The symbolize of phoenix's fiction in a passage from mythology to mysticism

Subject Areas : Persian language and literature texts

leila aminilari ¹ ( Associate Professor of Persian Language and Literature, Payame Noor University. )
kheyrollah mahmoudi ² ( Associate Professor of Persian Language and Literature, Shiraz University, Shiraz, Iran )

Received: 2020-04-15 Accepted : 2020-04-15 Published : 2020-03-20

Keywords: موسیقی, آتش, خورشید, Fire, sun, music, ققنوس, رستاخیز, The phoenix, dooms,

Abstract :

It can be find common points in many mythology and symbolism that has rots in human's common collective subconscious and narrates from proximity of people's cultural and spiritual's beliefs. Universal myth of phoenix is also among the mythology, that although has many metamorphosis, but it can be detected many common points and specially the root of the death and doom in all faces to be shown from this solar bird. This fact has been shown in this mythology that the death is a passage to a better type of life and up most way for access to renaissance. The themed that has been acceded in a ascendant to arena's mysticism, has been appearance like spiritual resurrection and secondary birth, and so, the phoenix, this legendary bird, has been found non- objective aspect and sacred face. The phoenix is a symbol of transcendental spirit that is entered into the area of the beyond death. In this article, that has done like library method and such as analytical description, it has been determined, the mythological mystical of the phoenix - the fire bird- due to the some nations' mythology.

References:

1. قرآن مجید ، ترجمة محمد مهدی فولادوند ، تهران: دارالقرآن الکریم.


2.  ابوالبرکات هبه‌الله بن علی (1358) المعتبر فی‌الحکمه، دکن: چاپ حیدرآباد.


3. ایلیاده، میرچا (1376) رساله در تاریخ ادیان، ترجمۀ جلال ستاری، تهران: سروش.


4. باستید، روژ (1370) دانش اساطیر، ترجمۀ جلال ستاری، تهران: توس.


5. پورنامداریان، تقی (1375) رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی، تهران: علمی فرهنگی.


6. دلاشو، م . لوفلر (1366) زبان رمزی قصه‌های پریوار ، فیروزه ، تهران: فیروزه.


7. رضی ، هاشم ،  (1381)  دانشنامة ایران باستان ، تهران: سخن.


8. روزبهان بقلی (1360) شرح شطحیات، تصحیح و مقدمۀ هنری کربن، تهران: انجمن ایران‌شناسی فرانسه.


9. روزنبرگ، دونا ( 1379 ) اساطیر جهان ، ترجمة عبدالحسین شریفیان ، تهران: اساطیر.

10. سهروردی، شهاب‌الدین (1380) مجموعة مصنفات شیخ اشراق، تصحیح و تحشیة سیدحسین نصر، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

11. شایگان، داریوش (1375) ادیان و مکتب‌‎های فلسفی هند ، تهران: امیرکبیر.

12. شفیعی کدکنی،  محمدرضا (1376)  آیینه‌ای برای صداها، تهران: سخن.

13. شفیعی کدکنی، محمدرضا (1392) زبان شعر در نثر صوفیه، تهران: سخن.

14. عبدالمؤمن بن صفی‌الدین (1346) رسالة موسیقی بهجت‌الروح ، با تعلیقات ه. ل. رابینودی برکوماله ، [ بی جا ] : بنیاد فرهنگ ایران.

15. عطار، فریدالدین (1383) منطق‌الطیر ، به کوشش شفیعی کدکنی ، تهران: سخن.

16. کریستی، آنتونی (1373) اساطیر چین ، ترجمة باجلان فرخی ، تهران: اساطیر.

17. کوپر، جی‌سی (1379) فرهنگ مصور نمادهای سنتی، ترجمة ملیحه کرباسیان، تهران: فرشاد.

18. لاهیجی، شمس‌الدین محمد (1368) اسرارالشهود، تصحیح سیدعلی آل داود، تهران: موسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

19. مولوی، جلال‌الدین محمد (1363) مثنوی معنوی، تصحیح رینولد.ا. نیکلسن ، به اهتمام نصرالله پورجوادی، تهران: امیرکبیر.

20. مولوی، جلال‌الدین محمد (1378) کلیات شمس تبریزی، با تصحیحات بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر.

21. نخشبی، ضیاء (1372) طوطی‌نامه، تصحیح فتح‌الله مجتبایی و غلامعلی آریایی، تهران: منوچهری.

22. نویا، پل (1373) تفسیر قرآنی و زبان عرفانی، ترجمۀ اسماعیل سعادت، تهران: نشر دانشگاهی.

23. هال، جیمز (1380) فرهنگ نگاره‌ای نمادها در هنر شرق و غرب، ترجمة رقیه بهزادی ، تهران: فرهنگ معاصر.

24. هینلز، جان (1375) شناخت اساطیر ایران، ترجمۀ ژاله آموزگار و احمد تفضلی، تهران: چشمه.

25. یاحقی، محمدجعفر (1369) فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات فارسی، تهران: موسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی و سروش.

26. یوشیج، نیما (1371) مجموعۀ کامل اشعار، تدوین سیروس طاهباز، تهران: نگاه.

1. http :/ monsters . com / phoenix . htm