Studying the Identity of Women in the Shahnameh of Ferdosi with Feministic Approach of Simone De Beauvoir

Subject Areas : Abstract Articles

Maryam  Saeed ¹ (PhD student of Persian language and literature, Sabzevar Branch, Islamic Azad University, Sabzevar, Iran.)
Ali Eshghi Sardehi  Eshghi Sardehi ² (Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Sabzevar Branch, Islamic Azad University, Sabzevar, Iran.)
Seyyed Ali Akbar  Shariati Far ³ (Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Sabzevar Branch, Islamic Azad University, Sabzevar, Iran.)
Saeed  Roozbehani ⁴ (Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Sabzevar Branch, Islamic Azad University, Sabzevar, Iran.)

Received: 2021-07-06 Accepted : 2022-01-29 Published : 2022-11-22

Keywords: Feminism, Ferdosi, Simone de Beauvoir, The Shahnameh, second gender,

Abstract :

The Shahnameh, the valuable masterpiece of Ferdosi, is the reflection of cultural values and national identity of Iran, in which women play different roles in different sections of life based on their feministic identity. Simone de Beauvoir, the French feminist writer in the 70th decade, in her book, “The Second Gender” considers the women in the same rank of men in thinking and learning capabilities which should not be judged merely based on their feministic power. The aim of this research is to study Ferdosi’s view on the women in the Shahnameh and its analysis with Simone de Beauvoir’s point of view.It is done in descriptive analytic and comparative method and shows that she considers the women society as the second gender who must put aside the role of being wife and mother to be able to compete with men. The sensible examples of these are the humiliation of women against men which makes them unreliable: the nature which De Beauvoir thoroughly rejects and criticizes it, but they are seen in Ferdosi’s poetry. Some of Ferdosi’s verses consider women as without sagacity and second gender so that they shouldn’t be consulted with. Ferdosi’s poetry indicates patriarchal and cultural system.

References:

فهرست منابع و مآخذ

الف: کتابنامه

• تلخابی، مهری، (1384)، شاهنامه و فمنیسم، تهران: ترفند.


• حریری، ناصر، (1365)، فردوسی، زن و تراژدی، تهران : کتاب سرا.


• دوبووار، سیمون، (1379)، جنس دوم، دوجلد، ترجمة قاسم صنعوی، تهران: توس، چاپ دوم.


• رنجبر، احمد، (1369 )، جاذبه‌های فکری فردوسی، تهران: امیرکبیر.


• سارسه، میشل ریو، (1385)، تاریخ فمنیسم، ترجمة عبدالوهاب احمدی، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.


• فردوسی، ابوالقاسم، (1366)، شاهنامه، 8 جلدی، به کوشش جلال خالقی مطلق، تهران: مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.


• کیا، خجسته، (1371)، سخنان سزاوار زنان در شاهنامه فردوسی، تهران: فاخته.


• نولدکه، تئودور، (1379)، حماسه ملّی ایران، بزرگ علوی، تهران: نگاه.

 

ب: منابع مقالات

• بخنوه، مریم؛ زرّین جوی الوار، سهیلا، (1391)، « نگاهی به زنان حماسی و اسطوره­ای ایرانی و یونانی»، فصلنامة علمی پژوهشی زن و فرهنگ، سال سوم، شمارة 10، صص: 97-110.


• پاک نیت، محبوبه، (1385)، «خوانشی از زن در شاهنامه»، نشریة مطالعات اجتماعی- روان‌شناختی زنان، دورة 4، شمارة 2، صص:141-111.


• چاوشی، سیّده سارا؛ بستان، حسین، (1398)، «نقد و بررسی ماهیّت و چیستی زن در فمنیسم اگزیستانسیالیستی سیمون دوبووار»، معرفت فرهنگی اجتماعی، سال دهم، شمارة چهارم، صص:40-27.


• سعیدی، نسرین؛ محمّدی بدر، نرگس، (1394)، « افسانه و بازتاب آن در روانشناسی زنان و دلیل رویکرد منفی الهه‌های حماسی و زنان»، فصلنامة ادبیّات عرفانی و اسطوره شناسی، شمارة 11 (39)، صص: 123-159.


• صفوت صفایی، شیدا ؛ قدسی، سید فضل اله، (1398)، «بررسی تطبیقی مادر و مادری در اندیشه‌های سیمون دوبووار و عرفان اسلامی»، مجلّة عرفان اسلامی (ادیان و عرفان)، دورة 16، شمارة 62، صص:261-239.


• صنیعی، سحر؛ نادری، فاطمه، (1398)، «نگرش شاهنامه به نقش اجتماعی و هویّت فاخر زن ایرانی»، مجلّة بین المللی پژوهش ملل، شمارة 44، صص: 112-103.


• مردیها، مرتضی، (1386)، « فمنیسم و فلسفۀ اگزیستانسیالیسم»، مجلّة مطالعات زنان، سال5، شمارة 2، صص: 87-73.