آسیب گزینشی تصریف فعل در بیماران دستورپریش فارسی زبان در چارچوب فرضیه مشخصه‌های تفسیر‌ شدنی آسیب‌دیده

Subject Areas : All areas of language and translation

Leila  Salehnejad ¹ (Department of Linguistics, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran)
Mansoore  Shekaramiz ² (Department of Linguistics, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran)
Elkhas  Veisi ³ (Department of Foreign Languages and Linguistics, Payame Noor University, Iran)
Nastaran  Majdinasab ⁴ (Department of Neurology, Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran)

Received: 2022-07-17 Accepted : 2022-10-07 Published : 2023-07-01

Keywords: زمان, فارسی, مطابقه, دستورپریشی, فرضیه مشخصه‌های تفسیرشدنی آسیب‌دیده,

Abstract :

آسیب صرفی-نحوی گفتار از مشخصه‌های بارز بیماران دستورپریش است. هدف این پژوهش، بررسی آسیب گزینشی تصریف فعل (زمان و مطابقه) در بیماران دستورپریش فارسی‌زبان با‌توجه‌به میزان آسیب‌پذیری این مشخصه‌ها در چارچوب فرضیه مشخصه‌های تفسیرشدنی آسیب‌دیده فیندانیس و همکاران (2012) است. بر‌اساس این فرضیه، میان مشخصه‌های تفسیر‌نشدنی فعل مانند شخص و شمار (مطابقه) و مشخصه‌های تفسیر‌شدنی مانند زمان و وجه (که در تفسیر جمله دخالت‌دارند)، تمایز وجود‌دارد. یعنی مقوله‌های نقشی حامل ویژ‌گی‌های تفسیر‌شدنی ممکن‌است باعث بروز مشکلات بیشتری در بیماران زبان‌پریش نا‌روان شوند و بازنمایی ساخت‌واژی ویژگی‌های تفسیر‌شدنی در آن‌ها امکان‌پذیر نیست. برعکس، مطابقه که نیازمند بازبینی ویژگی‌های تفسیر‌نشدنی است، بدون آسیب مانده و ویژگی‌های مطابقه نسبت‌به زمان در بیماران دستور‌پریش بیشتر حفظ‌شده‌است. در این پژوهش توصیفی-تحلیلی استدلال می‌شود که نیاز به پردازش بیشتر زمان به‌عنوان یک مشخصه تفسیرشدنی باعث آسیب‌پذیری بیشتر آن نسبت‌به مطابقه به‌عنوان یک مشخصه تفسیرنشدنی می‌شود. بدین‌منظور با‌توجه‌به آزمون زبان پریشی فارسی، گزارش ام آر آی و سی تی اسکن، دو بیمار دستورپریش مورد-بررسی قرار‌گرفته و نمونه‌های گفتاری آن‌ها در آزمون تکمیل جمله و آزمون توصیف تصویر ارزیابی‌شد. به‌طور‌کلی آزمون توصیف تصویر برای این بیماران نسبت‌به آزمون تکمیل جمله دشوارتر بود. نتایج آزمون‌ها میزان آسیب‌پذیری این مشخصه-ها را در زبان فارسی با‌توجه‌به فرضیه مذکور مورد تأیید قرار‌‌داد.

References:

Abusaeidi, A. A., Ahangar, A. A., Sasan Nejad, P., & Mikdeh, A. (2016). Perception of intonational contours in Persian Broca’s Aphasics, Zaban Pazhuhi Journal, 9(22), 55-76.

Bastiaanse, R., & Thompson, C. K. (2012). Perspectives on agrammatism. New York: Psychology Press.

Brookshire, R. H. (2003). Introduction to neurogenic communication disorders. New York: Mosby Press.

Druks, J. (2017). Contemporary and emergent theories of agrammatism. London and New York: Routledge Taylor & Francis Group.

Faroqi-Shah, Y., & Thompson, C. K. (2007). Verb inflections in agrammatic aphasia: Encoding of tense features, Journal of Memory and Language, 56, 129-151.

Faroqi-shah, Y., & Friedman, L. (2015). Production of verb tense in agrammatic aphasia: a meta-analysis and further data. Behavioral Neurology, 27-42.

Friedmann, N., & Grodzinsky, Y. (1997). Tense and agreement in agrammatic production: Pruning the syntactic tree. Brain and Language, 80, 397-425.

Friedmann, N., & Grodzinsky, Y. (2000). The split inflection in neurolinguistics. Studies in Comparative Developmental Linguistics, 84-104.

Fyndanis, V., Varlokosta, S., & Tsapkini, K. (2012). Agrammatic production: Interpretable features and selective impairment in verb inflection. Lingua, 122(10), 1134-1147.

Gavarró, A. (2002). Failure to Agree in agrammatism. Amsterdam Studies in The Theory and History of Linguistic Science Series, 4, 267-278.

Harun, M. (2020). Investigating the agrammatic production of canonical and non-canonical sentences cross-linguistically. Advances in Language and Literary Studies, 11(1), 57-68.

Kiss, T., & Alexiadou, A. (2015). Syntax – Theory and analysis: an international handbook. Volume 3. Germany: De Gruyter Mouton.

Lee, J., & Thompson, C. K. (2005). Functional categories in agrammatic speech. LSO working papers in linguistics, 5, 107.

Nanousi, V., Masterson, J., Druks, J., & Atkinson, M. (2006). Interpretable vs. uninterpretable features: Evidence from six Greek-speaking agrammatic patients. Journal of Neuro linguistics,  19(3), 209-238.

Nilipour, R. (1994). Persian aphasia test. Tehran: Iran University of Medical Sciences.

Nilipour, R. (2002). Syndromes of aphasia in Persian. Tehran: University of Welfare and Rehabilitation Sciences Press.

Qorchi, B., & Bouchara, A. (2017). Agrammatism and other aphasia-related disorders in Moroccan Arabic-speaking aphasics. International Journal of Applied Linguistics & English Literature, 6(1), 156-168.

Radford, A. (2004). Minimalist Syntax: Exploring the Structure of English. Cambridge: Cambridge University Press.

Roberts, I. (2017). The Oxford Handbook of Universal Grammar. United Kingdom: Oxford University Press.

Salehnejad, L. (2017). The analysis of tense and agreement in agrammatic production according to the tree pruning hypothesis. Ph.D. thesis in Linguistics. Ahvaz Islamic Azad University.

Salimi Khorshidi, A. & Raghib Doust, Sh. (2013). Verb processing in agrammatic patients. Ph.D. thesis in Linguistics. Allameh Tabatabaei University.

Stemmer, B., & Whitaker, H. A. (2008). Handbook of the neuroscience of language. New York: Academic Press.