The Salvation of Pharaoh in the Holy Quran
Subject Areas :
Christianity
محمود Sheikh
1
1 - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، تهران، ایران
Received: 2020-12-18
Accepted : 2020-12-18
Published : 2020-08-22
Keywords:
Sufism,
Holy Quran,
Mystical I,
The faith of Pharaoh,
Abstract :
Three interpretations of the issue of Pharaoh's salvation can be offered;1.Pharaoh truly believed and was saved;2.Pharaoh believed, but his faith did not lead to his salvation,3.Pharaoh only expressed faith, and his faith was not true or complete or genuine. There is evidence in the Qur'an that Pharaoh was tormented in the Hereafter that is difficult to deny, such as Moses' prayer for Pharaoh and his entourage not to succeed and the answer to his prayer, the existence of very negative and sometimes implicit attributes for Pharaoh in the Qur'an, the literal meaning of verses. The torment of Pharaoh, on the torment of the Hereafter. The third interpretation is not acceptable because of the explicitness of the verse of Pharaoh's faith on his belief and its confirmation with the phrase "now and the height of my disobedience before", while the second interpretation is due to accepting Pharaoh's faith but his faith is not beneficial for his salvation because of the verses that faith They do not consider torment to be beneficial at the moment of revelation, it is more acceptable and more in proportion to the appearance and spirit of the verses of the Qur'an.
References:
قرآن کریم.
آقابزرگ طهرانی، محمّدمحسن، مصنفات شیعه: ترجمه و تلخیص الذریعة الی تصانیف الشیعة، به اهتمام محمّد آصف فکرت، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، 1372ش.
آلوسی، محمود بن عبدالله، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی، ابراهیم شمسالدین، محقق: على عبدالبارى عطیه، بیروت، دار الکتب العلمیة، منشورات محمّد علی بیضون، 1415ق.
ابنعربی، محیی الدین، فصوص الحکم، تصحیح و تعلیق ابو العلاء عفیفی، تهران، انتشارات الزهراء، 1375ش.
ابنعربی، محیی الدین، الفتوحات المکیة، بیروت، دار الصادر، بیتا.
ابن فارس، احمد، مقاییس اللغة، تحقیق عبدالسلام محمّد هارون، قم، مکتب الإعلام الإسلامی، مرکز النشر، 1404ق.
ابن کمال باشا، احمد بن سلیمان، خمس رسائل فی الفرق و المذاهب، تحقیق سید باغجوان، قاهره، دارالسلام، 1425ق.
ابنابىحاتم، عبدالرحمن بن محمّد، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق اسعد محمّد طیب، ریاض، مکتبة نزار مصطفى الباز، چاپ سوم، 1419ق.
ابنقتیبه، عبدالله بن مسلم، تفسیر غریب القرآن، شرح ابراهیم محمّد رمضان، بیروت، دار و مکتبة الهلال، 1411ق.
ابوعبیده، معمر بن مثنى، مجاز القرآن، تحقیق فؤاد سزگین، قاهره، مکتبة الخانجی، 1381ش.
ابوعزیز، سعد یوسف، الاسرائیلیات و الموضوعات فی کتب التفاسیر قدیماً و حدیثاً، قاهره، المکتبة التوفیقیة، بیتا.
اشرف امامی، علی و شرفایی مرغکی، محسن، «دیدگاههای عبدالوهاب شعرانی درباره آراء محییالدین ابنعربی»، مطالعات اسلامی: فلسفه و کلام، بهار و تابستان؛ شماره 88، 1391ش.
تسترى، سهل بن عبدالله، تفسیر التسترى، تحقیق محمّد باسل عیون سود، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمّد علی بیضون، 1423ق.
ثعلبى، احمد بن محمّد، الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی، تحقیق ابىمحمّد بن عاشور، مراجعه و تدقیق نظیر ساعدى، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، 1422ق.
حلاج، حسین بن منصور، مجموعه آثار حلاج، تحقیق و تصحیح قاسم میر آخوری، تهران، انتشارات شفیعی، 1386ش.
حلاج، حسین بن منصور، دیوان الحلاج، تصحیح محمّد باسل عیون السود، بیروت، دارالکتب العلمیة، 2002م.
دینورى، عبدالله بن محمّد، تفسیر ابن وهب المسمى الواضح فى تفسیر القرآن الکریم، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمّدعلی بیضون، 1424ق.
