Studying the Argumentation in the Prose Works of Khajoo-e Kermani

Subject Areas : Abstract Articles

Sadiga  setodeh niya Karani ¹ (Ph.D. student, Department of Persian Language and Literature, Sirjan Branch, Islamic Azad University, Sirjan, Iran.)
Enayatollah  Sharifpour ² (Associate Professor of the Department of Persian Language and Literature, Sirjan Branch, Islamic Azad University, Sirjan, Iran and Associate Professor of the Department of Persian Language and Literature, Shahid Bahaner Kerman University,)
Saeed  Pour Aminaee ³ (Department of Persian Language and Literature, Sirjan Branch, Islamic Azad University, Sirjan, Iran.)

Received: 2021-06-15 Accepted : 2021-12-22 Published : 2022-11-22

Keywords: khajoo-e Kermani, prose written works, candle and sword, the sun and the cloud, wad and mat and saddler,

Abstract :

Argumentation is one of the literary genres whose birthplace is eastern world and its background is Iran before Islamic era. It has revealed itself in all the periods of Persian literary styles. The more it set step in the next era, the more complete its elements and components became perfect. Khajoo-e Kermani has specified his written works to the literary ones. In this article, his argumentations and letters have been studied and analyzed and their structural and thematical characteristics have been explained. Each of his four prose letters is debate between the main two characters which have been personified in the letter contexts. Therefore, argumentation and distinction are of the major  characteristic style in Khajoo’s prose works which appear in his content, theme and speculations. Through familiarity with them one can be familiar with his tenets and ideas in cultural, philosophical and social matters of community at that time.

References:

فهرست منابع و مآخذ

1ـ بهار، ملک‌الشّعرا، (1387)، مقدّمه‌ای بر دیوان پروین، معجزۀ پروین، به اهتمام مجید قدمیاری، تهران­: سخن.

2ـ تفضلی­،احمد، (1377)، تاریخ ادبیّات ایران پیش از اسلام، به کوشش ژالۀ آموزگار، تهران­: سخن.

3ـ جنتی عطایی، ابوالقاسم، (1334)، بنیاد نمایش در ایران ، تهران­: صفی علیشاه، چاپ دوم.

4ـ خواجوی کرمانی­، محمودبن علی، (1399)، رسائل خواجو، مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمد شادروی منش، محمود عابدی، تهران­: موسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، چاپ اوّل.

5ـ دهخدا، علی اکبر، (1334)، لغت نامه، زیر نظر محمّد معین و سیّدجعفر شهیدی، تهران­: دانشگاه تهران.

6ـ رزمجو، حسین، (1372)،  انواع ادبی، چ2، مشهد: آستان قدس رضوی.

7ـ رستگار فسایی، منصور، (1372)، انواع شعر فارسی، شیراز: نوی، چاپ اوّل­.

8ـ زرّین کوب، عبدالحسین، (1371)، شعر بی دروغ­، شعربی نقاب­، بحث در متون شاعری­، سبک و نقد شاعری با ملاحظات تطبیقی و انتقادی راجع به شعر قدیم و امروز، تهران: علمی و فرهنگی.

9ـ سجّادی، سیّدجعفر، (1341)، فرهنگ علوم عقلی، تهران: ابن سینا.

10ـ صادقی، علی‌اشرف­؛ عابدی، محمود، (1395)، سخن عشق: جشن نامه دکترحسن انوری، تهران: سخن.

11- میرصادقی­، میمنت، (1376)، واژه نامۀ هنری، تهران­: مهناز­، چاپ دوم. 

12- معین­، محمّد، (1342)، فرهنگ فارسی، تهران­: امیرکبیر.

13ـ واعظ کاشفی­، ملاّحسین، (1369)، بدایع الافکار فی صنایع الاشعار، ویراستۀ میرجلال‌الدّین کزّازی، تهران­: نشرمرکز، چاپ اوّل­.