The Mystical Interpretation of Qor’ānic verses in Tamhīdāt
Subject Areas : MythoNarjes Khātoon Mirzāee 1 , Leilā Nouroozpour 2
1 - M.A of Persian Language and Literature, Golestan University
2 - The Assistant Professor of Persian Language and Literature, Golestan University
Keywords: interpretation, Tamhīdāt, Ayn-al-Quzāt, Creative Interpretation, Qor’ān,
Abstract :
In Tamhīdāt, (Preludes) written by Ayn-al-Quzāt Hamadānī, many Qor’ānic verses have been quoted. Some of these verses have widely been cited. Due to his familiarity with Qor’ān and deep reflection on its verses, Ayn-al-Quzāt presents unique and brilliant interpretations of the Holy Qor’ān. The present research seeks to answer the question: What methods of interpretation have been used in Tamhīdāt? The results show that Ayn-al-Quzāt gets from expression to meaning by using these methods: interpretation based on homonymy; metaphorical interpretation of the Qor’ānic expressions; finding synonyms in the same semantic field; interpretive cluster, associative interpretation, syllogism by equation, going beyond the historical meaning of a Qor’ānic verse, the interpretation of a verse based on Hadith; and the interpretation based on the mystical concepts. With a descriptive-analytical approach, the present research studies the method of interpretation in Tamhīdāt along citing the examples. Also, in some cases, an interpretation is compared with other mystical interpretations of Ayn-al-Quzāt's contemporaries. Ayn-al-Quzāt uses the mirror allegory in analyzing poems, so it can be said that according to him, Qor’ān, as a text, refers to various worlds reflecting the views of its reader.
ابراهیمی، مهدی. 1382. «تأویل قرآن در مثنوی». نشریةدانشکدهادبیاتوعلومانسانیتبریز. س46. ش189. صص 59-39.
ابنعربی، ابوعبدالله محییالدین محمد. 1422 ق. تفسیر ابنعربی. محقق شیخ عبدالوارث محمدعلی. الطبعة الاولی. بیروت: دار الکتب العلمیه.
احمدی، بابک. 1378. آفرینش و آزادی. چ2. تهران: نشر مرکز.
اخوان الصفا. 1380. رسایل اخوان الصفا. ترجمة علیاصغر حلبی. چاپ اول. تهران: منوچهری.
پورنامداریان، تقی. 1368. رمزوداستانهایرمزیدرادبفارسی. تهران: علمی و فرهنگی.
ـــــــــــــــــ .1380. در سایه آفتاب. چاپ اول. تهران: سخن.
ــــــــــــــــ . 1369. داستان پیامبران در کلیات شمس. ج1. چ2. تهران: علمی و فرهنگی.
دشتی، سیّدمحمد و سمیه سهرابی. 1390. «شیوههای تفسیر و تأویل آیات قرآن در معارف بهاء ولد». مجلةادبیاتعرفانیدانشگاهالزهرا.س2. ش4. صص86-65.
روحانی، رضا. 1381. «قرآن و تأویل آن از دیدگاه ناصرخسرو». الهیات و معارف اسلامی (مطالعاتاسلامی). ش85. صص94-69.
زرقانی، محمد عبدالعظیم. بیتا. مناهل العرفان فی علوم القرآن. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
زمخشری، محمودبن عمر. 1389. تفسیر کشاف. ترجمة مسعود انصاری. چاپ اول. تهران: ققنوس.
سنایی غزنوی. 1377. حدیقة الحقیقة و شریعة الطریقه. تصحیح مدرس رضوی. چ5. تهران: دانشگاه تهران.
شایگان، داریوش. 1373. هانریکربنآفاقتفکرمعنویدراسلامایرانی. ترجمة باقر پرهام. چ2. تهران: فرزان.
ضرابیها، محمد ابراهیم. 1384. زبانعرفانتحلیلیبرکارکردزباندربیاندریافتهایعرفانی. چاپ اول. تهران: بینا دل.
عرب، مریم و فاطمه مدرسی. 1390. «جایگاه قرآن و تأویل آن در تمهیدات عین همدانی». مجلةمعرفت. س20. ش161. صص112-97.
عینالقضات همدانی. 1362. نامهها. تصحیح عفیف عسیران و علینقی منزوی. چ2. تهران: منوچهری.
