THE ROLE OF IRIB ORGANIZATION IN DEVELOPING CREATIVE CITY
Subject Areas :
Journal of Iranian Social Development Studies
mohammadhosein pourmohammad
1
,
seyed ali rahmanzadeh
2
,
esmaeil kavousy
3
1 - M.A in social communication,.north tehran branch,islamic azad university
2 - Communication sciences,north Tehran Baranch Islamic Azad University Tehran, Iran
3 - دانشیار گروه مدیریت فرهنگی واحد تهران شمال ، دانشگاه آزاد اسلامی تهران
Received: 2019-05-11
Accepted : 2019-07-28
Published : 2019-04-21
Keywords:
IRIB organization,
Ghiyamdasht,
Creative City,
media,
Abstract :
In this study, in order to Study The Role of IRIB organization in developing Creative City in Ghiyamdasht, some different intellectuals’ opinions have been brought up and investigated. And also some different opinions among Citizens in Ghiyamdasht were gathered and analyzed and then the presented opinions by them have been used. The method conducted in this study is field research and library literature one. In terms of the way of conducting, it will be correlational research and in terms of the research purpose, it will be among applied researches According to a sample formula should be 384. Therefore, 400 questionnaires were distributed among members of the target population. In Next Phase, the researcher has analyzed and interpreted the data gathered. Both descriptive and inferential statistics have been used to analyze the data of this study. Description of data has been presented in table representing different indices such as absolute and relative frequency, mean, standard deviation and variance in background and main variables. Correlational tests, multiple regression and F-test were used to get into the proper conclusion and test hypotheses. The results showed that The Role of IRIB organization effected in developing Creative City in Ghiyamdasht
References:
ربانی خوراسکانی و همکاران،علی.(1390). بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور(مورد شهر اصفهان)،جغرافیا و توسعه،شماره 21، بهار
رحیمی، محمد و مردعلی، محسن و داها، الهام و فلاح زاده، عبدالرسول. (1392). شهر خلاق(مبانی نظری و شاخص ها)، نشریه دانش شهر، (196) : 38-9.
رسولزادهاقدم، صمد.، عدلیپور، صمد.؛ میرمحمدتبار، سیداحمد. و افشار، سیمین. (1394). تحلیل نقش رسانههای اجتماعی در گرایش به سبک زندگی نوین در بین جوانان ایرانی، دو فصلنامه پژوهشهای جامعه شناسی معاصر، سال 4، شماره 6، از صفحه 33-60.
رفیعیان، محسن.(1389). در آمدی بر مناطق و شهرهای خلاق، شهرداریها، شماره 100، سال یازدهم
سجادیان، مهیار. (1393). «دانشگاه موج چهارم،تعاملات رشته ای و شهرهای خلاق (واکاوی راهبرد بهینه در کشور) فصل نامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس(39-56)، سال ششم، شماره 19.
سعیدی، هادی.(1391). شهر خلاق،نشریه شهرداریها، سال یازدهم، شماره 100
غریب, امید و علی حسین پور. (۱۳۹۱). بررسی شاخصهای شکل گیری شهر خلاق (مطالعه موردی مشهد)، دومین کنفرانس دانشجویی کارآفرینی کشور، تهران، دانشگاه شاهد، https://www.civilica.com/Paper-ENTSTU02-ENTSTU02_103.html
فتوحی مهربانی، باقر. (1395). «تحلیلی بر مفهوم فلوریدایی شهر خلاق»، سمینار آینده‌پژوهی توسعۀ ملی ایران در بستر جغرافیا، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
قربانی، رسول و همکاران. (۱۳۹۲). شهرهای خلاق، رویکردی فرهنگی در توسعه شهری، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال سوم، ۱-۱۸
کلانتری، بهرنگ. یاریقلی، وحید. رحمتی، اکبر. (1391). «فضای جمعی و شهر اخلاق»، مجله منظر(74-79) ، شماره19، مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران.
گیدنز، آنتونی. (1378) تجدد و تشخص، هویت شخصی در عصر جدید، ناصر موفقیان، تهران، نشر نی.
مککوئیل ، دنیس. (1385). وسایل ارتباط جمعی، پرویز اجلالی،تهران، دفتر مطالعه و توسعه رسانه ها، ،
مهدی زاده، سجاد(1394).دو فصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی، شماره پنجم، پاییز و زمستان.
