The Role of Intellectual Elites in Cultural Policy in the First Pahlavi Period
Subject Areas : INTERCULTURAL STUDIES QUARTERLY
1 - Assistant Professor, Department of Political Science, Rasht Branch, Islamic Azad University, Rasht, Iran
Keywords: Intellectuals, cultural policy, education, the First Pahlavi, Intellectual Elites,
Abstract :
Cultural policy is one of the most important tasks of governments in changing society from tradition to modernity. These governments use force to modernize the culture, economy and society. In these governments, intellectual elites play an important role in cultural policy-making and determine the executive agenda of governments. After the establishment of the Pahlavi regime, cultural policy became one of the main programs of political elites in Iran and the intellectual elite provided them with new cultural ideas. The purpose of this study is to critique the cultural policies of the first Pahlavi period from the perspective of intellectual and political elites. Therefore, by studying their writings, an attempt is made to study the cultural characteristics of the Pahlavi regime in the political and cultural modernization of Iran. The results of the study show that Reza Shah's centralization policies were able to establish security in Iran and rule the central government in Iran instead of tribes and nomads. This centralism was the result of the efforts of intellectual elites who emphasized authoritarian nation-building in their writings. Authoritarian modernization in the first Pahlavi period intensified social and political divisions and confrontations between tradition and modernity in the coming decades in Iran. This research is descriptive-analytical and the necessary data have been collected by documentary-historical method
اتابکی، تورج (1387)، تجدد آمرانه، ترجمهی مهدی حقیقتخواه، تهران، ققنوس، چاپ دوم.
استوار، مجید (1396)، «نقش روشنفکران ایرانی در ساخت دولت رضاشاه»، فصلنامه رهیافتهای سیاسی و بینالمللی، سال هشتم، شماره 4، صص 37-11.
افشار، محمود (1304)، آینده.
انتخابی، نادر (1390)، ناسیونالیسم و تجدد در ایران و ترکیه، تهران، نگاره آفتاب، چاپ اول.
ایرانشهر (1302).
آذری شهرضایی، رضا (1399)، کمال مطلوب یا ایدهآل های ایرانی، تهران، جهان کتاب، چاپ اول.
باتامور، تی. بی (1392)، نخبگان و جامعه، ترجمهی علیرضا طیب، تهران، شیرازه، چاپ اول.
بشیریه، حسین (1376)، جامعهشناسی سیاسی (نقش نیروهای اجتماعی در زندگی سیاسی)، تهران، نی، چاپ سوم.
بشیریه، حسین (1381)، دیباچهای بر جامعهشناسی سیاسی ایران، دوره جمهوری اسلامی ایران، تهران، نشر نگاه معاصر، چاپ اول.
بیات، کاوه (1387)، «رضاشاه و عشایر»، در رضاشاه و شکلگیری ایران نوین، استفانی کرونین، ترجمهی مرتضی ثاقب فر، تهران، جامی، چاپ دوم.
حسنپور، علی، مدملیل، احسان، گراوند، ایوب (1393)، «انقلاب اسلامی، روحانیت و روشنفکری مبارزه: ای فرهنگی برای تصرف جامعه مدنی در ایران»، فصلنامه علمی مطالعات میان فرهنگی، سال نهم، شماره 22، صص 149-117.
خزائیلی، محمدباقر (1399)، علل گرایش علوم انسانی به مبانی علوم غربی در عصر پهلوی اول، قم، مکث اندیشه، چاپ اول.
رستگار فسایی، منصور (1385)، علیاصغر حکمت شیرازی، تهران، طرح نو، چاپ اول.
رستمکلایی، یاسمین (1387)، «برنامه گسترده برای زنان ایران نو»، در رضاشاه و شکلگیری ایران نوین، استفانی کرونین، ترجمه مرتضی ثاقب فر، تهران، جامی، چاپ دوم.
روشه، گی (1386)، تغییرات اجتماعی، ترجمهی منصور وثوقی، تهران، نی، چاپ نوزدهم.
رینگر، مونیکا ام (1393)، آموزش، دین و گفتمان اصلاح فرهنگی در دوران قاجار، ترجمهی مهدی حقیقتخواه، تهران، ققنوس، چاپ سوم.
سریع القلم، محمود (1381)، عقلانیت و آینده توسعهیافتگی ایران، تهران، مرکز پژوهشهای علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه، چاپ دوم.
شهابی، هوشنگ (1387)، «مقررات لباس پوشیدن برای مردان در ترکیه و ایران»، در تجدد آمرانه: جامعه و دولت در عصر رضاشاه، تورج اتابکی، تهران، ققنوس، چاپ دوم.
صادقی، فاطمه (1392)، جنسیت، ناسیونالیسم و تجدد در ایران (دوره پهلوی اول)، تهران، قصیدهسرا، چاپ دوم.
صدیق، عیسی خان (1398)، ایران مدرن و نظام آموزشی آن، ترجمه علی نجات غلامی، تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، چاپ دوم.
ضیاء ابراهیمی، رضا (1398)، پیدایش ناسیونالیسم ایرانی: نژاد و سیاست بیجاسازی، ترجمهی حسن افشار، تهران، نشر مرکز، چاپ سوم.
کاراندیش، جواد (1398)، پهلوی اول و مسئله عشایر، ترجمهی محمد جواهر کلام، تهران، نشر علم، چاپ اول.
کاردان، محمدعلی (1387)، ایران و مدرنیته: گفتوگوهایی با پژوهشگران ایرانی و خارجی در زمینهی رویارویی با دستاوردهای جهان مدرن، رامین جهانبگلو، تهران، نشر قطره، چاپ سوم.
کاوه، (1921)، شماره 1 و 12.
کرونین، استفانی (1387)، رضاشاه و شکلگیری ایران نوین، ترجمهی مرتضی ثاقب فر، تهران، جامی، چاپ دوم.
مختاری اصفهانی، رضا (1392)، پهلوی اول: از کودتا تا سقوط، تهران، کتاب پارسه، چاپ اول.
مطلبی، مسعود (1395)، «تکوین دولت مطلقه مدرن در ایران»، در دولت مدرن در ایران، رسول افضلی، قم، دانشگاه مفید، چاپ دوم.
مناشری، دیوید (1400)، نظام آموزشی و ساختن ایران مدرن، ترجمهی محمدحسین بادامچی و عرفان مصلح، تهران، حکمت سینا، چاپ سوم.
نقیب زاده، احمد (1379)، دولت رضاشاه و نظام ایلی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول.
هدایت، مهدیقلی (1385)، خاطرات و خطرات، تهران، زوّار، چاپ ششم.
-Dubois, Vincent. (2013). Cultural Policy Regimes in Western Europe. https://halshs.archivesouvertes.fr/halshs-00836422
-Sassatelli, Monica. (2006). The Logic of Europeanizing Cultural Policy, In Book: Trans cultural Europe. London: Palgrave Macmillan. Pp. 24-42.
_||_