Introducing and reviewing the Sahife-ye-Shahi manuscript

Subject Areas : Persian language and literature texts

jalal dehghani ¹ ( Ph.D. student, Department of Persian Language and Literature, Faculty of Letterse and Humanities, , Islamic Azad University, Karaj Branch,karaj,Iran. )
ahmad zakeri ² ( Associate Professor Department of Persian Language and Literature, Faculty of Letterse and Humanities, Islamic Azad University , Karaj Branch,karaj,Iran )

Received: 2019-09-06 Accepted : 2019-09-06 Published : 2019-06-22

Keywords: عصر تیموری, منشآت, نسخۀ خطّی, Notes, ملّا حسین واعظ کاشفی سبزواری, صحیفۀ شاهی(تقویم المکاتیب), Mullah Husain VaezKashefiSabzevari, Sahife- Shahi (Taghvim-al-Makatib), handwritten scripts, Teymuri era,

Abstract :

Noting and writing letters are of the routine manners in the history of Persian literature, and it’s the general title for works, and books which involve rules, orders, friendly letters, responses, kings’ charters, Promissory note, treaties, victory or defeat memories. Teymuriera, is one of the splendid and rich eras for writing notes. Writing notes and letters, in this era, is a touchstone to trade off the speech and writers’’ motives. Note of Sahife- Shahi (royal notebook) or Taghvim-al-Makatib( the calendar of letters) is one of the Notes in Teymuri era, which was written by Mullah Husain VaezKashefiSabzevari, writer and secretary at the royal court of Sultan Husain Baighara, and the author of some books such as Javaher-al-Tafsir, Anwar-e- Soheili, Rozah-al-Shohada, etc. the handwritten scripts of this book exist in Islamic Parliament’s library, central library of university of Tehran, Melek library and some other libraries. As the historical and literature importance of the book of Sahife-Shahi, this paper tries to revive one of the Persian historical and literature heritages, besides providing an introduction of Notes’ history and handwritten scripts in a descriptive-analytical manner

References:

1. بهار، محمّد تقی.(1386). سبک شناسی، ج 3، تهران: زوّار.

2. خطیبی، حسین.(1386).فنّ نثر در ادب پارسی، ج 3، تهران: زوّار.

3. خواند میر، غیاث­الدّین.(1379). رجال کتاب حبیب­السّیر، گردآوری عبدالحسین نوایی، تهران: نشر انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.

4. خواند میر، غیاث­الدّین بن همام­الدّین.(1380). حبیب­السّیر، زیر نظر دکتر محمّد دبیر سیاقی، ج 4، چاپ 4، تهران:خیّام.

5. دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران: دانشگاه تهران.

6. صفا، ذبیح الله.(1370).گنجینۀ سخن،ج 1، تهران: امیر کبیر.

7. عبّاسی، جواد.(1379).جواهر­التّفسیر، تفسیر ادبی، عرفانی، حروفی، شامل مقدّمه­ای در علوم قرآنی و تفسیر سورۀ حمد، تهران: میراث مکتوب.

8. کاشفی سبزواری، فخرالدّین علی.(1356).رشحات عین­الحیات، به کوشش علی اصغر معینیان، تهران: بینا

9. مدرّس تبریزی، محمد علی.(1326).ریحانه­الادب ، جلد 5، تهران: کتابفروشی خیّام.

10. ناصری داودی، عبدالحمید.(1378).تشیّع در خراسان عهد تیموری، مشهد: نشر بنیاد پژوهش های آستان قدس رضوی.

11. نظامی باخرزی، عبدالواسع.(1357).منشا­الانشاء، به اهتمام رکن­الدّین همایون فرّخ، تهران: نشر دانشگاه ملّی.

12. نظامی عروضی، احمد بن عمر بن علی.(1376). چهار مقاله، به اهتمام محمّد معین، تهران: صدای معاصر.
مقالات
1. حضرتی،حسن، مقیمی،غلامحسن.(1377).«نگاهی اجمالی به حیات و اندیشه سیاسی کاشفی»، نشریۀ حکومت اسلامی،شماره9،125-151.
2. عبّاسی، جواد.(1378).« گذری بر جواهرالتّفسیر کاشفی سبزواری»،آینۀ میراث، شماره4،84-85

3. علّامی، بهمن.(1392).« بررسی و معرّفی نسخۀ خطی«ترسّل و منشآت اسفزاری»،هشتمین انجمن ترویج زبان وادب....فارسی....ایران،زنجان:دانشگاه...زنجان،2-5.