Research under the Subject of “Insight” in Quran Based on the Differences with Seeing

Subject Areas : Quarterly Sabzevaran Fadak

Sousan  Alerasoul ¹ (Faculty member at the University of Azad Islamic, Karaj branch)
Maryamsadat  Sadr ² (M.A OF University of Azad Islamic, Karaj branch.)

Received: 2015-03-20 Accepted : 2015-03-20 Published : 2014-03-01

Keywords: قرآن, Quran, Eye, بصر, بصیرت, بصائر, اولو الأبصار, Basira, Insight, ololabsar, degrees of basira,

Abstract :

God has given the blessing of vision to human being and placed a lot of attractions and worth seeing in his way in order to guide to his perfection by means of them. In the view of Quran human doesn’t call clear-sighted not only because of having eyes but also because insight is a kind of deep understanding of attractions that not everyone can get it. This article has searched to understand the factors and the sources which caused the insight and in the other word the ways that the verses of Quran introduce to gain the insight, and also searched about the descriptive analysis of mentioned cases by the grant of order of insight in the world and the one who has insight. Jargon: Insight, Those having insight, Order of insight

References:

کتابنامه

قرآن کریم.

ابن ابی الحدید، عبدالحمید بن هبة الله. 1404ق، شرح نهج البلاغه، تحقیق و تصحیح محمد ابراهیم ابوالفضل، قم: مکتبة آیت الله المرعشی النجفی.

ابن ادریس حلى، ابو عبدالله محمد بن احمد. 1409ق، المنتخب من تفسیر التبیان، قم: کتابخانه آیت الله مرعشى نجفى.

ابن عجیبه، احمد بن محمد. 1419ق، البحر المدید فى تفسیر القرآن المجید، قاهره: دکتر حسنعباس زکى.

امین، سیده نصرت. 1361ش، مخزن‌العرفان در تفسیر القرآن، تهران: نهضت زنان مسلمان.

تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد.1410ق، غرر الحکم و درر الکلم، تحقیق و تصحیح سیدمهدی رجایی، قم: دارالکتب‌الاسلامی.

حسینی شاه‌عبدالعظیمی، حسین بن احمد. 1363ش، تفسیر اثنی عشری، تهران: انتشارات میقات.

دخیل، على بن محمد على. 1423ق، الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، بیروت: دار التعارف للمطبوعات.

راغب اصفهانی، حسین بن محمد. 1412ق، المفردات فی غریب القرآن، دمشق- بیروت: دارالعلم- الدارالشامیهًْ‌.

سیوطی، جلال الدین و جلال الدین محلی. 1416ق، تفسیر جلالین، بیروت: مؤسسه النور للمطبوعات.

شریف الرضی، محمد بن حسین. 1406ق، خصائص‌الائمه علیهم‌السلام، تحقیق و تصحیح محمد هادی امینی، مشهد: آستان قدس رضوی.

صادقی تهرانی، محمد. 1365ش، الفرقان فى تفسیر القرآن بالقرآن، قم:انتشارات فرهنگ اسلامی.

طباطبایی، محمدحسین. 1417ق، المیزان فی تفسیر القرآن، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.

طبرسی، فضل‌بن‌حسن. 1377ش، تفسیر جوامع الجامع، تهران: انتشارات دانشگاه تهران و مدیریت حوزه علمیه قم.

طریحی، فخر الدین. 1375ش، مجمع ‌البحرین، تهران: کتابفروشی مرتضوی. 

فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر. 1420ق، مفاتیح ‌الغیب، بیروت: دار احیاء التراث العربی.

قرشی، سیدعلی‌اکبر. 1371ش، قاموس قرآن، تهران: دار الکتب الاسلامیه.

مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی. بی تا، ایمان و کفر از کتاب بحارالانوار، ترجمه عزیز الله عطاردی قوچانی، بی‌جا: انتشارات عطارد.

مجلسی، محمدتقی بن مقصود علی. 1414ق، لوامع صاحبقرانی، قم: مؤسسه اسماعیلیان.

محمدی ری‌شهری، محمد. بی تا، میزان‌الحکمهًْ‌، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم: تحقیق مرکز تحقیقات دار الحدیث.

 

مقالات

آل رسول، سوسن.1390ش، «مفهوم‌شناسی عبرت در قرآن کریم»، فصلنامه مطالعات قرآنی، دانشگاه آزاد جیرفت، شماره 9: صص 35-50.