Ahmad Shamlou in the trend of contemporary Iranian poetry

Subject Areas :

hasan ahmadi ¹ , hosein arian ² , nozhat noohi ³

1 - 1- دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.
2 - Zanjan IAU
3 - Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Zanjan Branch, Islamic Azad University, Zanjan, Iran.

Received: 2025-03-12 Accepted : 2025-07-16 Published : 2025-07-26

Keywords: contemporary literature, white poetry, flow of poetry, evolution, Ahmed Shamlou.,

Abstract :

The poetry of Ahmed Shamlou (1379-1304) can be read in two trends and developments, one is the movement of contemporary social, literary and poetic developments that have influenced this poet, and the other is the evolution of the poet and the transformation of her literary personality that has influenced contemporary society and literature. Shamluology is the result of these two movements, and in the meantime, the modernized world, which in Iran also requires the need for innovation in poetry and literature, prompts Shamlu to turn to white poetry after Nimai's poetry, and the character who showed her attachment to the preservation of ancient traditions and manners with Koche's book will undergo a re-understanding and criticize the negative elements of the past and look for positive and constructive aspects in the myths and literature of the past and always see yourself between the past and the future in the direction of opening a new way. In this article, an attempt has been made to follow the evolution of new poetry in the course of Ahmed Shamlou's poetry and to have another look at his position in a fast-paced process. In this research, with the analytical-critical method based on the library method and referring to the main sources, a search is made in Shamlu's poetry in the field of contemporary poetry flow.

References:


1) ــ امینی، کوروش و لقمان ویسی (1399) تأثیر تحولات اجتماعی بر روند شعر شاملو، مجله رویکردهای پژوهشی در علوم اجتماعی، شماره 23.
2) بقائی (ماکان) محمد (1386). شاملو و عالم معنا، تهران: مروارید.
3) جعفری، سیاوش (1395). شعر نو در ترازوی تأویل. تهران: مروارید.
4) حسن¬لی، کاووس (1386). گونه¬های نوع¬آوری در شعر معاصر ایران. تهران: ثالث.
5) حسین¬پور چافی، علی (1384). طبقه¬بندی و نقد و تحلیل جریان¬های شعری فارسی(1332- 1357) ، رساله دکتری دانشگاه تربیت مدرس.
6) خندان، تاج الدین و عبدالحسین فرزاد (1393). هنجار گریزی در شعر شاملو، مجله زیبایی شناسی ادبی، شماره 21.
7) شریعت کاشانی، علی (1388). سرود بی¬قراری، هستی شناسی شعر، انديشه و بينش احمد شاملو، تهران: نظر.
8) شفیعی کدکنی، محمدرضا (1376). ادوار شعر فارسی از مشروطیت تا سقوط سلطنت. تهران: توسط.
9) صاحب اختیاری، بهروز و حمیدرضا باقرزاده (1381). احمد شاملو؛ شاعر شبانه‌ها و عاشقانه‌ها، تهران: هیرمند.
10) عالی عباس آباد، یوسف (1390). جریان¬شناسی شعر معاصر. تهران: سخن.
11) کریمی حکاک، احمد (1399). طلیعه تجدد در شعر فارسی. ترجمه: مسعود جعفری، تهران: مروارید.
12) لنگرودی، شمس (1384). تاریخ تحلیل شعر نو، تهران: مرکز.
13) مجابی جواد (1380). شناخت نامۀ احمد شاملو، تهران: قطره.
14) مختاری، محمد (1372). انسان در شعر معاصر، تهران: توس.