نقش رسانه ملی در توسعه شهر خلاق
الموضوعات :
مطالعات توسعه اجتماعی ایران
محمد حسین پورمحمد
1
,
سیدعلی رحمان زاده
2
,
اسماعیل کاوسی
3
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (Email: pormohamad@gmail.com)
2 - استادیار و عضو هیات علمی علوم ارتباطات، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) Email: salirahmanzadeh@yahoo.com)
3 - دانشیار گروه مدیریت فرهنگی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (Email: ekavousy@gmail.com)
تاريخ الإرسال : 06 السبت , رمضان, 1440
تاريخ التأكيد : 25 الأحد , ذو القعدة, 1440
تاريخ الإصدار : 16 الأحد , شعبان, 1440
الکلمات المفتاحية:
رسانه,
شهر خلاق,
شهر قیام دشت,
توسعه شهر خلاق,
رسانه ملی,
ملخص المقالة :
دراین پژوهش در راستای نقش رسانه ملی در توسعه شهر خلاق در شهر قیام دشت، رویکردها و مدل های مختلف مطرح گردیده و سپس ضمن بررسی نظرات شهروندان در شهر قیام دشت، از دیدگاه های ارائه شده از سوی آنها ، استفاده شده است. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش از نظر هدف کاربردی ، از نظر نوع داده ها کمی و از نظر نحوه گردآوری داده ها ، توصیفی است. جامعه آماری در این پژوهش شهروندان ساکن در در قیام دشت می باشند. از جامعه آماری مذکور با توجه به ضوابط نمونه‌گیری (بر اساس شیوة نمونه‌گیری مندرج در جدول مورگان) تعداد 384 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده اند. در مرحله بعد بر اساس مدل مفهومی پژوهش، سوالات و فرضیه های پژوهش، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته, گویه های مستخرجه در نمونه آماری تحقیق مورد پرسش قرار گرفته است. در بخش آمار توصیفی، توصیف داده ها در دو بخش متغیر های زمینه ای و متغیر های اصلی ارائه گردیده و در بخش آمار استنباطی ، جهت بررسی فرضیه ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و...استفاده شده است. با توجه به داده های تحقیق می توان گفت رسانه ملی در توسعه شهر خلاق در شهر قیام دشت موثر می باشند. میانگین متغیرهای شاخص های اقتصادی (98/2)، شاخص های اجتماعی (37/3)، شاخص های فرهنگی هنری (5/3)، برگزاری میزگرد مطبوعاتی تلویزیونی (47/3)، برگزاری کنفرانس خبری تلویزیونی (47/3)، زیرنویس تلویزیونی (25/3)، تهیه خبر و گزارش تلویزیونی (34/3) می‌باشد.
المصادر:
ربانی خوراسکانی و همکاران،علی.(1390). بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور(مورد شهر اصفهان)،جغرافیا و توسعه،شماره 21، بهار
رحیمی، محمد و مردعلی، محسن و داها، الهام و فلاح زاده، عبدالرسول. (1392). شهر خلاق(مبانی نظری و شاخص ها)، نشریه دانش شهر، (196) : 38-9.
رسولزادهاقدم، صمد.، عدلیپور، صمد.؛ میرمحمدتبار، سیداحمد. و افشار، سیمین. (1394). تحلیل نقش رسانههای اجتماعی در گرایش به سبک زندگی نوین در بین جوانان ایرانی، دو فصلنامه پژوهشهای جامعه شناسی معاصر، سال 4، شماره 6، از صفحه 33-60.
رفیعیان، محسن.(1389). در آمدی بر مناطق و شهرهای خلاق، شهرداریها، شماره 100، سال یازدهم
سجادیان، مهیار. (1393). «دانشگاه موج چهارم،تعاملات رشته ای و شهرهای خلاق (واکاوی راهبرد بهینه در کشور) فصل نامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس(39-56)، سال ششم، شماره 19.
سعیدی، هادی.(1391). شهر خلاق،نشریه شهرداریها، سال یازدهم، شماره 100
غریب, امید و علی حسین پور. (۱۳۹۱). بررسی شاخصهای شکل گیری شهر خلاق (مطالعه موردی مشهد)، دومین کنفرانس دانشجویی کارآفرینی کشور، تهران، دانشگاه شاهد، https://www.civilica.com/Paper-ENTSTU02-ENTSTU02_103.html
فتوحی مهربانی، باقر. (1395). «تحلیلی بر مفهوم فلوریدایی شهر خلاق»، سمینار آینده‌پژوهی توسعۀ ملی ایران در بستر جغرافیا، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
قربانی، رسول و همکاران. (۱۳۹۲). شهرهای خلاق، رویکردی فرهنگی در توسعه شهری، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال سوم، ۱-۱۸
کلانتری، بهرنگ. یاریقلی، وحید. رحمتی، اکبر. (1391). «فضای جمعی و شهر اخلاق»، مجله منظر(74-79) ، شماره19، مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران.