رازی، محمّد بن ابی بکر، معجم مختار الصحاح، محمّد نبیل طریفی، بیروت، دار صادر، 1429ق.
روزبهان بقلی شیرازی، روزبهان بن ابی نصر، شرح شطحیات، تصحیح هانری کربن، تهران، انتشارات طهوری، 1374ش.
روزبهان بقلى شیرازی، روزبهان بن ابىنصر، عرائس البیان فى حقائق القرآن، تحقیق احمد فرید مزیدى، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمّد علی بیضون، 2008م.
زمخشرى، محمود بن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل، تصحیح مصطفی حسین احمد، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ سوم، 1407ق.
سمرقندى، نصر بن محمّد، تفسیر السمرقندى المسمى بحر العلوم، محقق: عمر عمروى، بیروت، دار الفکر، 1416ق.
سیوطى، عبدالرحمن بن ابىبکر، الدر المنثور فى التفسیر بالماثور، قم، کتابخانه عمومى حضرت آیت الله العظمى مرعشى نجفى، 1404ق.
شعرانی، عبدالوهاب، الیواقیت و الجواهر فی بیان عقاید الاکابر و باسفله الکبریت الاحمر فی بیان علوم الشیخ الأکبر، بیروت، 1418ق.
صنعانى، عبدالرزاق بن همام، تفسیر القرآن العزیز المسمّى تفسیر عبدالرزاق، بیروت، دار المعرفة، 1411ق.
طبرانى، سلیمان بن احمد، التفسیر الکبیر: تفسیر القرآن العظیم، اردن، اربد، دار الکتاب الثقافی، 2008م.
طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مصحح: فضلالله یزدى طباطبایى و هاشم رسولى، تهران، ناصرخسرو، چاپ سوم، 1372ش.
همو، تفسیر جوامع الجامع، مصحح: ابوالقاسم گرجى، قم، حوزه علمیه قم، مرکز مدیریت، 1412ق.
طبرى، محمّد بن جریر، ترجمه تفسیر طبرى، تصحیح حبیب یغمایى، تهران، توس، چاپ دوم، 1356ش.
طبرى، محمّد بن جریر، جامع البیان فى تفسیر القرآن، بیروت، دار المعرفة، 1412ق.
طوسى، محمّد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، مصحح: احمد حبیب عاملى، مقدمهنویس: محمّد محسن آغابزرک الطهرانى، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، بیتا.
فخر رازى، محمّد بن عمر، التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب)، اعداد: مکتب تحقیق دار احیاء التراث العربى، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ سوم، 1420ق.
فراء، یحیى بن زیاد، معانى القرآن، محقق: محمّدعلى نجار، احمد یوسف نجاتى، قاهره، الهیئة المصریة العامة للکتاب، چاپ دوم، 1980م.
فیروزآبادی، محمّد بن یعقوب، قاموس المحیط، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمّدعلی بیضون، 1995م.
قشیرى، عبدالکریم بن هوازن، لطائف الاشارات: تفسیر صوفى کامل للقرآن الکریم، محقق: بسیونى، ابراهیم، قاهره، الهیئة المصریة العامة للکتاب، چاپ سوم، 2000م.
ماتریدى، محمّد بن محمّد، تأویلات أهل السنة (تفسیر الماتریدى)، بیروت، دار الکتب العلمیة، منشورات محمّد علی بیضون، 1426ق.
مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، محقق: شحاته، عبدالله محمود، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، 1423ق.
میبدى، احمد بن محمّد، کشف الاسرار و عدة الابرار، به اهتمام علی اصغر حکمت، تهران، امیر کبیر، چاپ پنجم، 1371ش.
میرزای قمی، ابوالقاسم بن حسن گیلانی، سه رساله در نقد عرفان، تصحیح حسین لطیفی و سید علی جبار گلباغی ماسوله، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ دوم، 1389ش.
نحاس، احمد بن محمّد، اعراب القرآن، تحقیق عبدالمنعم خلیل ابراهیم، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمّد علی بیضون، 1421ق.
واحدى، على بن احمد، الوجیز فى تفسیر الکتاب العزیز، تحقیق صفوان عدنان داوودى، بیروت، دارالقلم، 1415ق.
یزیدى، عبدالله بن یحیى، غریب القرآن و تفسیره، تحقیق محمّد سلیم الحاج، بیروت، عالم الکتب، 1405ق.
_||_