The Origins of Power in Saadi's Words

Subject Areas : شاهنامه

Giti Shirvandehi ¹ , Fateme Sheikhlovand ² , Mohammad Farahamand ³ , Masoud Zebardast ⁴

1 - Ph.D. student, Department of Persian Language and Literature, Ardabil Branch, Islamic Azad University, Ardabil, Iran
2 - Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Islamic Azad University Ardabil Branch, Ardabil, Iran (corresponding Author)
3 - Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Islamic Azad University, Ardabil Branch, Ardabil, Iran
4 - Assistant Professor, Department of Sociology, Islamic Azad University Ardabil Branch, Ardabil, Iran

Received: 2022-07-10 Accepted : 2022-11-03 Published : 2023-02-20

Keywords: Power, Saadi, Mikhail Bakhtin, Michel Foucault, Roland Barthes,

Abstract :

In the apparent levels and layers of the text, in a pyramidal structure, Saadi considers the origin of power to be a divine gift that is granted to certain people and is transferred from them to family members. However, text like language is based on the nature of conversation, and it is always a place of accumulation of meanings, concepts, and multiple voices. In addition to the author's intention and dominant discourse, many other voices can be heard in it. Therefore, the text provides possibilities for the readers and researchers that go beyond the perception of the dominant discourse. In the first step, this article tries to use the opinions of thinkers such as Mikhail Bakhtin, Roland Barthes, and Paul Ricoeur to show that texts are a combination of sounds, quotations, references, and possibilities that go beyond authorial awareness and provide the context for more recent reading and understanding. Then, it tries to examine Saadi's position in Iranshahri political theory. Finally, it seeks to show, through Michel Foucault's genealogical achievements that power in Saadi's thought and works is not confined to a specific institution or position but flows throughout social relationships and networks.  

References:

1. آلن، گراهام (1385)، رولان بارت، ترجمة پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
2. اسمارت، بری (1385)، میشل فوکو، ترجمة لیلا جوافشانی و حسن چاوشیان، تهران: نشر اختران.
3. باختین، میخاییل (1387)، تخیل مکالمه‌ای (جستارهایی دربارۀ رمان)، ترجمة رؤیا پورآذر، تهران: نی.
4. بارت، رولان (1373الف)، «از اثر تا متن»، ترجمة مراد فرهادپور، ارغنون، سال اول، شمارۀ 4، 66 57.
5. بارت، رولان (1373ب)، «مرگ نویسنده»، ترجمة داریوش کریمی، فصل‌نامۀ هنر، ش 25، 381 377.
6. ثروت، منصور (1389)، «سیاست مدن از دید سعدی»، مجلۀ تاریخ ادبیات، ش 3، 19 5.
7. جلالی مقدم، مسعود (1386)، درآمدی به جامعه شناسی دین و آراء جامعه شناسان بزرگ دربارۀ دین، تهران: مرکز.
8. جوکار، نجف (1385)، «جامعۀ آرمانی در نگاه فارابی و سعدی»، مجلۀ علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، ش 48، 85 69.
9. حق‌جو، سیاوش (1381)، «حکمت سیاسی سعدی (اخلاقی واسطه میان فرادست و فرودست و ادبیت آن)»، پژوهشنامۀ علوم انسانی و اجتماعی، سال دوم، شمارۀ ششم و هفتم، 117 97.
10. دریفوس هیوبرت و پل رابینو (1387)، میشل فوکو فراسوی ساختگرایی و هرمنوتیک، ترجمۀ حسین بشیریه، تهران: نی.
11. رضا، عنایت (1389)، اندیشۀ سیاسی در اسلام معاصر، ترجمۀ بهاءالدین خرمشاهی، تهران: خوارزمی.
12. ریکور، پل (1386)، زندگی در دنیای متن (شش گفتگو، یک بحث)، ترجمۀ بابک احمدی، تهران: مرکز.
13. سعدی، مصلح بن عبدالله (1369)، کلیات سعدی، تهران: امیرکبیر.
14. طباطبایی، جواد (1394)، تاریخ اندیشۀ سیاسی در ایران (ملاحظاتی در مبانی نظری)، تهران: مینوی خرد.
15. عفیفی، رحیم (1383)، اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته‌های پهلوی، تهران توس.
16. عنایت، حمید (1389)، اندیشۀ سیاسی در اسلام معاصر، ترجمۀ بهاءالدین خرمشاهی، تهران: خوارزمی.
17. فردوسی، ابوالقاسم (1389)، شاهنامه، بهکوشش جلال خالقی مطلق، دفتر سوم، تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
18. کریستین سن، آرتور (1389)، ایران در زمان ساسانیان، ترجمۀ رشید یاسمی، تهران، نگاه.
19. کلانتری عبدالحسین (1391)، گفتمان (از سه منظر زبان‌شناختی، فلسفی و جامعه‌شناختی)، تهران: جامعه‌شناسان.
20. کلگ، استیوارت (1383)، چهارچوب‌های قدرت، ترجمة مصطفی یونسی، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی.
21. مک کالوم، جرالد سی (1383)، فلسفۀ سیاسی، ترجمۀ بهروز جندقی، قم: طه.
22. نظام الملک، حسن بن علی (1390)، سیرالملوک (سیاستنامه)، بهتصحیح محمد استعلامی، تهران: نگاه.
23. نورایی، الیاس و مجتبی یاور (1392)، «نسبت اخلاق و سیاست در اندیشۀ سعدی شیراز»، پژوهشنامۀ ادبیات تعلیمی، سال پنجم، شمارۀ هجدهم، 170 145.
24. میلز، سارا (1388)، گفتمان، ترجمة فتاح محمدی، زنجان: هزارة سوم.
25. میلز، سی رایت (1388)، نخبگان قدرت، ترجمۀ بنیاد فرهنگی پژوهشی غرب‌شناسی، با مقدمۀ حمید مولانا، تهران: فرهنگ مکتوب.
26. نظری، علیاشرف (1391)، سوژه، قدرت و سیاست از ماکیاول تا پس از فوکو، تهران: آشیان.
27. نظری، علیاشرف (1384)، «مفهوم قدرت در اندیشۀ سیاسی هابز»، مجلۀ دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، ش 69، 287 261.
28. نوابخش، مهرداد، و کریمی، فاروق (1388)، «واکاوی مفهوم قدرت در نظریات میشل فوکو»، مطالعات سیاسی، شمارۀ 3، 63 49.
29. وبستر، راجر (1382)، پیش‌درآمدی بر نظریۀ ادبی، ترجمة الهه دهنوی، تهران: روزگار.
30. هینتس، والتر (1388)، داریوش و ایرانیان (تاریخ فرهنگ و تمدن ایرانیان)، ترجمۀ پرویز رجبی، تهران: ماهی.
31. یورگنسن و فیلیپس (1389)، نظریه و روش در تحلیل گفتمان، ترجمة هادی جلیلی، تهران: نی.