد لوی در کاهش اضطراب کودکان سرطانی.نشریه پرستاری و مامایی جامع نگر، 25(75)، 54-62.
یزدانی وفا، راضیه. (۱۳۹۳). بررسی نقش تئاتر پداگوژیک در تحقق تغییر مسیر آموزش وپرورش از آموزش اندیشه ها به آموزش اندیشیدن، کنفرانس بین المللی مهندسی، هنر و محیط زیست، کشور لهستان، از سایت: https://www.civilica.com/Paper-CEAE01-CEAE01_147.html
یعقوبی، ابوالقاسم؛ محققی، حسین؛ عرفانی، نصرالله؛ مرتضوی، سیدعلی (1390). مقایسه اثربخشی فنون مختلف آموزش تفکر خلاق بر خلاقیت دانش آموزان پایه اول دوره متوسطه، فصلنامهابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. سال دوم، 1(2)، 133-150.
Altıntaş, H. (2010). The effect of drama orientation training program prepared for the processing of texts in primary school 4th grade Turkish textbooks to achieve the desired behaviors. Sakarya University Educational Sciences Institute, Sakarya.
Bar-on, R. (1997).Bar.on EmotionalQuotien Inventory. Technical manual. Toronto: multi-Health System, Inc.
Conard, F.; & Asher, J. W. (2000).Self-concept and self-esteem through drama: A meta-analysis. Youth Theatre Journal, 14, 78-84.
Darling-Hammond, L. (2016). Research on Teaching and Teacher Education and Its Influences on Policy and Practice. Educational Researcher, 45(2), 24-28.
Denham S, Renwick-DeBardi S, Hewes S (1994). Emotional communication between mothers and preschoolers: Relations with emotional competence. Merrill-Palmer Quarterly; 40: 488-508.
Erdem Zengin, E. (2014). The use of creative drama as a method is influenced by the values in the elementary school 4th grade social studies curriculum. Niğde University Educational Sciences Institute, Niğde.
Fleer, M., Kamaralli, A. (2017). Cultural Development of the Child in Role-Play: Drama Pedagogy and Its Potential Contribution to Early Childhood Education. Multidisciplinary Perspectives on Play from Birth and Beyond, 18, 111-128.
Frimberger, K. (2016). A Brechtian theatre pedagogy for intercultural education research. Language and Intercultural Communication, 16(2), 130-147.
Harris, A. (2016). Why theatre matters: urban youth, engagement, and a pedagogy of the real. Journal of Applied Theatre and Performance, 21(2), 272-275.
Houltan, J. (2013), the future of value creationand innovations: Aspects of a theory of value creation and innovation in a global knowledge economy. International Journal Information Management, 30(6), 432-451.
Kahriman, M. (2014). Primary school third life lesson course is based on the drama method of my unique story-related subjects, the influence of the students on communication, empathy skills and value perceptions. Mustafa Kemal University Social Sciences Institute, Hatay.
Lundberg, A. (2016). Beyond the Gaze. Translations as a Norm-Critical Praxis in Theatre for Children and Young. Nordic Theatre Studies, 28(1), 94-104.
MacCann, C., Joseph, D. L., Newman, D. A., Roberts, R. D. (2014). Emotional intelligence is a second-stratum factor of intelligence: Evidence from hierarchical and bifactor models. Emotion, 14(2), 358-374.
Omasta, M., and Chappell, D. (2015). Theatre Education in the Academy: Major Impacts of Minor Differences. Theatre Topics, 25(3), 185-197.
Ormancı, Ü. (2011). Elementary science and technology lesson 6th grade the effect of the drama method on the student achievement, attitude and motivation in the teaching of the system unit in our body, Celal Bayar University Educational Sciences Institute, Manisa.
Petrides, K., & Furnham, A. (2003). On the dimensional structure of emotional intelligence. Personality and Individual Differences, 29,313–320.
Selçioğlu Demirsöz, E. (2010). Creative drama's influence on teacher candidates' democratic attitudes, supernatural awareness and emotional intelligence. Dokuz Eylül University Educational Sciences Institute, İzmir.
Sever, Ö. (2010). Elementary school music class 3 is the effect of creative drama in acquiring musical creativity learning field achievements. Abant Izzet.
Toivanen, T.; Komulainen, K.; Ruismaki, H. (2011). Drama education and improvisation as a resource of teacher student’s creativity. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 12, 60-69.
Uşaklı, H. (2006). Drama-based group guidance is the primary school. Friendship associations of class students, assertiveness level and self-esteem effect. Dokuz Eylül University Educational Sciences Institute, İzmir.
Ütkür, N. (2012). An examination of the effect of using creative drama method in Life Science lessons on students' achievement and attitudes. Unpublished Master's Thesis, Istanbul University, Istanbul.
Yılmaz, S. (2012). Impact of social skills, empathic skills and academic achievement levels of students teaching with drama method in social studies lessons. Ataturk University Educational Sciences Institute, Erzurum.
_||_
