Analysis of the intertextual relation between local historiography and Shahnameh
Subject Areas : epicفرشته محمدزاده 1 , Mohamad gafar yahaghi 2 , Bahman Namvar motlagh 3 , Javad Abbasi 4
1 - دانشگاه فردوسی مشهد
2 - Ferdowsi university of Mashhad
3 - Shahid Beheshti university of Tehran
4 - Ferdowsi university of Mashhad
Keywords: Shahnameh, Gerard Genette, intertextuality, local historiographs, historians,
Abstract :
Abstract Intertextual relationship is the most important principle in shaping new texts, nevertheless texts coming from different disciplines have always influenced one another and there exists an intertextual connection between them. Based on this notion the purpose of this research is to explore and determine the extent to which the local historical writings were influenced by Shahnameh as a pretext and an ideal literary model. Gerard Genette’s transtextuality theory which is the most complete theory in the study and recognition of the relation between texts is used in this article to find an answer to the question. This research makes use of descriptive analytic and library method. The study and the analysis of the textual data reveals that the local historians with significant frequency have employed four kinds of intertextual elements such as indirect speech, allusion, reference, and plagiarism in historical texts, hence Shahnameh as a pretext served as an ideal model to meet their expectations, motivations and purposes.
فهرست منابع
- آلن، گراهام. (1385). بینامتنیّت، ترجمة پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
- آئینه وند، صادق. (1387). علم تاریخ در گسترة تمدّن اسلامی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- ابن اسفندیار، بهاءالدین محمّد. (1320). تاریخ طبرستان، تصحیح عبّاس اقبال، به اهتمام محمّد رمضانی، تهران: مجلس.
- امیدسالار، محمود. (1377). «نکته ای در شاهنامهشناسی و تصحیح متن تاریخ سیستان»، ایرانشناسی، سال دهم، شمارة 1، صص 121- 123.
- برامکی، سارا. (1394). «رابطة ترامتنی عنوان های متون نثر تاریخی از آغاز دورة اسلامی تا پایان دورة افشاریّه» جستارهای زبانی، دورة 6، شمارة 5 (پیاپی 26)، صص 73-96.
- تاریخ شاهی قراختاییان. (1355). به اهتمام و تصحیح محمّدابراهیم باستانی پاریزی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
- تاریخ سیستان. (1314). تصحیح ملک الشعرا بهار، تهران: زوّار.
- بیهقی، علی بن زید. (1317). تاریخ بیهق، تصحیح احمد بهمنیار، تهران: بنگاه دانش.
- خلیلی، نسیم. (1392). «چرایی و چگونگی کاربست نظریّة بینامتنیّت در پژوهشهای تاریخی»، مجموعـه مقالات تاریخ و همکاریهای میان رشته ای، تهران: پژوهشکدة تاریخ اسلام.
- خیراندیش، عبدالرسول. (1380). «صورت شناسی تاریخ های محلّی»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، سال چهارم، شمارۀ46 و 47، صص 25-26.
- دهقانی، رضا. (1390). «هویّت و تارخنگاری محلّی (از آغاز اسلام تا قرن هفتم هجری)»، فصلنامة مطالعات تاریخی، سال دوازدهم، شمارة 4، صص 115-140.
- زرکوب شیرازی، معین الدین احمد. (1350). شیرازنامه، به کوشش اسماعیل واعظ جوادی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
- شفیعی کدکنی، محمّدرضا. (1352). «تلقّی قدما از وطن»، کتاب الفبا، دورة 2، شمارة 3، صص 21-27.
- فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه، به کوشش جلال خالقی مطلق، تهران: مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی.
- قنوات، عبدالرّحیم. (1393). تاریخ نگاری محلّی ایران در دورة اسلامی (تا سدة هفتم هجری)، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه؛ تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعة علوم انسانی.
- کرمانی، افضل الدین احمدبن حامد. (1326). بدایع الازمان فی وقایع کرمان، به کوشش مهدی بیانی، تهران: دانشگاه تهران.
- کرمانی، افضل الدین احمد بن حامد. (1356). عقدالعلی للموقف الأعلی، به تصحیح و اهتمام محمّد نائینی، تهران: روزبهان.
- منشی کرمانی، ناصرالدین. (1362). سمط العلی للحضرة العلیا، تصحیح و اهتمام عبّاس اقبال آشتیانی. تهران: اساطیر.
- نامورمطلق، بهمن. (1395). بینامتنیّت: از ساختارگرایی تا پسامدرنیسم، تهران: سخن.
- هروی، سیف بن محمّد. (1385). تاریخ نامة هرات، تصحیح غلامرضا طباطبایی مجد، تهران: اساطیر.
- Genette, Gerard. (1997). Palimpsests: Literature in the second degree, University of Nebraska press.
- Kristeva, Julia. (2002). " Nous Deux or a (hi)story of Intertextuality", The Romanic Review Journal, Vol. 93. Pp. 7-13.
_||_