Baeker,G.Murray,G(2018),Creative City Planning Framework, A Supporting Document to the Agenda for Prosperity: Prospectus for a Great City,TORONTO
Florida, R. (2012). The Rise of the Creative Class-Revisited: Revised and Expanded. Basic books.
Kass, H.D (1994). Trust, Agency and Insistuation Building in Contemportary American Democracy, Administrative Theory and Practice, 16: 32- 39
Landry, Charles, (2006): “Lineages of the creative city, Research Journal for Creative Cities” (RJCC), vol.1, no.1, March.
Sawyer, R. Keith (2006): Explaining Creativity. The Science of Human Innovation. Oxford: Oxford University Press.
Sefertzi,E(2000),Creativity, Report produced for the EC funded project called INNOREGIO: dissemination of innovation and knowledge management techniques,StockholmSchool of economic in Riga
_||_
ربانی خوراسکانی و همکاران،علی.(1390). بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور(مورد شهر اصفهان)،جغرافیا و توسعه،شماره 21، بهار
رحیمی، محمد و مردعلی، محسن و داها، الهام و فلاح زاده، عبدالرسول. (1392). شهر خلاق(مبانی نظری و شاخص ها)، نشریه دانش شهر، (196) : 38-9.
رسولزادهاقدم، صمد.، عدلیپور، صمد.؛ میرمحمدتبار، سیداحمد. و افشار، سیمین. (1394). تحلیل نقش رسانههای اجتماعی در گرایش به سبک زندگی نوین در بین جوانان ایرانی، دو فصلنامه پژوهشهای جامعه شناسی معاصر، سال 4، شماره 6، از صفحه 33-60.
رفیعیان، محسن.(1389). در آمدی بر مناطق و شهرهای خلاق، شهرداریها، شماره 100، سال یازدهم
سجادیان، مهیار. (1393). «دانشگاه موج چهارم،تعاملات رشته ای و شهرهای خلاق (واکاوی راهبرد بهینه در کشور) فصل نامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس(39-56)، سال ششم، شماره 19.
سعیدی، هادی.(1391). شهر خلاق،نشریه شهرداریها، سال یازدهم، شماره 100
غریب, امید و علی حسین پور. (۱۳۹۱). بررسی شاخصهای شکل گیری شهر خلاق (مطالعه موردی مشهد)، دومین کنفرانس دانشجویی کارآفرینی کشور، تهران، دانشگاه شاهد، https://www.civilica.com/Paper-ENTSTU02-ENTSTU02_103.html
فتوحی مهربانی، باقر. (1395). «تحلیلی بر مفهوم فلوریدایی شهر خلاق»، سمینار آینده‌پژوهی توسعۀ ملی ایران در بستر جغرافیا، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
قربانی، رسول و همکاران. (۱۳۹۲). شهرهای خلاق، رویکردی فرهنگی در توسعه شهری، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال سوم، ۱-۱۸
کلانتری، بهرنگ. یاریقلی، وحید. رحمتی، اکبر. (1391). «فضای جمعی و شهر اخلاق»، مجله منظر(74-79) ، شماره19، مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران.
گیدنز، آنتونی. (1378) تجدد و تشخص، هویت شخصی در عصر جدید، ناصر موفقیان، تهران، نشر نی.
مککوئیل ، دنیس. (1385). وسایل ارتباط جمعی، پرویز اجلالی،تهران، دفتر مطالعه و توسعه رسانه ها، ،
مهدی زاده، سجاد(1394).دو فصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی، شماره پنجم، پاییز و زمستان.
Baeker,G.Murray,G(2018),Creative City Planning Framework, A Supporting Document to the Agenda for Prosperity: Prospectus for a Great City,TORONTO
Florida, R. (2012). The Rise of the Creative Class-Revisited: Revised and Expanded. Basic books.
Kass, H.D (1994). Trust, Agency and Insistuation Building in Contemportary American Democracy, Administrative Theory and Practice, 16: 32- 39
Landry, Charles, (2006): “Lineages of the creative city, Research Journal for Creative Cities” (RJCC), vol.1, no.1, March.
Sawyer, R. Keith (2006): Explaining Creativity. The Science of Human Innovation. Oxford: Oxford University Press.
Sefertzi,E(2000),Creativity, Report produced for the EC funded project called INNOREGIO: dissemination of innovation and knowledge management techniques,StockholmSchool of economic in Riga