گیدنز، آنتونی. (1378) تجدد و تشخص، هویت شخصی در عصر جدید، ناصر موفقیان، تهران، نشر نی.
مککوئیل ، دنیس. (1385). وسایل ارتباط جمعی، پرویز اجلالی،تهران، دفتر مطالعه و توسعه رسانه ها، ،
مهدی زاده، سجاد(1394).دو فصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی، شماره پنجم، پاییز و زمستان.
Baeker,G.Murray,G(2018),Creative City Planning Framework, A Supporting Document to the Agenda for Prosperity: Prospectus for a Great City,TORONTO
Florida, R. (2012). The Rise of the Creative Class-Revisited: Revised and Expanded. Basic books.
Kass, H.D (1994). Trust, Agency and Insistuation Building in Contemportary American Democracy, Administrative Theory and Practice, 16: 32- 39
Landry, Charles, (2006): “Lineages of the creative city, Research Journal for Creative Cities” (RJCC), vol.1, no.1, March.
Sawyer, R. Keith (2006): Explaining Creativity. The Science of Human Innovation. Oxford: Oxford University Press.
Sefertzi,E(2000),Creativity, Report produced for the EC funded project called INNOREGIO: dissemination of innovation and knowledge management techniques,StockholmSchool of economic in Riga
_||_
ربانی خوراسکانی و همکاران،علی.(1390). بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور(مورد شهر اصفهان)،جغرافیا و توسعه،شماره 21، بهار
رحیمی، محمد و مردعلی، محسن و داها، الهام و فلاح زاده، عبدالرسول. (1392). شهر خلاق(مبانی نظری و شاخص ها)، نشریه دانش شهر، (196) : 38-9.
رسولزادهاقدم، صمد.، عدلیپور، صمد.؛ میرمحمدتبار، سیداحمد. و افشار، سیمین. (1394). تحلیل نقش رسانههای اجتماعی در گرایش به سبک زندگی نوین در بین جوانان ایرانی، دو فصلنامه پژوهشهای جامعه شناسی معاصر، سال 4، شماره 6، از صفحه 33-60.
رفیعیان، محسن.(1389). در آمدی بر مناطق و شهرهای خلاق، شهرداریها، شماره 100، سال یازدهم
سجادیان، مهیار. (1393). «دانشگاه موج چهارم،تعاملات رشته ای و شهرهای خلاق (واکاوی راهبرد بهینه در کشور) فصل نامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس(39-56)، سال ششم، شماره 19.
سعیدی، هادی.(1391). شهر خلاق،نشریه شهرداریها، سال یازدهم، شماره 100
غریب, امید و علی حسین پور. (۱۳۹۱). بررسی شاخصهای شکل گیری شهر خلاق (مطالعه موردی مشهد)، دومین کنفرانس دانشجویی کارآفرینی کشور، تهران، دانشگاه شاهد، https://www.civilica.com/Paper-ENTSTU02-ENTSTU02_103.html
فتوحی مهربانی، باقر. (1395). «تحلیلی بر مفهوم فلوریدایی شهر خلاق»، سمینار آینده‌پژوهی توسعۀ ملی ایران در بستر جغرافیا، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
قربانی، رسول و همکاران. (۱۳۹۲). شهرهای خلاق، رویکردی فرهنگی در توسعه شهری، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، سال سوم، ۱-۱۸
کلانتری، بهرنگ. یاریقلی، وحید. رحمتی، اکبر. (1391). «فضای جمعی و شهر اخلاق»، مجله منظر(74-79) ، شماره19، مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران.
گیدنز، آنتونی. (1378) تجدد و تشخص، هویت شخصی در عصر جدید، ناصر موفقیان، تهران، نشر نی.
مککوئیل ، دنیس. (1385). وسایل ارتباط جمعی، پرویز اجلالی،تهران، دفتر مطالعه و توسعه رسانه ها، ،
مهدی زاده، سجاد(1394).دو فصلنامه علمی پژوهشی دین و سیاست فرهنگی، شماره پنجم، پاییز و زمستان.
Baeker,G.Murray,G(2018),Creative City Planning Framework, A Supporting Document to the Agenda for Prosperity: Prospectus for a Great City,TORONTO
Florida, R. (2012). The Rise of the Creative Class-Revisited: Revised and Expanded. Basic books.
Kass, H.D (1994). Trust, Agency and Insistuation Building in Contemportary American Democracy, Administrative Theory and Practice, 16: 32- 39
Landry, Charles, (2006): “Lineages of the creative city, Research Journal for Creative Cities” (RJCC), vol.1, no.1, March.
Sawyer, R. Keith (2006): Explaining Creativity. The Science of Human Innovation. Oxford: Oxford University Press.
Sefertzi,E(2000),Creativity, Report produced for the EC funded project called INNOREGIO: dissemination of innovation and knowledge management techniques,StockholmSchool of economic in Riga