ـــــــــــــــــ . 1370. تمهیدات. مقدمه عفیف عسیران. چ3. تهران: منوچهری.
ــــــــــــــــ . 1378. شکوی الغریب. قاسم انصاری. چاپ اول. تهران: منوچهری.
فتوحی، محمود. 1385. بلاغتتصویر. چاپ اول. تهران: سخن.
کربن، هانری. 1374. ارض ملکوت. ترجمة ضیاءالدین دهشیری. چ2. تهران: طهوری.
ـــــــــــ . 1380. تاریخفلسفهاسلامی. ترجمة جواد طباطبایی. چ3. تهران: کویر.
ـــــــــــ . 1390. تخیلخلاقدرعرفان. ترجمة انشاءالله رحمتی. چ2. تهران: جامی.
گیررتس، دیرک. 1393. نظریههای معنیشناسی واژگانی. ترجمة کورش صفوی. چاپ اول. تهران: علمی.
مایل هروی، نجیب. 1392. خاصیتآینگی. چ3. تهران: نشر نی.
محمدی، محمدعلی. 1387. «تأویل آیات قرآن در متون فارسی». قرآن در آینه پژوهش. دفتر اول. قم: مؤسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان. صص42-25.
مشرف، مریم. 1382. نشانهشناسیتفسیرعرفانی. چاپ اول. تهران: ثالث.
مقدادی، بهرام. 1393. دانشنامهنقدادبیازافلاطونتابهامروز. چاپ اول. تهران: چشمه.
میبدی، رشیدالدین. 1376. کشفالأسرار و عدةالابرار. تصحیح علیاصغر حکمت، چ6. تهران: امیرکبیر.
ناصر خسرو. 1363. جامعالحکمتین. تصحیح محمد معین و هنری کربن. چ2. تهران: کتابخانه طهوری.
نویا، پل. 1373. تفسیرقرآنیوزبانعرفانی. ترجمة اسماعیل سعادت. چاپ اول. تهران: نشر دانشگاهی.
English source
Armstrong, A, Edward. (1946). Shakespear's imagination. London: Lindsay Drummond limited.
_||_
References
Ahmadī. Bābak. (1999/1378SH). Āfarīneš va āzādī. 2nd ed. Tehrān: Markaz.
Arab, Maryam & Fāteme Modarresī. (2011/1390SH). “Jāygāh-e qor’ān va ta'vīl ān dar tamhīdāte eynolqozzāt Hamedānī”. Ma'refat. Year 20. No. 161. Pp. 97-112.
Corbin, Henry. (1996/1374SH). Arz-e malakūt (Terre celeste et corps de resurrection de l'Iran Mazdeen a l'Iran Schiite). Tr. by Ziyā al-dīn Dehšīrī. 2nd ed. Tehrān: Tahūrī.
___________. (2001/1380SH). Tārīx-e falsafe-ye eslāmī. (History of Islamic Philosophy). Tr. by Javād Tabātabāeī. 3rd ed. Tehrān: Kavīr.
___________. (2011/1390SH). Taxayyol-e xallāq dar erfān ebn-e arabī (Creative Imagination in the Sufism of Ibn 'Arabi). Tr. by Enšāallāh Rahmatī. 2nd ed. Tehrān: Jāmī.
Daštī, Seyyed Mohammad & Somayyeh Sohrābī. (2011/1390SH). “Šīve-hā-ye tafsīr va ta’vīl-e āyāt-e qor’ān dar ma'āref-e bahā valad”. Adabīyāt-e Erfānī. Al-Zahra University. No. 4. Pp. 65-86.
Ebnī, Abū abdollāh Mohīy al-dīn Mohammad. (1422). Tafsīr-e ebn-e arabī. With the effort of Šeyx Abd al-vāres Mohammad Alī. 1st ed. Beirut: Dār al-kotob al-elmīyat.
Ebrāhīmī, Mahdī. (2003/1382SH). “Ta’vīl qor’ān dar masnavī”. Našrīye-ye Dāneškade-ye Adabiyāt va Olūm-e Ensānī-ye Tabrīz. Year 46. No. 189. Pp. 39-59.
Exvān al-safā. (2001/1380SH). Rasāyel-e exvān al-safā. Tr. by Alīasqar Halabī. 1st ed. Tehrān: Manūčehrī.
