The Arabic Sonnets of Mowlana and Hafez: A Contextual Critical Study

Subject Areas : Literary criticism

Mehdi Momtahen ¹ , Monir Ahmad Shareeati ²

1 - Faculty Member, Islamic Azad University, Jiroft Branch
2 - Graduated from Islamic Azad University, Jiroft Branch

Received: 2011-04-21 Accepted : 2011-05-01 Published : 2011-05-01

Keywords: Adaptation, Hafez, جلال الدین الرومی, Sufism, حافظ الشیرازی, التغزل, الاقتباس, التأثیر والتأثر, Jalal ad-Din Muḥammad Rumi, Sonneteer craftsmanship in Arabic poetry, commonalities in diction and meaning, having impact on and getting impact from,

Abstract :

Researches done on Mowlana’s and Hafez’s poems abound in numbers leaving the readers with the idea that no other concept has been left unexplored. But once all these researches re-examined, one finds that a part of the Iranian and Islamic literature has not been thoroughly explored and explained by the researchers in the field. This is where we come to the Arabic poems composed by these two poets which in themselves exemplify their poetic craftsmanship as well as their mastery, especially Mowlana, of the Arabic language. A re-examination of the poetry of these two great poets one comes to the conclusion that they take their philosophical sustenance from the teachings of Quran. This is apparently detectible through the liens of all these Arabic poems which reflect the impact of the Abbasi era literature on them using a very simple and down to earth language and bearing the vast power of imagination and some motives of Arabic poetry. This article is an attempt to compare the Arabic poems composed by Mowlana and Hafez and, through a new perspective, present these two poets in different dimensions and perspectives which have not been explored therewith informing the readers who have not been acquainted with them by examining their mutual spiritual experience they both provide.

References:

القرآن الکریم.

إبلاغ الأفغانی، عنایة الله. 1987م. جلال الدین الرومی بین الصوفیة وعلماء الکلام. بیروت: الدار المصریة اللبنانیة.

الرومی، جلال الدین. 1980م. فیه ما فیه، أحادیث جلال الدین الرومی، شاعر الصوفیة الأکبر. ترجمه عن الفارسیة: عیسی علی العاکوب. دمشق: دار الفکر.

زلیخة، علی عباس. لاتا. غزلیات مختارة من دیوان حافظ. ترجمة شعریة إلی اللغة العربیة. لانا.

حافظ الشیرازی، شمس الدین. 1377ش. دیوان، ترجمه وشرحه إبراهیم أمین الشواربی. طهران: مهر اندیش.

حافظ الشیرازی، شمس الدین. 1374ش. دیوان غزلیات مولانا شمس الدین محمد خواجه حافظ شیرازی. بکوشش دکتر خلیل خطیب رهبر. تهران: انشارات صفی علیشاهی.

عطائی، مسعود جنتی. 1346ش. سفینه حافظ. تهران: چاپخانه حیدری.

فرزین پور، نادر. 1375ش. آفتاب معنوی، چهل داستان از مثنوی جلال الدین محمد مولوی. تهران: انتشارات امیرکبیر.

فروخ، عمر. 1981م. تاریخ الأدب العربی. لبنان: دار العلم للملایین.

عدد من المؤلفین. 2000م. مختارات من الشعر الفارسی، منقولة إلی العربیة. الکویت: دار البابطین.

مولوی، جلال الدین محمد. 1378ش. کلیات شمس تبریزی: مطابق با نسخه تصحیح شده أستاد بدیع الزمان فروزانفر. تهران: پیمان.

مولوی، جلال الدین. 1374ش. کلیات دیوان شمس تبریزی، با مقدمه أستاد جلال الدین همائی، به اهتمام منصور شفق. تهران: انتشارات صفی علیشاهی.

 مولوی، جلال الدین. لاتا. مثنوی معنوی مولانا جلال الدین، به کوشش دکتر محمد رضا برزگر خالقی. تهران: انتشارات زوّار.

الیافی، عبدالکریم. لاتا. الشرق والغرب والتواصل بینهما، حافظ الشیرازی ویوهان فون غوتی. مجلة مجمع اللغة العربیة بدمشق، المجلد 80. الجزء الثانی.