Measurement of the Feasibility of Esfahan's Schools as Temporary Residence for Nourooz Tourists

Subject Areas : Urban and Regional Planning Studies

احمد  خادم الحسینی ¹ (استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد، گروه جغرافیا، نجف آباد، ایران)
صفر  قائد رحمتی ² (استادیار دانشگاه تربیت مدرس، گروه جغرافیا، تهران، ایران)
زهرا  بنائیان ³ (دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد، نجف آباد، ایران)

Received: 2015-09-10 Accepted : 2015-09-10 Published : 2013-02-19

Keywords: accessibility, Schools, Esfahan, Key terms: Temporary tourist residence, Deployment management,

Abstract :

The city of Esfahan is a beautiful tourist city that attracts thousands of tourists yearly due to distinguished geographical positions and cultural and historical features. During Nourooz time, different classes of people visit this city. Each class chooses a different place to stay based on their especial condition sine trip of any kind requires a place to stay. Among many residences to stay, school is one that is mostly used by especial group of people, Staff of Education Ministry. The schools are welcome by people more and more annually in such a way that the number of schools used for this purpose has increased in 2007 from 570 to 654 schools in 2009, and the number of families has increases to 37730 from 36400 and 39400 in 2010.  However, schools face different welfare, security, and accessibility… problems. To this end, the present research aims at explaining the current condition and seeks for strategies to identify and remove the problems so that it can present suitable solutions to improve the existing condition to a desirable level. The condition of schools as temporary places of residence has been discussed in present study that is an applied one. The data have been collected through questionnaire, observation, and interview. The findings reveal, regarding the dispersed condition of schools in the city and their organization, that if present condition is improved and the problems are removed, schools can have a more desirable condition and visitors can reach better satisfaction. 

References:

1. آذر، عادل، 1387، آمار و کاربرد آن در مدیریت،  انتشارات سمت، تهران.

2. بیک­محمدی، حسن، 1386، اصفهان و گردشگری، انتشارات سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول.

3. رضوانی، علی اصغر، 1374، جغرافیا و صنعت توریسم، انتشارات پیام نور.

4. غازی، ایران و بنائیان، زهرا، 1389،  امنیت و مسائل اسکان گردشگران، مورد منازل استیجاری همایش ملی دریای خزر، ساری، صص 136-119.

5. ستاد تسهیلات نوروزی میراث فرهنگی، نوروز 1388.

6. ستاد تسهیلات نوروزی آموزش و پرورش اصفهان، نوروز 1386،1387،1388،1389.

7. مسکنی جیفرودی، حمید رضا  و آریا منش، لیلا، 1387، راهنمای استفاده از GIS، انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد.

8. مستوفی­الممالکی،رضا، 1388، ارزیابی خدمات جهانگردی در واحدهای اقامتی و هتل­های شهر شیراز، جغرافیا و مطالعات محیطی، دانشگاه آزاد اسلامی نجف­آباد، پیش شماره دوم، صص  44-35.

9. وارثی، حمید، 1387، جلوه­های هنر و جاذبه­های گردشگری با تأکید برساختارشهر اصفهان، دانشگاه اصفهان.

10. وای. گی. چاک، 1377، جهانگردی در چشم اندازی جامع تر، ترجمه پارسا ئیان و علی اعرابی، تهران، انتشارات دفتر پژوهش های فرهنگی، چاپ اول.

11.Atilgan,e.,Akincii,saksoy,s., 2003, mapping servicquality in th tourism, Industury managingservic equality,13(5).

12.  Oneill,m., 2010, measuriny service quality and customer satisfaction ,inj.kandampully, c .mokb. sparks (eds),service quality management in hospitality, tourism and leisure, Binghamton, ny :the Haworth preaainc.

13.Timothy,Dallenj and geoffry wall., 1995,tourist accommodation in an asian historic city, the journal of tourism studies Vol.6,No2.