Eynolqozzāt Hamedānī. (1983/1362SH). Nāme-hā. Ed. by Alīnaqī Monzavī & Afīf Oseyrān. 2nd ed. Tehrān: Manūčehrī.
__________________. (1991/1370SH). Tamhīdāte. Introduction by Afīf Oseyrān. 3rd ed. Tehrān: Manūčehrī.
__________________. (1999/1378SH). Šekvā al-qarīb. Ed. by Qāsem Ansārī. 1st ed. Tehrān: Manūčehrī.
Fotūhī, Mahmūd. (2006/1385SH). Belāqat tasvīr. 1st ed. Tehrān: Soxan.
Geeraerts. Dirk. (2014/1393H). Nazarīye-hā-ye ma'nī-šenāsī-ye vāžegānī. (Theories of Lexical Semantics). Tr. by Koroš Safavī. 1st ed. Tehrān: Elmī.
Māyel Heravī. Najīb. (2013/1392SH). Xāsīyat āyenegī. 3rd ed. Tehrān: Ney.
Meqdādī, Bahrām. (2014/1393SH). Dāneš-nāme-ye naqd-e adabī az aflātūn tā be emrūz. 1st ed. Tehrān: Češme.
Meybodī, Rašīd al-dīn. (1997/1376SH). Kašf al-asrār. Ed. by Alīasqar Hekmat. 6th ed. Tehrān: Amīrkabīr.
Mohammadī. Mohammad Alī. (2008/1387SH). “Ta'vīl āyāt-e qor’ān dar motūn-e fārsī”. Qor’ān dar Āyene-ye Pažūheš. Vol. 1. Qom: Mo'ssese-ye Tebyiān. Pp. 25-42.
Mošarraf, Maryam. (2003/1382SH). Neāne-šenāsī-ye tafsīr-e erfānī. 1st ed. Tehrān: Sāles.
Nāser Xosrow. (1984/1363SH). Jame' al-hekmatayn. Ed. by Mohammad Mo’īn & Henry Corbin. 2nd ed. Tehrān. Tahūrī.
Nwyia .Paul. (1994/1373SH). Tafsīr-e qor’ānī va zabān-e erfānī (Exegese Coranique et langage Mystique). Tr. y Esmā'īl Sa'ādat. 1st ed. Tehrān: Našr-e dānešgāhī.
Pūrnāmdāriyān. Taqī. (1989/1368SH). Ramz va dāstān-hā-ye ramzī dar adabiyāt-e fārsī. Tehrān: Elmī va Farhangī.
________________. (1990/1369SH). Dāstān-e payāmbarān dar kolliyāt-e šams. Vol. 1. 2nd ed. Tehrān: Elmī va Farhangī.
________________. (2001/1380SH). Dar Sāye-ye Āftāb. Tehrān: Soxan.
Rouhānī, Rezā. (2002/1381). “Qor’ān va ta'vīl ān az dīdgāh-e nāser xosrow”. Majalle-ye Motāle’āt-e Eslāmī. No. 85. Pp. 69-94.
Sanāeī Qaznavī. (1997/1377H). Hadīgat al-haqīqat va šarī’at al-tarīqat. Ed. by Moddarres Razavī. 5th ed. Tehrān: Dānešgah-e Tehrān.
Šāygān, Dāriyūš. (1994/1373SH). Henry corbin āfāq-e tafakkor-e ma'navī dar eslām (Henry Corbin: La topographie spirituelle de l'Islam iranien). Tr. by Bāqer Parhām. 2nd ed. Tehrān: Farzān.
Zamaxšarī, Mahmūd ebn- Omar. (2010/1389SH). Tafsīr-e kaššāf. Tr. by Mas’ūd Ansārī. 1st ed. Tehrān: Qoqnūs.
Zarqānī, Mohammad Abdol Azīm. (no date). Manāhel al-erfān fī olūm al-qor’ān. Beirūt: Dāre Ehyā-ye Torās al-arabī.
Zarrābī-hā, Mohammad Ebrāhīm. (2005/1384SH). Zabān-e erfān-e tahlīlī bar kārkard-e zabān dar bayān-e daryāft-hā-ye erfānī. 1st ed. Tehrān: Bīnā Del.